ΧΡΟΝΙΑΡΕΣ μέρες και παρά το γεγονός αυτό οι εντάσεις δεν λείπουν από τα τοπικώς επισυμβαίνοντα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γήπεδο Άρτας που αποτέλεσε «μήλον της έριδος» ανάμεσα στην Αναγέννηση και τον Δήμο.
Ο λόγος; Επειδή ο Δήμος δεν το παραχώρησε στη «Μαύρη Θύελλα» για ένα προγραμματισμένο τουρνουά ποδοσφαίρου παίδων το περασμένο Σαββατοκύριακο, με παράγοντες της ακαδημίας να μάς αναφέρουν ότι στην πόλη μας θα φιλοξενούνταν 300 μικροί ποδοσφαιριστές με τους συνοδούς τους. Και από την άλλη ο Δήμος Αρταίων που ενημέρωσε τους διοργανωτές «τελευταία στιγμή», όπως οι ίδιοι αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους, ότι δεν το παραχωρούν λόγω συντηρήσεως.
Νομίζουμε πως για να βρούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, θα πρέπει να κινηθούμε πάνω σε μια… λεπτή γραμμή. Και είναι αυτή η… λεπτή γραμμή πάνω στην οποία όφειλαν να πατήσουν οι δύο πλευρές για να βρεθεί λύση.
Κατά την άποψή μας όταν πρόκειται για παιδιά δύσκολα παίρνεις την απόφαση να τούς στερήσεις αυτό που περιμένουν από αρκετές μέρες πριν. Γι’ αυτό τρέχεις για να βρεις λύση. Να διεξαχθούν φερ’ ειπείν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες σ’ άλλο ένα γήπεδο. Θεωρούμε ότι υπάρχουν αρκετά.
Όσο για το γήπεδο της πόλης ο χλοοτάπητας είναι η αιτία και δεν διεξάγονται εκεί οι αγώνες. Βεβαίως και θα πρέπει να προστατευτεί έως ότου δημιουργηθούν οι συνθήκες για την επαναχρησιμοποίηση. Μήπως, όμως η λύση θα μπορούσε να δοθεί μέσα από διάλογο; Και φυσικά όχι την «τελευταία στιγμή» όπως υποστηρίζει η Αναγέννηση, αλλά σε χρόνο που θα επέτρεπε να γίνει το τουρνουά. Τα παθήματα, λοιπόν, ας γίνουν μαθήματα.