ΜΕΡΟΣ Α΄
Είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται με τα αδέσποτα σκυλιά και γατιά.
Είναι οι Φιλόζωοι που ακούραστα και καθημερινά προσφέρουν σ’ αυτά τα πλάσματα βοήθεια, τροφή και ό,τι χρειάζονται.
Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης των αδέσποτων που γίνεται και δικός τους τρόπος ζωής. Ένας από αυτούς τους ακούραστους ήρωες είναι o φίλος μας ο Κώστας και βρίσκεται εδώ στην Άρτα. Είναι εθελοντής φιλόζωος απ’ όταν θυμάται τον εαυτό του. Μεγάλωσε σε μια μεγάλη πόλη. Εκεί είχε τα πρώτα του ζωάκια. Πριν 30 περίπου χρόνια ήρθε στην Άρτα.
Δύσκολα τα πράγματα για έναν φιλόζωο, πόσο μάλλον εκείνες τις εποχές. Νεοφερμένος τότε από τη μεγάλη σε μια μικρή πόλη είχε τις αντιδράσεις του. Έντονες αρκετές φορές. Εκείνος δεν υπολόγιζε τίποτε. Έκανε τη «δουλειά» του. Φρόντιζε, τάιζε, περιέθαλπε όλα τα ζωάκια που τον είχαν ανάγκη γύρω από το χώρο εργασίας του, που ήταν το Νοσοκομείο. Ήταν τόσο πολύ φανατικός με τα ζωάκια που «κόλλησε» αγάπη όλους τους συναδέλφους του στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, τρέφοντας φιλικά αισθήματα απέναντί τους. Κατάλαβαν οι περισσότεροι την αμφίδρομη σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα.
Περνάνε τα χρόνια συνταξιοδοτείται. Μεταφέρει τον χώρο προσφοράς του στα ζωάκια που βρίσκονται στη γειτονιά του και σε μια ακτίνα μήκους αρκετών τετραγώνων από το σπίτι του. Τα αδέσποτα υπό «φυσιολογικές» συνθήκες αδεσποσύνης, δηλαδή στο δρόμο, ζούν ελάχιστα. Η ζωή τους διαρκεί το πολύ ενάμισι με δύο χρόνια στον μάταιο ετούτο κόσμο, όπου έρχονται στη ζωή από μια σπιτική γέννα και στη συνέχεια εγκαταλείπονται. Οι κακουχίες, η κακή διατροφή, τα ατυχήματα, οι ασθένειες είναι αυτά που τερματίζουν άδοξα τη ζωή τους.
Όμως ο δικός μας φίλος Κώστας, ο εθελοντής, έχει καταφέρει το ακατόρθωτο. Όλα τα σκυλιά που προσέχει βρίσκονται στην ηλικία των δέκα ετών περίπου. Ολόκληρος ο πληθυσμός που προσέχει απαρτίζεται από αδέσποτα ζώα που έχουν υπερβεί κατά πολύ τον μέσο όρο ηλικίας ενός αδέσποτου. Όλα τα ζωάκια έχουν το όνομά τους, την προσωπική φροντίδα και την απαιτούμενη προσοχή.
Έτσι, λοιπόν, σας παρουσιάζουμε μερικά από αυτά: Ο Πλούτο, είναι ο πιο γεράκος απ’ όλα. Ένα εγκαταλελειμμένο υπερήλικο κυνηγόσκυλο περίπου 16 ετών! Ναι, καλά διαβάζετε.
Με διάφορα προβλήματα υγείας βέβαια ως γεροντάκι. Όμως τόσο περιποιημένος και φροντισμένος που είναι απορίας άξιον. Το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχε μια εμφανή πληγή στο πόδι του. Στέλνανε μηνύματα, φωτογραφίες, εκκλήσεις στο Φιλοζωικό Σωματείο Άρτας. Όλοι είναι μαθημένοι να ζητάνε από κάποιον άλλο βοήθεια. Κανείς απ’ όλους αυτούς δεν έκανε κάτι ουσιώδες και ουσιαστικό. Ο Κώστας έκανε γνωστό στον Δήμο το περιστατικό και με την αρωγή του πήραν το σκυλί και το πήγαν στον συμβεβλημένο με το Δήμο κτηνίατρο. Αποτέλεσμα ήταν ο Πλούτο να είναι πια μια χαρά. Του καθαρίσανε το πόδι και χαίρει άκρας υγείας. Ένα εγκαταλελειμμένο κυνηγόσκυλο βρήκε μέσα στην ατυχία του ανθρώπους να το φροντίσουν και να φτάσει να γίνει γεροντάκι.
Η Μάρτυ είναι η ασπρόμαυρη μαλλιαρή της παρέας, σε ηλικία περίπου 9 ετών. Είχε σπάσει το πόδι της πολύ άσχημα εδώ και τρία χρόνια. Ο Κώστας ήταν εκεί να συνδράμει για την φροντίδα της και τη νοσηλεία της. Έβαλαν γύψο. Ανέβασε πυρετό. Ήταν εκεί ο Κώστας να δώσει την φαρμακευτική αγωγή. Η Σουσού είναι η μικροσκοπική της παρέας. Μετράει 12 χρόνια ζωής. Ναι, και αυτή είναι γριούλα και η μουρίτσα της έχει ασπρίσει λίγο.
Επόμενος της συντροφιάς ο Χουζούρης. Κάποια στιγμή έπαθε εγκεφαλικό. Τα ζώα έχουν σχεδόν τα ίδια νοσήματα και παθήσεις με τους ανθρώπους. Το στόμα του Χουζούρη είναι ακριβώς όπως σ’ έναν άνθρωπο με εγκεφαλικό που έπαθε πάρεση. Είναι μισάνοιχτο και δεν μπορεί να φάει και να μασήσει κανονικά. Ο Κώστας, όμως, ο φύλακας άγγελός του, είναι εκεί να του «μετράει τις μπουκιές». Είναι εκεί να του δώσει φαγητό ξεχωριστά απ’ όλα τα υπόλοιπα ώστε να μην του το φάνε.
Ένας άλλος γεράκος χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και του έσπασε τη λεκάνη. Ανήμπορος πια να περπατήσει βρίσκεται σε φιλοξενία με την καλύτερη δυνατή φροντίδα. Ο Κώστας είναι και σ’ αυτόν δίπλα.
