Πριν από τρεις δεκαετίες (1995), η Βαγγελιώ με τον σύζυγό της Δημήτρη έβαλαν ένα στοίχημα και το κέρδισαν: άνοιξαν στον πεζόδρομο της Γριμπόβου – κοντά στην πλατεία Κιλκίς – ένα παραδοσιακό στέκι που αγκαλιάζει αμέσως τον επισκέπτη του και τον κερδίζει.
Βαγγελιώ και Δημήτρης, ένα ταιριαστό ζευγάρι, μπήκαν στο χώρο της εστίασης από τα νιάτα τους για να βιοποριστούν και να δημιουργήσουν νέες αξίες. Πάτησαν σε στέρεο έδαφος που είχε οικοδομήσει ο αρχιτέκτονας και εκλεκτός συμπολίτης μας Νίκος Μπανταλούκας και κατάφεραν να το κάνουν μέρος της συλλογικής συνείδησης όλων των Αρτινών.
Έχτισαν οι δυο τους με πολύ μεράκι και κόπο την εικόνα τους και έβαλαν γερές γέφυρες μεταξύ του κοινού και του καλού φαγητού. Μερακλήδες και απόλυτα προσαρμοσμένοι στα δεδομένα της κάθε εποχής, δίνουν μέχρι σήμερα τον καλύτερό τους εαυτό. Η επαγγελματική τους πορεία είχε προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες. Έδειξαν επιμονή και προσπάθησαν για συνεχή βελτίωση, γιατί η δουλειά αυτή έχει υψηλές ευθύνες.
Περνάς από κει και δεν συναντάς ελκυστικές ταμπέλες με ξενικούς όρους. Μια παραδοσιακή ξύλινη πράσινη πόρτα σού κλείνει το μάτι. Ακουμπάς το πόμολο, την ανοίγεις, ανεβαίνεις δυο μαρμάρινα σκαλοπάτια και βρίσκεσαι μέσα σε ένα καλαίσθητο εστιατόριο της πόλης μας. Σε καλοδέχεται η ψυχή τού καταστήματος, η Βαγγελιώ. Γαλήνια, ήρε- μη, χαμογελαστή, απλή, με ζεστή φωνή και γεμάτη ενέργεια. Είναι μια σεμνή αγαπητή γυναίκα, που εκτός από το να καλωσορίζει εσένα έμαθε και ξέρει καλά να καλωσορίζει τη ζωή κι ύστερα να σου την παραδίδει πιο απαλή, πιο τρυφερή σαν εξημερωμένη.
Διαλέγεις το τραπέζι που σου ταιριάζει και σε δονεί μια χαμηλόφωνη ένταση. Γεμίζει το μάτι σου η λουστραρισμένη εμφανής πέτρα στον τοίχο, τα απαλά χρώματα, ο φωτισμός, οι φωτογραφίες, η καθαριότητα, όλη γενικά η ατμόσφαιρα. Σου δημιουργείται μια διάθεση χαλάρωσης και ευχαρίστησης και εισπράττεις την ευγένεια και τον σεβασμό σ’ έναν δημόσιο χώρο, από τον οποίο απουσιάζει η βαρβαρότητα του καπνού των τσιγάρων.
Στο πίσω μέρος του μαγαζιού σε περιμένει ένα μικρό ξέφωτο, ένας κρυφός μικρός παράδεισος με δυο μεγάλες θαλερές λεμονιές, που σου χαρίζουν τη σκιά τους και την ευωδιά τους. Κοιτάζεις τον ώριμο κίτρινο καρπό που κρέμεται από πάνω σου κι αναρωτιέσαι: πόσος καλός Θεός να κρύβεται μέσα του;
Έχει υψηλά στάνταρ αυτό το μαγαζί που δίνει έμφαση στην ποιότητα για μεσημεριανές και βραδινές απολαύσεις. Με μια ανεπιτήδευτη οικειότητα προσπαθεί να σου δώσει το κάτι παραπάνω. Πηγαίνεις σε ένα χώρο που ξέρεις ότι θα καλοπεράσεις, θα δεις να σε σερβίρουν χαμογελαστοί άνθρωποι, θα πιείς ένα ποτήρι κρασί με τους φίλους και αγαπημένους σου και θα απενεργοποιήσεις τα αρνητικά συναισθήματα που ίσως σε κυριεύουν. Κι ακόμα: η γωνιά της Βαγγελιώς έχει αποδειχθεί μια εξαιρετική λύση για να περιποιηθείς κάποιους φιλοξενούμενούς σου. Κάπως έτσι προέκυψαν και τα ευμενή σχόλια στη google από τους επισκέπτες της πόλης μας.
Θα σε φροντίσουν οι άνθρωποι, θα πληρώσεις τίμια και λογικά, αλλά αυτό είναι το κομμάτι της εμπορικής συναλλαγής. Αυτό που δεν αποτιμάται σε χρήμα είναι οι σπιτικές γεύσεις, το οικογενειακό σκηνικό, οι συνθήκες φιλοξενίας, οι χορταστικοί μεζέδες στο μπαρ με τη συνοδεία ενός αναζωογονητικού ποτού. Με τον χαρακτήρα της η Βαγγελιώ το καθιέρωσε ως ένα πεδίο καθημερινής συναναστροφής και προορισμό αξιώσεων.
Το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας της ξεκινά από τη γεύση στο πιάτο. Αυτό είναι που δημιουργεί την ισχυρή μνήμη στον πελάτη, ώστε να κερδίσει την αναγνώριση και να επαναλάβει την επίσκεψη. Οι άνθρωποι – σήμερα ειδικά – είναι οικονομικά συγκρατημένοι, υποψιασμένοι, απαιτητικοί και επιδιώκουν το καλύτερο. Κι αυτό που τους προσφέρεται, το εκτιμούν.
Ποτέ δεν λοξοδρόμησαν Βαγγελιώ και Δημήτρης από τις αρχές τους. Γιατί σεβάστηκαν τον πελάτη και κράτησαν ζωντανό το μαγαζί με τις μεγάλες του αλήθειες. «Έγραψε» ο επαγγελματισμός τους και δεν ξεγράφει. Πέρασε πολύς κόσμος από εκεί μέσα, όπου έζησε, γιόρτασε, χόρεψε, επικοινώνησε, χάρηκε, ερωτεύτηκε, γέρασε.
Η ζωή κυλά γρήγορα, τα χρόνια φεύγουν και θα είναι αμαρτία για όποιον δεν πέρασε έστω και μια φορά από κει. Είναι κρίμα να επαινούμε και να καταλαβαίνουμε την αξία ενός μαγαζιού όταν κλείνει και όχι όταν είναι στις δόξες του.
Ας μην τσιγκουνευόμαστε τις λέξεις, όταν πρέπει ελεύθερα να ειπωθούν. Είναι μεγάλο πράγμα να κρατηθεί όρθια τόσα χρόνια μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση σε δύσκολο περιβάλλον. Κι όπως έλεγε ο μακαρίτης πολιτικός Ε. Αβέρωφ, της Βαγγελιώς το θαύμα αναγνωρίστηκε στη δημοτική και όχι στην καθαρεύουσα.
