Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές
Υπάρχουν προβλήματα που για να ψάξεις τη λύση τους απαιτείται επιστημονική προσέγγιση, εναλλακτικές προτάσεις, παρατήρηση, δοκιμές, μεταβατική περίοδος και συνεχή παρακολούθηση. Υπάρχουν, όμως, κάποια προβλήματα που η λύση τους προσεγγίζεται πιο εύκολα, χρησιμοποιώντας την εμπειρία και την απλή λογική.
Για παράδειγμα: Μία πανδημία χτυπά την υφήλιο. Φυσικά και τη χώρα μας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πολεμάει στην πρώτη γραμμή, με όλα τα προβλήματα που κουβαλά από το παρελθόν. Τι λέει η εμπειρία μας και η κοινή λογική ότι πρέπει να κάνει μία κυβέρνηση; Να δυναμώσει το Σύστημα Υγείας, με προσωπικό και υποδομές; Ή να το αφήσει στην τύχη του, να φυλλοροεί χρόνο με τον χρόνο;
Μία από τις δομές υγείας που φυλλοροεί είναι το δικό μας Νοσοκομείο. Τα προβλήματά του αντί να λύνονται πολλαπλασιάζονται. Από πολλούς δίνεται η εντύπωση πως πλέον είναι τόσο πολλά και δύσκολα που καθίσταται έως και αδύνατη η επίλυσή τους. Είναι όμως έτσι; Ας δούμε τα πράγματα βήμα – βήμα από την αρχή. Αρχικά πρέπει να δούμε ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος δημιουργίας των προβλημάτων. Είναι οι ασθενείς; Οι γιατροί; Η Διοίκηση του Νοσοκομείου; Ο Δήμος; Η Περιφέρεια; Η κυβέρνηση; Νομίζω ότι όλοι μας, ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης, μπορούμε να συμφωνήσου- με πως ο κύριος υπεύθυνος δημιουργίας και συντήρησης των προβλημάτων στο Νοσοκομείο μας είναι η κυβέρνηση. Όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να προσλάβουν τους 40 περίπου γιατρούς που λείπουν από το οργανόγραμμά του. Αυτό είναι καθαρά κυβερνητική ευθύνη και όσο δεν λύνεται, αλλά διαιωνίζεται, μετατρέπεται από ατύχημα σε εφαρμοζόμενη πολιτική.
Αφού, λοιπόν, έχουμε συμφωνήσει για τον φταίχτη, υπεράνω πάσης Αμφιβολίας, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να λύσουμε το πρόβλημα. Γιατί είναι γνωστό πως «τα προβλήματα σπάνια εξαφανίζονται όταν τα αγνοούμε». Αφού αποδεδειγμένα η κυβέρνηση δεν θέλει να λύσει το πρόβλημα (δεν θα ασχοληθούμε σ’ αυτό το άρθρο με το «γιατί»), πρέπει να πιεστεί, για να εξαναγκαστεί να λύσει το πρόβλημα. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να εξαναγκάσουμε μία κυβέρνηση που δεν θέλει να λύσει έστω το κύριο πρόβλημα του Νοσοκομείου μας; Την επάρκεια του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού;
Στον 20ο αιώνα μπορεί να αρκούσαν μερικές διαδηλώσεις, δηλώσεις στην τηλεόραση και άρ- θρα στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο. Φέτος, όμως, που συμπληρώνουμε το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, και όλα τα παραπάνω δεν αγγίζουν καμία κυβέρνηση, πώς μπορεί να ασκηθεί πίεση;
Για να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό, πρέπει να αναλογιστούμε τι είναι αυτό για το οποίο πραγματικά νοιάζεται μία κυβέρνηση στις μέρες μας. Νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι μας, ότι νοιάζεται να επανεκλεγεί στις επόμενες εκλογές. Και για να πετύχει την επανεκλογή της, χρειάζεται ψήφους. Αλλά όχι οποιεσδήποτε ψήφους. Ίσως όχι τη δική μου και τη δική σου, που μπορεί να μην την ψηφίσαμε ποτέ στο παρελθόν. Σίγουρα, όμως, χρειάζεται τις ψήφους όλων αυτών που την ψήφισαν την τελευταία φορά.
Άρα, δεν έχουμε όλοι μας την ίδια δύναμη στην πίεση που μπορούμε να ασκήσουμε σε μία κυβέρνηση. Αυτοί που πραγματικά μπορούν να πιέσουν είναι οι ψηφοφόροι της και οι αντιπρόσωποι των ψηφοφόρων αυτών. Στην περίπτωσή μας, υπάρχει μία ευτυχής συγκυρία. Ο νομός μας διαθέτει και βουλευτή της κυβέρνησης (Γ. Στύλιος) και περιφερειάρχη (Α. Καχριμάνης) και αντι-περιφερειάρχη (Β. Ψαθάς) και Δήμαρχο (Χ. Σιαφάκας) που εκλέχτηκαν με τη σημαία της παρούσας κυβέρνησης.
Πώς θα μπορούσαν όλοι αυτοί να πιέσουν; Να κάνουν κάποια ανακοίνωση για τα δίκαια αιτήματα του Νοσοκομείου μας; Έχει συμβεί στο παρελθόν και δεν άλλαξε τίποτα. Θα μπορούσαν, όμως, με μία κοινή ανακοίνωση να πιέσουν μία κυβέρνηση εκεί που πραγματικά πονάει. Να ανακοινώσουν όλοι μαζί ότι όσο δεν λύνεται το πρόβλημα προσωπικού του Νοσοκομείου μας, θα ενημερώσουν τους ψηφοφόρους τους να μην ξαναψηφίσουν το συγκεκριμένο κόμμα στις επόμενες εκλογές. Κι αν όλοι αυτοί θέλουν να γίνουν πολύ πιο πειστικοί, θα μπορούσαν την κοινή ανακοίνωση να συνυπογράψουν και η ΔΕΕΠ Άρτας και η ΟΝΝΕΔ Άρτας, ως γνήσιοι Αρτινοί, που βάζουν το συμφέρον του τόπου πάνω από το δικό τους συμφέρον.
Κάνουμε έκκληση, λοιπόν, σε όλους τους ψηφοφόρους της κυβέρνησης στο νομό μας και σε όλους του εκπροσώπους τους. Η λύση του προβλήματος του Νοσοκομείου μας βρίσκεται επί της ουσίας στα δικά σας χέρια. Ευχόμαστε ότι κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσετε τη δύναμή σας για να αλλάξετε τα πράγματα στο Νοσοκομείο μας προς το καλύτερο. Αν συμβεί αυτό, τότε χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές, η φετινή χρονιά θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Στο κάτω-κάτω, όπως είπε κάποτε ένας Κολομβιανός συγγραφέας «Ο άνθρωπος ωριμάζει όταν σταματά να πιστεύει ότι η πολιτική θα λύσει τα προβλήματά του». Ας ωριμάσουμε όλοι μας.