ΤΗΝ ώρα που η τοπική επικαιρότητα τροφοδοτείται από τις συζητήσεις για το διαφαινόμενο κλείσιμο του στρατοπέδου «Βέρση», μεθαύριο Παρασκευή τελείται σ’ αυτό η ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων, υποθέτουμε σε κλίμα έντονου προβληματισμού και κρυμμένης δυσαρέσκειας.
Κι επειδή για στρατό μιλάμε δεν περιμένουμε να ακουστεί κάτι από τον διοικητή ή αξιωματικούς, καθότι διαταγές εκτελούν, όμως δεν αποκλείονται ψίθυροι και σχολιασμοί στα διάφορα «πηγαδάκια» μεταξύ των πολιτικών που θα παραστούν. Σε κάθε περίπτωση η συγκεκριμένη τελετή μάλλον δεν θα είναι σαν τις προηγούμενες καθώς είναι δύσκολο να προσαρμοστεί κανείς με την ιδέα ότι σε λίγο καιρό, στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, δεν θα υπάρχει ζωή και κίνηση.
Και βέβαια η χειρότερη στιγμή θα είναι στην τελευταία τελετή ορκωμοσίας πριν το οριστικό κλείσιμο. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας είπε ότι… σύρτες θα αρχίσουν να μπαίνουν από το επόμενο έτος. Άρα το μοιραίο κοντοζυγώνει. Όταν αφαιρείται ένα τόσο ζωντανό κομμάτι από το «σώμα» της πόλης δεν μπορεί παρά να σχηματίζει πληγή. Πληγή που πονάει πολύ. Δεν φαίνεται, άλλωστε, και από το χειροκρότημα όταν στις διάφορες εκδηλώσεις περνάει ο στρατός, τον οποίο δεν θα έχουμε πλέον κοντά μας;