ΠΡΩΤΑ η πρόκληση του Ουκρανού προέδρου, ο οποίος στο μήνυμά του προς τη Βουλή των Ελλήνων έδωσε το λόγο σε μέλος του «Τάγματος Αζόφ» να πει τα δικά του και τώρα έρχεται μια δεύτερη με το διάταγμά του για τιμητική μετονομασία της 10ης Ορεινής Ταξιαρχίας Πεζικού σε «Εντελβάις» (το όνομα από λουλούδι που φυτρώνει στις Άλπεις και άλλα βουνά της κεντροανατολικής Ευρώπης).
Ανεξάρτητα με το τι υποστηρίζουν ορισμένοι, ότι δηλαδή το «Εντελβάις» αποτελεί ακόμα και σήμερα τιμητικό έμβλημα σε διάφορες χώρες και πως διατηρείται η ίδια ονομασία, θεωρούμε ότι διόλου αθώα είναι η «βάφτιση» από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι (φωτο), τον οποίο όχι μόνο χαϊδεύουν αλλά παραχαϊδεύουν οι δυτικοί. Όσο κι αν προσπαθούν να εξωραΐσουν τα πράγματα για να τον εμφανίσουν ως δημοκράτη, καλών προθέσεων πολιτικό και θύμα ενός κατά τα άλλα πράγματι καταδικασθέντος πολέμου, υπάρχουν όχι μόνο ενδείξεις αλλά και αποδείξεις του ρόλου που παίζει αυτός ο ηθοποιός.
Ενώ θα μπορούσε να αποφύγει την «τιμητική μετονομασία» διότι παραπέμπει στην διαβόητη «Εντελβάις» που δρούσε πριν 80 χρόνια ως Ταξιαρχία της ναζιστικής Βέρμαχτ, δεν το έκανε. Αν η χώρα του βρίσκονταν εν ειρήνη ενδεχομένως και να περνούσε απαρατήρητο, να χωνεύονταν κάπως, όμως η επιλογή του να το κάνει τώρα που εξακολουθεί να μαίνεται ο πόλεμος μαρτυρά και την ιδεολογικο-πολιτική του ταυτότητα.
Για πολλές χώρες της Ευρώπης, φυσικά και της Ελλάδας, αλλά και της Ηπείρου ειδικότερα, η Ταξιαρχία «Εντελβάις» είναι ταυτισμένη με το αιματοκύλισμα λαών, με ανείπωτες θηριωδίες και με εγκλήματα πολέμου. Είναι αυτή που φέρει την υπογραφή του Ολοκαυτώματος στη Μουσιωτίτσα Ιωαννίνων Ιούλιο του 1943 δολοφονώντας 153 ανθρώπους, την σφαγή 317 κατοίκων Αύγουστο του ίδιου έτους στο Μαρτυρικό Κομμένο και την εκτέλεση 92 κατοίκων στους Λιγκιάδες Ιωαννίνων Οκτώβριο επίσης το ίδιο έτος. Είναι αυτή που εκτέλεσε 5.200 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας «Acqui» Σεπτέμβριο του 1943 στην Κεφαλονιά, όπως και όλους τους αξιωματικούς της Ιταλικής Μεραρχίας «Perugia» στην Αλβανία. Την δράση της συνέχισε έως το 1945 όταν και παραδόθηκε στην Γιουγκοσλαβία, στα στρατεύματα της Αμερικής.
Αυτή την ονομασία, λοιπόν, επέλεξε να δώσει ο Ουκρανός πρόεδρος στην 10η Ορεινή Ταξιαρχία στις 14 Φεβρουαρίου, θυμίζοντας έτσι το αίμα ανθρώπων που… ήπιαν οι δράκοι του Χίτλερ. Κρίμα για το λουλούδι που έκαναν έμβλημα και ναι μεν ότι όλα πρέπει να τα αφήνουμε να ανθίζουν, όμως ούτε το ίδιο δεν θάθελε με τόσο αίμα που το πότισαν!