Μια αρχαία ράτσα σκύλου είναι το Ισπανικό Galgo. Πρόκειται για ένα πανέμορφο λεπτοκαμωμένο και λεπτεπίλεπτο σκυλί. Με ψηλά μακριά πόδια είναι σαν να ακροβατεί ως μπαλαρίνα στις άκρες των ποδιών του. Με σχετικά κοντό τρίχωμα σ’ όλες τις αποχρώσεις, αποτελεί εδώ και αιώνες ένα σύμβολο τόσο για την ευγενική αριστοκρατία όσο και για τους απλούς κυνηγούς.
Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από μια αρχαία φυλή Κελτών που ζούσαν στην Ιβηρική Χερσόνησο στα 400 με 600 πΧ. Κάποιοι αναφέρουν ότι προήλθε από διασταύρωση σκύλων που ήρθαν με εμπόρους από την Ασία ή Αραβικούς σκύλους που διασταυρώθηκαν με τους ντόπιους σκύλους.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό το πανέμορφο σκυλί. Είναι λαγωνικό όρασης, δηλαδή βλέπει και εντοπίζει σε πολύ μακρινή απόσταση το θήραμα. Είναι γρήγορος, ευέλικτος, επίμονος και τρέχει μεγάλες αποστάσεις.
Στη συνέχεια οι Ρωμαίοι «χρησιμοποίησαν» εξίσου το λαγωνικό ως σκύλο εργασίας. Οι ευγενείς απεικονίζονται σε ζωγραφιές με το αγαπημένο τους λαγωνικό. Αποτελούσε σημείο αναφοράς. Το κυνήγι των λαγών αποτέλεσε προσφιλές θέμα για τους ευγενείς και τους αριστοκράτες της εποχής.
Ως χαρακτήρας είναι ντροπαλός, γλυκός και αγαπά τον άνθρωπο που τον φροντίζει. Δεν γαυγίζει σχεδόν ποτέ. Ενώ η σωματική του κατατομή δείχνει ότι είναι λεπτεπίλεπτος, είναι δυνατός και ικανός.
Η αναγνώριση της φυλής ήρθε το 1974. Στη σημερινή Ισπανία όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν αυτά τα σκυλιά ως οικόσιτα. Μοναδικοί χαρακτήρες και με τα παιδιά είναι και άκρως συντροφικοί. Επειδή το κορμί τους έχει πολύ λίγο και λεπτό τρίχωμα, οι περισσότεροι τους φοράνε ρούχα ώστε να τα κρατάνε ζεστά από το χειμωνιάτικο κρύο. Στον μακρύ πανέμορφο λαιμό τους βάζουν ιδιαίτερα περίτεχνο κολάρο με πολλά χρώματα.
Όμως η άσχημη ιστορία πίσω απ’ αυτά τα σκυλιά εργασίας και την άλλη Ισπανική ράτσα λαγωνικών, τα Podencos, ξεπερνά κάθε φαντασία. Αυτά τα τόσο πιστά, υπάκουα και αφοσιωμένα στο «αφεντικό» τους σκυλιά όταν χρησιμοποιούνται μόνο από κυνηγούς αποκλειστικά για κυνήγι περνούν μια βασανιστική ζωή και θανατώνονται επίσης βασανιστικά. Τα «εργαλεία» είναι αναλώσιμα, απρόσωπα και μόνο στατιστικοί αριθμοί.
Ο κάθε κυνηγός μπορεί να έχει από 10 έως 70 Galgos κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου. Στο τέλος της, επειδή τους έρχεται οικονομικότερο να τα σκοτώσουν παρά να τα σιτίσουν για τον επόμενο χρόνο, τα σκοτώνουν. Όμως η βαναυσότητα του εθίμου είναι ό,τι πιο νοσηρό μπορεί να σκεφτεί ένας ανθρώπινος νους. (Πραγματικά δεν είναι του παρόντος άρθρου). Πολλοί ακτιβιστές και οργανώσεις έχουν ασχοληθεί και προσπαθούν να δώσουν ένα νόμιμο τέλος σ’ όλη αυτή την παράνοια με θέσπιση νόμων από την Ευρώπη.
Ας πάμε στην καλή πλευρά, λοιπόν, των πανέμορφων αυτών σκύλων. Είναι χάρμα οφθαλμών να βλέπεις οικογένειες με παιδάκια και καροτσάκια να έχουν μαζί τους στην βόλτα τους ένα απ’ αυτά τα σκυλιά ή και δύο. Σαν λεπτεπίλεπτες γυάλινες φιγούρες βρίσκονται ήρεμα και προστατευτικά δίπλα από τα παιδάκια. Νέοι άνθρωποι βγαίνουν τη βόλτα τους μ’ αυτά τα πανέμορφα πλάσματα. Γενικότερα σ’ όλη την Ισπανία επικρατεί μια προβολή, διατήρηση και προ- στασία αυτής της αρχαίας ράτσας, που ονομάζεται και Ισπανικό Greyhount.