Γράφει ο Φώτης Χαχούλης *

Στο προηγούμενο άρθρο έγινε αναφορά στην πέτρα και στους μαστόρους. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ αποσπασματικά σ’ ένα άρθρο που δημοσίευσε ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» στις 3 Αυγούστου 2005 με συντάκτη τον Βασίλη Παππά, που δίνει τον δικό του ύμνο στην πέτρα.

Γράφει, λοιπόν, ότι «η πέτρα μεταβάλλονταν σε τέχνη και οι κατασκευές σωστά αριστουργήματα από αυτά που θαυμάζου- με σήμερα και θέλουμε να κριθούν διατηρητέα για να θυμίζουν χαρακτήρα και φυσιογνωμία άλλων εποχών, όταν το λιθάρι ήταν δεμένο με το ζωή, κάνοντας πιο στέρεες τις σχέσεις και τις αξίες των ανθρώπων. Μιλούσαν με την πέτρα ο τεχνίτες, την έπαιρναν στην αγκαλιά τους και της έδιναν μορφή, ψυχή, την έκαναν γλυπτό και όταν τις χάιδευες απάλυνε το χέρι σου και η καρδιά σου».

Αυτά και πολλά άλλα γράφει το αριστουργηματικό κείμενο σε περιεχόμενο και αξία, γι’ αυτό καλό θα ήταν να ξαναδημοσιευθεί για τα πύρινα και πέτρινα λόγια του συντάκτη. Είναι έπαινος και ύμνος τόσο για τον συντάκτη όσο και το περιεχόμενο, διότι οι στέρεες σχέσεις και αξίες των ανθρώπων έχουν διαβρωθεί και τελματωθεί.

Η πέτρα, η μεγάλη αρχόντισσα, όπου μπαίνει δίνει ιδιαίτερη αισθητική αξία. Όλη η Ελλάδα και η Αρχαιολογία εκμεταλλεύεται σήμερα τους αρχαίους Έλληνες και προσπαθεί να ερμηνεύσει τη σκέψη και την βούληση εκείνων των σοφών ανθρώπων και να προβάλλει τα έργα τους.

Σήμερα με τη μεγάλη εξέλιξη και με τα μέσα που υπάρχουν, η πέτρα είναι εφικτό να αλλάξει πολλά τοπία της Ελλάδας. Ένα τέτοιο τοπίο είναι και τα ορεινά Τζουμέρκα, όπου θα μπορούσε να ευδοκιμήσει και να δώσει την άλλη διάσταση στην αισθητική ανάπλαση και στην τουριστική αξιοποίηση.

Υπάρχουν πολλές μελέτες που ανασυντάσσονται ώστε με λίγα χρήματα να γίνουν πολλά μικρά έργα πέτρας, όπως πχ είσοδοι και πλακόστρωτα πεζοδρόμια σε 34 οικισμούς επί επαρχιακών δρόμων, σημεία θέασης, είσοδοι Δήμων, βρύσες επί επαρχιακών δρόμων, γυροβολιά σε μεγάλα δένδρα, καλντερίμια σε υπάρχοντα γεφύρια, ξύλινα και πέτρινα περάσματα σε περιπατητικές διαδρομές και σε πολλές άλλες μορφές, δίνοντας υπεραξία και βάζοντας στο περιθώριο το τσιμέντο, τη μιζέρια και την κακομοιριά που επικρατεί σε πολλά σημεία.

Αν πραγματικά θέλουμε να αναβαθμίσουμε τον τόπο, πρέπει να ξεκινήσουμε με τα δικά μας στοιχεία που διαθέτουμε σε αφθονία. Για να ξυπνήσουν, όμως, κάποια κεφάλια πρέπει να αρχίσει το «πετροβόλημα» από πολλές κατευθύνσεις. Ο Δήμος Κεντρικών Τζουμέρκων είναι ο πιο γερασμένος στην Ευρώπη και ο πιο φτωχός. Το ορεινό και η διασπορά σε 96 οικισμούς, τους περισσότερους σ’ όλη την

Ελλάδα, πρέπει να προβληματίσει για να μπορέσει αυτή η ιδιαιτερότητα να τύχει της αντίστοιχης ανταπόκρισης.

Ρώτησα την ειδική συνεργάτη του Δήμου γιατί καθυστερούν οι παιδικές χαρές του για τρία χρόνια και μου απάντη- σε: «Γιατί βιάζεσαι; Παιδιά δεν υπάρχουν. Ποιός θα παίζει; Οι γέροι με τις γραίες;». Και τώρα, ιδιαίτερα στις σύγχρονες παιδι- κές χαρές, δεν υπάρχει ούτε η παλιά τρα- μπάλα. Γερασμένος ο Δήμος και ρωτώντας για το περίφημο γυμνάσιο Αγνάντων τότε με τα 450 παιδιά που ήταν ο φάρος των Τζουμέρκων, με λύπη άκουσα ότι γυμνάσιο και λύκειο μόνο 12 παιδιά έχουν συν τους 12 καθηγητές. Φεύγουν φέτος τα έξι. Κρίμα γιατί ένα μεγάλο κεφαλοχώρι όπως είναι τα Άγναντα καταλήγει σε οικισμό και ο μεγά- λος πνευματικός φάρος σβήνει.

Ένα θέμα που θέλω να σχολιάσω είναι η παλιά γέφυρα, η σιδερένια, δίπλα από αυτή που γίνεται με γρήγορο ρυθμό. Η παραμονή της για πέρασμα πεζών είναι πλεονασμός και επιπρόσθετα επειδή η μισή θα είναι στην ίδια στάθμη, θα εμποδίζει τη θέα της γέφυρας.

Δίπλα στους δύο παραπόταμους υπάρχουν προβλήματα. Ένα τμήμα 70 μέτρων θα μπορούσε να τοποθετηθεί στο Καταρρακτινό ποτάμι για διέλευση προς Κουκούλια και τα υπόλοιπα 30 μέτρα στο Ραφτανίτικο ποτάμι, εκεί που υπάρχει μια μικρή προβληματική γέφυρα. Έτσι, το τερπνόν μετά του ωφελίμου, θα έλυνε προ- βλήματα σε δύο οδικούς άξονες και μάλιστα στους πλησιέστερους και στους δύο Δήμους, Βορείων και Κεντρικών Τζουμέρκων. Είναι μια πρόταση που πιστεύω ότι θα μελετηθεί και θα προβληματίσει την Περιφέρεια καθώς θα δώσει λύσεις σε δύο οδικούς άξονες που έχουν ανάγκη επικοινωνίας με το κεντρικό επαρχιακό δίκτυο.

Εδώ στα Δυτικά Τζουμέρκα έρχονται και κάποια ευχάριστα νέα. Μετά τα 6.200.000 ευρώ που έχουν δοθεί για τον δρόμο Καλέντζι – Πλάκα και σύντομα ολοκληρώνονται οι μελέτες, το ποσό ενδέχεται να αυξηθεί στα 16 εκατ. ευρώ και τότε πραγματικά θα υπάρξει ολοκλήρωση του οδικού άξονα και γρήγορη πρόσβαση μετά και την αποπεράτωση των 10 χιλιομέτρων από τον κόμβο Ιονίας.

Αυτό σημαίνει ότι τα δυτικά και βόρεια Τζουμέρκα θα ευνοηθούν και στα χέρια τους πλέον είναι η προώθηση του τουριστικού προϊόντος. Σίγουρα τα Βόρεια Τζουμέρκα που πρωταγωνιστούν και με το νέο έργο του χιονοδρομικού κέντρου, δίνουν όραμα και πνοή και σε εμάς, στα δυτικά.

Το έχω πει και το έχω γράψει πολλές φορές. Αυτός ο ευλογημένος τόπος των Τζουμέρκων που είναι πάμπλουτος σε γεωγραφικά δεδομένα ποτάμια, βουνά, εναλλακτικά τοπία, σημεία, θέα, ορίζοντες, γεφύρια, μνημεία, καταρράκτες και ό,τι είχε ο Θεός μας χάρισε (αλλά δεν μας έδωσε πολύ μυαλό), έδωσαν στον ποιητή την σκέψη να υμνήσει: Μάγεμα και όνειρο η φύση σε ομορφιά και χάρη/ με χίλιες βρύσες χύνεται με χίλιες γλώσσες κρένει/ και όποιος ετούτη μέρα ζει ποτέ του δεν πεθαίνει.

Γι’ αυτό και στην απογραφή Αρτινοί και Γιαννιώτες, βοηθήστε τον τόπο σας.

* Ο Φώτης Χαχούλης είναι δικηγόρος. Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος, πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Κεντρ. Τζουμέρκων και είναι ιδρυτής Μουσείου «Λαογραφικές Ρίζες»

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ