Μετά την ευρωπαϊκή κρίση χρέους όταν το βάρος φορτώθηκε στους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου που μάτωσαν περισσότερο για να διασωθεί η Ευρώπη αλλά και μετά την προσφυγική κρίση όταν ακόμη και σήμερα το βάρος μοιράζεται δυσανάλογα, με τις χώρες της πρώτης γραμμής να φτάνουν στα όριά τους, η Ευρώπη δοκιμάζεται ακόμη μια φορά.
Η άρνηση της Γερμανίας και των δορυφόρων της να στηριχθεί με γενναιότητα η ευρωπαϊκή οικονομία, η ζωή και η αξιοπρέπεια των Ευρωπαίων εργαζομένων, δημιουργεί ακόμη περισσότερες ρωγμές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η ευρωπαϊκή ένωση οικοδομήθηκε πάνω στο τρίπτυχο ειρήνη, ευημερία και αλληλεγγύη. Αυτή ήταν η υπόσχεση προς τους λαούς της Ευρώπης. Αυτοί που οραματίστηκαν την ένωση της Ευρώπης σίγουρα δεν θα ένιωθαν περήφανοι σήμερα.
Αν η Ευρώπη δεν τελειώνει οριστικά με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες το μέλλον της θα είναι δυσοίωνο. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης και των αποφάσεων για την ανασυγκρότηση των εθνικών οικονομιών και την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην πράξη.
Η αρνητική στάση των χωρών του Βορρά και κυρίως της Γερμανίας στην πρόταση για κορονο-ομόλογο, δηλαδή αμοιβαιοποίηση του χρέους μέσα στην Ε.Ε. ώστε η κρίση να αντιμετωπιστεί ενιαία, δεν συνάδει με τις ιδρυτικές διακηρυκτικές αρχές της ένωσης.
Το ίδιο συνέβη και το 2010. Απλώς τότε η κρίση είχε χτυπήσει την Ελλάδα, ενώ τώρα χτυπάει όλες τις χώρες. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που χάνονται χιλιάδες άνθρωποι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να ενδιαφέρονται μόνο για την τήρηση των κανόνων σταθερότητας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας είναι εφιαλτικές οι επιπτώσεις της κρίσης του κορονοϊού στο εργατικό δυναμικό ολόκληρου του πλανήτη. Περίπου ένας στους τρεις εργαζομένους αντιμετωπίζει υψηλό κίνδυνο να χάσει τη δουλειά του και να βρεθεί στην ανεργία. Ειδικότερα για την Ευρώπη εκτιμάται ότι βρισκόμαστε μπροστά στη «σοβαρότερη κρίση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Σε αυτές τις συνθήκες η ενωμένη Ευρώπη καλείται να απαντήσει με γνώμονα το συμφέρον των λαών της. Η απάντηση στην κρίση ή θα είναι περισσότερη Ευρώπη και ενιαία απάντηση στις προκλήσεις ή η Ευρώπη θα περάσει μεγάλες περιπέτειες με θύματα τις πιο φτωχές ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση δεν σηκώνει ανάστημα απέναντι στους σχεδιασμούς των ισχυρών της Ευρώπης και παρακολουθεί αμήχανη και υποτακτική αυτά που συμβαίνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι αρκέστηκε στην άρνηση των θεσμών να επεκταθεί η προστασία της πρώτης κατοικίας, χωρίς να αντισταθεί.
Η λογική της κυβέρνησης είναι να εξυπηρετήσει κάποιους οικονομικά ισχυρούς, που βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία να ενισχύσουν τη θέση τους απέναντι σε εργαζόμενους και μικρότερους ανταγωνιστές. Δεν είναι στο πλάνο της να στηρίξει την πραγματική οικονομία, τη μεσαία τάξη, τους κοινωνικά αόρατους, το κοινωνικό κράτος, το δημόσιο σύστημα υγείας.
Το σχέδιο που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει μέτρα που να είναι, ως ποσοστό του ΑΕΠ, τουλάχιστον ανάλογα με αυτά που λαμβάνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μέτρα που αφορούν τη στήριξη της δημόσιας Υγείας, την κοινωνική πολιτική, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των μισθών, την παροχή ρευστότητας και τη ρύθμιση δανειακών αναγκών για τις επιχειρήσεις.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, λόγω του δημοσιονομικού μαξιλαριού. Μπορεί να πάρει από τώρα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας, χωρίς να ανησυχεί για το χρέος της. Αρκεί αυτό να γίνει με διαφάνεια και δημοσιότητα. Γιατί αυτό το δημοσιονομικό απόθεμα που εξασφάλισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα των κόπων και των θυσιών του ελληνικού λαού. Και προορίζονται για τις ανάγκες του και μόνο.
Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο της μεγάλης ύφεσης και ήδη δαπανούν ποσοστό επί του ΑΕΠ που φτάνει το 20% για να στηρίξουν την οικονομία τους.
Την ώρα μάλιστα που το ΔΝΤ προβλέπει ύφεση 10% και ανεργία 22,3% για την Ελλάδα, η χειρότερη επίδοση στην ευρωζώνη, δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να επαναπαύεται στην αναιμική και ανεπαρκή μέχρι σήμερα στήριξη της οικονομίας, των εργαζόμενων και των επιχειρήσεων. Εκτός αν κάποιοι θέλουν να σπρώξουν τη χώρα ξανά στον γκρεμό και να κάνουν την κρίση ευκαιρία.
Η κοινωνία δεν θα αφήσει να πάνε χαμένες οι θυσίες της τόσο στα χρόνια των μνημονίων όσο και τώρα στην κρίση της δημόσιας υγείας. Όσοι λογαριάζουν χωρίς τον κυρίαρχο λαό θα βρεθούν προ εκπλήξεων.
*Ο Βασίλης Τσίρκας είναι πρώην βουλευτής Άρτας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.