Ενώ διανύουμε το έκτο έτος λειτουργίας ενός πετυχημένου θεσμού και λίγο πριν την ολοκλήρωσή του, συμβαίνουν πράγματα που το απαξιώνουν.
Με την σύμφωνη γνώμη των… ενήλικων εργασιακών ομάδων είχε ορισθεί από αρχής μια κανονιστική διαδικασία διεξαγωγής των αγώνων, κοινώς αποδεκτή. Εφέτος και λίγο πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, με αυθαίρετο τρόπο άλλαξαν τους κανονισμούς και τον τρόπο διεξαγωγής των play off.
Κατά πρώτον, με ανεξήγητο τρόπο αύξησαν τις ομάδες συμμετοχής της τελικής φάσης από τέσσερις σε οκτώ. Κατά δεύτερον, οι διασταυρώσεις έγιναν με σπουδή και με φωτογραφική λογική. Αυτή η αλχημεία είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την αποχώρηση μιας ομάδας (Λογιστών- Τραπεζικών), την οργισμένη αντίδραση από την ομάδα του Εμπορικού Συλλόγου και μια γενική αναστάτωση και δυσφορία.
Ο αρχικός ενθουσιασμός που χαρακτήριζε ομάδες και αθλητές έχει πλέον εκλείψει. Η συμμετοχή των φιλάθλων είναι από ελάχιστη έως μηδενική. Οι ώρες διεξαγωγής των αγώνων ορίζονται από τους υπεύθυνους διοργανωτές με τέτοιο ανεύθυνο τρόπο ώστε να αποκλείουν τη συμμετοχή των αθλητών. Δεν νοείται να ορίζεις αγώνες εν ώρα εργασίας. Υπάρχουν Σαββατοκύριακα ελεύθερα και βραδινές ώρες που θα εξυπηρετούσαν τις ομάδες.
Ενώ τα μαγαζιά είναι ανοιχτά, πώς μπορεί να φύγει ο εργαζόμενος να πάει να παίξει μπάσκετ; Είμαστε σοβαροί; Χορηγοί έπαψαν να υπάρχουν και όλα τα έξοδα (διαιτητές, αναλώσιμα υλικά, ιατρική υποστήριξη κτλ) βαρύνουν αποκλειστικά ομάδες και αθλητές. Εκτοπίστηκαν από τα κλειστά γυμναστήρια της Άρτας και τρέχουν στη Φιλιππιάδα με την εξήγηση ότι δεν υπάρχουν ώρες ελεύθερες για τη διάθεση των γηπέδων μας.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο ωραίος αυτός θεσμός που αγαπήθηκε, έδωσε κίνητρα και ενδιαφέρον σε πολλούς πολίτες της πόλης μας όχι μόνο φθίνει, αλλά ολοκληρώνει άδοξα τον κύκλο του. Κρίμα για την Άρτα και για όσους πίστεψαν και πάλεψαν για κάτι καλό. Ήταν μια ωραία δημιουργική δραστηριότητα άμιλλας, άθλησης, εκτόνωσης και πολιτισμού.
Οι οργανωτές, ο Δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος αθλητισμού τι έχουν να απαντήσουν για τα τεκταινόμενα;
Δημήτρης Ντάλας