Αμείλικτα για το μέλλον της κτηνοτροφίας (και στην Ήπειρο) είναι τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, τα οποία δείχνουν περαιτέρω μείωση των κτηνοτρόφων, του πληθυσμού αιγοπροβάτων και αγελάδων και ως εκ τούτου του γάλακτος.
Από τους τέσσερις νομούς της Ηπείρου, η Άρτα εμφανίζεται με την μεγαλύτερη μείωση, καθώς το 2024 οι κτηνοτρόφοι περιορίζονται σε μόνο 597, ενώ στην Πρέβεζα ανέρχονται σε 720, στην Θεσπρωτία σε 621 και στα Ιωάννινα σε 1.037.
Πρόβειο γάλα: Το ίδιο μειωμένη εμφανίζεται και η παραγωγή πρόβειου γάλακτος με την Άρτα να παραδίδει το 2024, 8.818.961 κιλά, την Πρέβεζα 14.150.938 κιλά, την Θεσπρωτία 10.004.172 κιλά και τα Ιωάννινα 15.435.422 κιλά. Συνολικά από τους τέσσερις νομούς παρήχθησαν 48.409.493 κιλά πρόβειου γάλακτος από 2.975 παραγωγούς, ενώ το 2023 είχαν παραδοθεί 50.460.642 κιλά από 3.160 παραγωγούς.
Γίδινο γάλα: Το 2024, από 788 παραγωγούς (μόνο 143 στην Άρτα), παραδόθηκαν συνολικά 5.809.549 κιλά γίδινου γάλακτος, ενώ το 2023 ήταν 6.734.164 κιλά και οι παραγωγοί ανέρχονταν σε 895.
Αγελαδινό γάλα: Για το 2024, 58 παραγωγοί (12 στην Άρτα) παρέδωσαν 15.039.654 κιλά αγελαδινού γάλακτος, ενώ το 2023 οι παραγωγοί ήταν 66 και οι ποσότητες 15.109.556 κιλά.
Να σημειωθεί ότι η μείωση το 2024 έρχεται ως συνέχεια προηγούμενων ετών και ιδιαιτέρως τόσο μετά την οικονομική κρίση αλλά – και πολύ περισσότερο βέβαια – όταν η ακρίβεια εκτινάχθηκε στα ύψη. Ήταν τότε που οι τσοπάνηδες πουλούσαν προς σφαγή τα κοπάδια τους διότι δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν. Το μεγαλύτερο χτύπημα δέχθηκαν οι παραδοσιακοί κτηνοτρόφοι κοπαδιών ελευθέρας βοσκής.
Αιτίες της συρρίκνωσης
Ως αιτίες συρρίκνωσης της κτηνοτροφίας, μεταξύ άλλων, λογίζονται, η συνεχής αύξηση του κόστους παραγωγής (υψηλά κόστη ζωοτροφών), η αύξηση των τιμών στα καύσιμα, τα αναλώσιμα υλικά, καθώς και η έλλειψη υποστήριξης από την πολιτεία. Ως εκ τούτου η διατήρηση του κεφαλαίου καθίσταται δύσκολη υπόθεση.
Σ’ αυτό να προστεθεί και το γεγονός ότι τα παιδιά κτηνοτρόφων βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί αδυνατούσαν οικονομικά να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τον κλάδο, αναζητώντας την τύχη τους σε άλλα επαγγέλματα, αλλά – και σε πολλές περιπτώσεις – να πάρουν τον δρόμο της μετανάστευσης. Μια από τις αιτίες κι αυτό για βαθύτερη πληγή που συντελεί στην ερημοποίηση των χωριών.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παντελή απουσία πολιτικής για την στήριξη της κτηνοτροφίας συνιστά αβεβαιότητα για το μέλλον του κλάδου.