Αυτή είναι μια καθημερινότητα στην Ουγκαντα. Μια μάνα ζαλιγκωμένη – φορτωμένη με τα ξύλα για τη φωτιά στο κεφάλι. Ενα παιδάκι, επίσης, φορτωμένο στην πλάτη με το μικρότερο αδερφάκι του που δεν περπατάει εύκολα.
Ενα άλλο παιδάκι με τη στολή πηγαίνει ποδαρόδρομο για το σχολείο. Ό,τι ρούχο βρίσκουν το φοράνε. Αρκεί να είναι ρούχο. Πολλές φορές χωρίς παπούτσια περπατάνε ολόκληρα χιλιόμετρα… ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπάρχει, οπότε μαγειρεύουν σε φωτιά με τσουκαλι και ξύλα. Η φύση γύρω τους πανέμορφη και καταπράσινη.