Στις μέρες μας έχουμε ανατροπή της λαϊκής παροιμίας «Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει» σε… Μητσοτάκης κερνάει Τασούλας πίνει!
Πού να υπολόγιζε ο κύριος Τασούλας την εποχή της συνεργασίας του με τον Ευάγγελο Αβέρωφ ότι μια των ημερών θα γίνει πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας! Οι βουλευτές που ψήφισαν τη Συνταγματική αλλαγή, ώστε να εκλέγεται πρόεδρος δημοκρατίας με 151 ψήφους αλλοίωσαν την αρχική επιταγή του Συνταγματικού νομοθέτη, ο οποίος απαιτούσε στην τρίτη και τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή 180 βουλευτές προκειμένου να εκλεγεί κάποιος ή κάποια πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και συνειδητά ή ασυνείδητα μετέτρεψαν το θεσμό του προέδρου από υπερκομματικό σε καθαρά κομματικό!
Ο αριθμός των 200 βουλευτών στις δυο πρώτες ψηφοφορίες και των 180 στην τρίτη δεν είχε τεθεί τυχαία από τον αρχικό Συνταγματικό νομοθέτη, διότι επεδίωκε εκλογή προέδρου δημοκρατίας με μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών από τις έδρες τις οποίες, έστω και με καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, κερδίζει ένα κόμμα σε βουλευτικές εκλογές προκειμένου να γίνει κυβέρνηση.
Αν βέβαια υπήρχε περίπτωση ένα κόμμα να λάβει πάνω από 180 έδρες, δικαιωματικά εξέλεγε πρόεδρο αφού αυτή θα ήταν η βούληση του Ελληνικού λαού. Αν εξαιρέσουμε, όμως, τις πρώτες μεταδικτατορικές εκλογές του 1974 που έγιναν κάτω από εκβιαστικά διλήμματα σαν εκείνο του Θεοδωράκη «Καραμανλής ή τανκς», καμιά άλλη φορά μέχρι σήμερα κόμμα που έκανε μονοκομματική κυβέρνηση έλαβε περισσότερες από 172 έδρες. Να θυμίσω εδώ ότι τη Συνταγματική διάταξη των 180 βουλευτών στην τρίτη και τελευταία ψηφοφορία είχε θεσπίσει η κυβέρνηση του γενάρχη της παράταξης Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος εξελέγη το 1980 πρόεδρος της Δημοκρατίας με 180 ψήφους. Με 180 ψήφους είχε εκλεγεί το 1985 πρόεδρος της δημοκρατίας ο αείμνηστος Χρήστος Σαρτζετάκης.
Τότε η δεξιά παράταξη της ΝΔ, επειδή το αποτέλεσμα ήταν οριακό, έβαλε κάποιους «Συνταγματολόγους» να πούν ότι δεν δικαιούνταν να ψηφίσει ο πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς λές και δεν ήταν βουλευτής αλλά εξωκοινοβουλευτικός! Ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης που εξελέγη πρόεδρος της Βουλής στη θέση τού παραιτηθέντα κυρίου Τασούλα, δεν ψήφισε κατά τις τέσσερες ψηφοφορίες; Έκανε κανένας θέμα αντισυνταγματικότητας της ψήφου του Κακλαμάνη; Δυστυχώς, η δεξιά είναι πάντοτε αμετανόητη! Αρκεί να ικανοποιείται το κομματικό της συμφέρον και πάνε περίπατο οι θεσμοί!
Η Συνταγματική αλλαγή έγινε προκειμένου να σταματήσει η διενέργεια βουλευτικών εκ- λογών σε περίπτωση μη εκλογής προέδρου της δημοκρατίας. Ο κ. Μητσοτάκης άδραξε την ευκαιρία και δημιούργησε κακό προηγούμενο με την πρόταση της υποψηφιότητας εν ενεργεία βουλευτή κόμματός του και τελικά την εκλογή αυτού σε πρόεδρο της δημοκρατίας. Δεν θα κρίνω εγώ αν ο κ. Τασούλας ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για να εκλεγεί πρόεδρος της Ελληνικής δημοκρατίας. Θα πω, όμως, μετά λόγου γνώσεως ότι ο κ. Τασούλας δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπερκομματικός. Αυτό, άλλωστε, απέδειξε με τη θητεία του στη θέση του προέδρου της Βουλής και την εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση των Τεμπών.
Εκείνο που δεν κατάλαβα ως πολίτης αυτής της χώρας είναι γιατί κατά τη Συνταγματική αλλαγή διατηρήθηκαν οι δύο ψηφοφορίες των 200 βουλευτών και η μία των 180! Υπάρχει περίπτωση κομματικός υποψήφιος να λάβει ποτέ τόσες ψήφους; Η μη κατάργηση των τριών ψηφοφοριών υποβιβάζει την εκλογή του προέδρου, όταν εκλέγεται, όπως ο κ. Τασούλας, με την κομματική πλειοψηφία και κάποιες «τσόντες» ανεξάρτητων βουλευτών. Άκουσα μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της τέταρτης ψηφοφορίας ότι «οι βουλευτές της ΝΔ δεν έκρυβαν την ικανοποίησή τους για την εκλογή του κ. Τασούλα».
Δηλαδή φοβόταν μήπως δεν πάρει ο κ. Τασούλας πάνω από 151 ψήφους που απαιτεί η 4η εκλογή; Αφού τον ψήφισαν ακόμα και ο Σαμαράς με τον Σαλμά που υποτίθεται ότι είχαν διαγραφεί από τη ΝΔ.
Ο Σαλμάς είναι αμελητέα ποσότητα. Στην εκλογή αυτή φάνηκε η γύμνια του Σαμαρά που το έπαιζε εδώ και αρκετό καιρό «ηγέτης» ομάδας βουλευτών της ΝΔ τους οποίους έβαζε να κάνουν ερωτήσεις και επερωτήσεις σε υπουργούς της κυβέρνησης με απώτερο στόχο να πιέσει τον Μητσοτάκη να τον χρήσει υποψήφιο για την προεδρία της δημοκρατίας. Τελικά όχι μόνο δεν πέτυχε τον στόχο του αλλά πήγε και ψήφισε τον κ. Τασούλα!
Φίλε Αντώνη, η αχαριστία είναι τέκνο της ευεργεσίας. ΄Εβγαλες τον Κυριάκο αρχηγό της ΝΔ στη δεύτερη κρίσιμη εκλογή με τον Μεϊμαράκη και αυτός σε πέταξε στο καλάθι των αχρήστων. Πώς κατάντησες, βρε Σαμαρά! Κατά την προσωπική μου γνώμη η ψήφος σου στον κ. Τασούλα αποσκοπεί στην επάνοδό σου στη ΝΔ και την εκλογή σου στη Μεσσηνία προκειμένου ως πρώην πρωθυπουργός, χωρίς σταυρό, να εισπράττεις τη βουλευτική αποζημίωση…
*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι επίτιμος δικηγόρος