Eφυγε από τη ζωή ο Κώστας Σημίτης, στέλεχος και υπουργός των κυβερνήσεων του κραταιού ΠΑΣΟΚ και μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου, αρχηγός του κόμματος αυτού και πρωθυπουργός της Ελλάδας για δύο τετραετίες (1996 – 2000 και 2000 – 2004).
Την ημέρα του θανάτου του από τα πρώτα δελτία ειδήσεων άρχισε το λιβάνισμα του «μεγάλου μεταρρυθμιστή» κυρίως από την κυβερνώσα δεξιά παράταξη. Μητσοτάκης, Τασούλας και άλλα στελέχη της ΝΔ με δηλώσεις τους αναφέρθηκαν στις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφερε στο έθνος των Ελλήνων ο εκλιπών πολιτικός. Μέχρι και ο ακροδεξιός Γεωργιάδης μίλησε με καλά λόγια για τον Σημίτη καθώς και ο κύριος «τίποτα» (Αβραμόπουλος).
Πολιτικάντηδες της δεκάρας! Ήταν οι ίδιοι άνθρωποι και η ίδια παράταξη που λοιδορούσαν τον Σημίτη για το μεγάλο έγκλημα του Χρηματιστηρίου Αθηνών το 1999. Που τον κατηγορούσαν για την κρίση των Ιμίων και το ευχαριστώ προς τις ΗΠΑ. Αν κάποιος βγάλει τα video της εποχής με τις δηλώσεις των δεξιών εκείνης της περιόδου για τον Σημίτη, σήμερα πρέπει να ντρέπονται που τον υμνούν! Θα έπρεπε να σιωπούν! Αλλά έχουν τους λόγους τους.
Ο Σημίτης έβαλε πλάτη στη δήθεν κεντροδεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Τα αποκαλούμενα «ορφανά» του Σημίτη πλαισίωσαν το κόμμα της ΝΔ σε τέτοιο βαθμό, ώστε για τον εναγκαλισμό αυτόν να αντιδρούν παλιά προβεβλημένα στελέχη της παράταξης που έμειναν εκτός υπουργικών ή υφυπουργικών θώκων! Μέχρι και επικήδειο λόγο εκφώνησε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος τόνισε ότι «ο εκσυγχρονισμός του υπήρξε μια συνεχής μεταρρυθμιστική πρόκληση» ενώ διέκρινε στον Σημίτη τρεις ιδιότητες, δηλαδή «τον ευρωπαϊκό του προσανατο- λισμό, τη μεθοδικότητα και την πολιτισμική του καλλιέργεια».
Τέλος ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε για τον εκλιπόντα ότι «δεν μπήκε ποτέ στον πειρασμό να μεταλλαχθεί, να γίνει αρεστός προχωρώντας σ’ ένα ξένο προς τον ίδιο μοντέλο συμπεριφοράς, διατηρώντας ταυτόχρονα την δια- κριτική απλότητα, για να επενδύσει με αυτή τη ζωή του και μετά την απόσυρσή του από το δημόσιο προσκήνιο». Και κατέληξε να πει για ένα πολύβουο κόσμο των συνθημάτων, των θεαματικών κινήσεων, των υπερβολικών ρητορισμών, των ακραίων κομματικών αντιπαραθέσεων».
Ας γυρίσουμε, όμως, πολλά χρόνια πίσω για να θυμηθούμε τα έργα και τις ημέρες του Σημίτη. Πολιτικός ενός εκ των δύο, τότε, μεγάλων κομμάτων της Ελλάδας που χρημάτισε πρωθυπουργός για δύο συνεχόμενες τετραετίες δεν είναι δυνατόν να μην έκανε έργο. Κατά την προσωπική μου άποψη, διότι ζω πολλά χρόνια στην Αθήνα, το μεγαλύτερο έργο του Σημίτη είναι η Αττική Οδός. Χωρίς αυτή θα ήταν αδύνατη σήμερα η ομαδική έξοδος οχημάτων από το λεκανοπέδιο.
Η ζεύξη του Ρίου με το Αντίρριο δε νομίζω ότι ήταν τόσο απαραίτητη, αν ληφθεί υπόψη το τεράστιο κόστος που απαιτήθηκε. Εξάλλου υπήρχε η πολύ συμφέρουσα και με πολύ μικρό κόστος πρόταση του Αρτινού ναυπηγού Χρήστου Σιμόπουλου για την κατασκευή, από τους ήδη πλοιοκτήτες των Φέρρυ – Μπόουτς, μεγάλων διαστάσεων πλοίων παντός καιρού, διαμπερή, με ταχύτητες που θα έκαναν την απόσταση σε 5 έως 10 λεπτά με συχνότητα δρομολογίων. Ήδη, η διάβαση στη Γέφυρα έχει μηδενιστεί για τα μεγάλα αυτοκίνητα και τις νταλίκες που προτιμούν τα Φέρρυ – Μπόουτς με το μισό κόστος μεταφοράς. Και αυτό συντελεί ώστε να αυξάνεται κατά περιόδους η τιμή διάβασης την οποία επωμίζονται τα μικρά ιδιωτικά οχήματα!
Στην εξωτερική πολιτική η μεγάλη επιτυχία του Σημίτη ήταν η είσοδος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάτι που δυστυχώς δεν εκμεταλλεύθηκαν οι Κύπριοι.

Τα δεινά
Αντίθετα, τα δεινά που έφερε η πολιτική του Σημίτη στη χώρα μας είναι πάρα πολλά και σημαντικά.
Έτσι: 1) Το 1998 – 99 επί πρωθυπουργίας του συντελέστηκε στην Ελλάδα η μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου με το έγκλημα του Χρηματιστηρίου όπου χιλιάδες Έλληνες πολίτες έχασαν τα χρήματά τους παρακινούμενοι ανοιχτά από τον εκλιπόντα και τον υπουργό του Παπαντωνίου να παίξουν. Να παίξουν σε εταιρίες φούσκες πουλώντας ακίνητα και κτήματα για την απόκτηση ρευστού! Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις χιλιάδες των συμπολιτών μας που διαμαρτύρονταν κάθε μέρα έξω από το Χρηματιστήριο Αθηνών γιατί πίστεψαν στα απατηλά λόγια του Σημίτη και του Παπαντωνίου και «επένδυσαν» σε εταιρίες φούσκες χάνοντας περιουσίες που άλλαξαν χέρια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους εκατοντάδες συμπολίτες μας που αυτοκτόνησαν επειδή έχασαν το βιός τους στο Χρηματιστήριο!
2) Την ίδια χρονική περίοδο 1998 – 99 έγινε η λεηλασία των αποθεματικών και η ακολουθήσασα χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, εφόσον Σημίτης και Παπαντωνίου ανάγ- κασαν τις διοικήσεις των ελεγχόμενων από το Δημόσιο ταμείων να παίξουν τα αποθεματικά τους στο Χρηματιστήριο και τα έχασαν εις βά- ρος των μερισμάτων των ασφαλισμένων!
3) Είδα τον κύριο Τάσο Γιαννίτση, υπουργό τότε του Σημίτη, να εκφωνεί επικήδειο λόγο. Λησμόνησε ότι ως υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη είχε υποβάλλει σ’ αυτόν εμπεριστατωμένο σχέδιο διάσωσης του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, το οποίο ΑΠΕΡΡΙΨΕ ο «εκσυγχρονιστής» Σημίτης με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην κατάρρευση του ασφαλιστικού και τη μοιραία επέμβαση της ΕΕ με τα επώδυνα Μνημόνια!
4) Η είσοδος της Ελλάδας επί κυβερνήσεως Σημίτη στην Ευρωζώνη χωρίς να τηρούνται τα απαραίτητα στάνταρτς, οδήγησε άμεσα σε τεράστιες αυξήσεις όλων των ειδών και νομοτελειακά στα Μνημόνια. Την εποχή εκείνη οι πλούσιοι έγιναν πάμπλουτοι και οι φτωχοί έχασαν τα πάντα. Ειδικότερα, όσοι είχαν στις αποθήκες τους προϊόντα αγορασμένα με δραχμές, χωρίς να υποχρεωθούν από την κυβέρνηση Σημίτη να συντάξουν απογραφή, τα μοσχοπούλησαν τριακόσιες σαράντα φορές περισσότερο. Και ο φτωχός λαός τα αγόρασε σε αφάνταστα υψηλές τιμές. Πως, λοιπόν, να μην υμνούν οι ευεργετηθέντες τον Σημίτη;
Και να ήταν μόνον αυτό, οι Έλληνες κάποτε θα το ξεχνούσαν. Ανεπιβεβαίωτες δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σημίτης προκειμένου να μπούμε στη ζώνη του ευρώ χωρίς τα απαραίτητα στοιχεία ή με πλαστά στοιχειά, ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ από τις Γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό Δάνειο προκειμένου η Γερμανία (διότι η ΕΕ ελέγχεται από τη Γερμανία) να συναινέσει στην είσοδό μας στο ευρώ!
5) Είδα την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη στην κηδεία και θυμήθηκα το πάρτι που έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 που διοργάνωσε η χώρα μας. Κόλπο γκρόσο. Αρχικά είχε επιλεγεί από τον Σημίτη η κ. Αγγελοπούλου αλλά στη συνέχεια παύτηκε από τον τότε πρωθυπουργό. Φαίνεται ότι αυτό ήταν κόλπο να χαθεί πολύτιμος χρόνος και στη συνέχεια να επαναπροσληφθεί η κ. Αγγελοπούλου και λόγω του…. κατεπείγοντος τα πολυδάπανα έργα να γίνουν με απευθείας αναθέσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Και απ’ ότι θυμάμαι, η κ. Αγγελοπούλου δεν έδωσε ποτέ απολογισμό εσόδων – εξόδων!
6) Επί πρωθυπουργίας Σημίτη έγιναν τα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα της Siemens, των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, των Γερμανικών υποβρυχίων Ferrostaal και άλλα.
7) Επί Σημίτη ο ανεκδιήγητος υπουργός, τότε, εξωτερικών Πάγκαλος παρέδωσε στους Τούρκους τον Οτσαλάν που μέχρι σήμερα παραμένει στις φυλακές!
8) Επί Σημίτη υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της Μαδρίτης, με το οποίο αναγνωρίστηκαν για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο!
9) Επί Σημίτη δημιουργήθηκε η κρίση των Ιμίων και ο άδικος χαμός των τριών Ελλήνων αξιωματικών, δηλαδή του Βλαχάκου, του Καραθανάση και του Γιαλοψού και το ραγιάδικο ευχαριστώ προς τους Αμερικανούς!
Το 1983, αν θυμάμαι καλά, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποπέμψει από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τον Κώστα Σημίτη και όταν μετά την παραίτησή του ο Σημίτης εξελέγη αρχηγός του κόμματος, ο Παπανδρέου κούνησε το κεφάλι με νόημα. Αμφιβάλλω αν θα δέχονταν να ταφεί δίπλα του στο Α΄ Νεκροταφείο, όπως έγινε! Θα τρίζουν τα κόκκαλά του τώρα…
Ο θανών Κώστας Σημίτης, δεδικαίωται; Ασφαλώς ΝΑΙ για τη μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας που στα οκτώ χρόνια της πρωθυπουργίας του έκανε πραγματικό πάρτι. Για τους απλούς Έλληνες πολίτες ασφαλώς ΟΧΙ διότι αυτοί πλήρωσαν ακριβά τα δεινά της αντιλαϊκής πολιτικής του, των σκανδάλων και της εθνικής υποτέλειας. Όταν σε λιβανίζουν και σε αποθεώνουν οι πολιτικοί σου αντίπαλοι, είναι βέβαιο ότι έχεις λοξοδρομήσει προς την δική τους πολιτική. Τότε είναι αποδεδειγμένο ότι έχεις αποτύχει να εφαρμόσεις τη δική σου πολιτική…
*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι
επίτιμος δικηγόρος