Η Ελίζα ζει και εργάζεται σε μια φυτεία καφέ στα υψίπεδα της Ουγκάντας. Φτιάχνει τον νοστιμότερο και πιο μυρωδικό καφέ. Ταυτόχρονα, με την οικογένειά της φροντίζει και τα παιδιά από ένα ορφανοτροφείο. Όταν στη φτώχεια μιας χώρας με τα λιγοστά μέσα και ανέχεια καταφέρνεις να φροντίζεις τα παιδιά ενός ορφανοτροφείο και να τους παρέχεις τα βασικά για την επιβίωσή τους, είναι ένας άθλος. Αυτό το χαμόγελο της εμπεριέχει όλη την αγάπη της και την ενσυναίσθηση της για την ίδια τη ΖΩΗ.