Σε μια από τις ευτυχέστερες περιόδους της ζωής του έλαχε να φύγει από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, ένας από τους κατ’ εξοχήν δημιουργικούς, δραστήριους και κοινωνικούς συμπολίτες μας.
Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε συγγενείς, φίλους και γνωστούς ενώ παράλληλα δυσαναπλήρωτο είναι το κενό για την οικογένειά του, που με την σύζυγό του Γεωργία Μπαλάσκα την μεγάλωσαν με τρυφερότητα και πολύ αγάπη. Πάντα χαμογελαστός, πάντα αισιόδοξος και πάντα με χαρά για τη ζωή, αγωνίστηκε και πέτυχε πολλά.
Προπαντός, όμως, υπόδειγμα αποτελεί η ανατροφή των παιδιών που σήμερα διαπρέπουν στους γνωστικούς χώρους τους οποίους επέλεξαν να επενδύσουν επαγγελματικά για το μέλλον τους. Ο Νικόλας, 32 ετών, είναι αγγειοχειρουργός, επίκουρος καθηγητής σε Πανεπιστήμιο του Μονάχου και παντρεμένος με μια κόρη. Η Ελίνα είχε περάσει δεύτερη πανελλαδικά στην Αγγλική φιλολογία και σήμερα πήρε τη σκυτάλη από την μητέρα της λειτουργώντας το γνωστό φροντιστήριο «Αγγλικά Μπαλάσκα-Κωνσταντίνου». Η Νιόβη είναι πτυχιούχος Ιατρικής και ετοιμάζεται να κάνει το Αγροτικό της.
Για τις πρώτες θέσεις στις Σχολές που εισήχθησαν ο «Τ» είχε τη χαρά να τους φιλοξενήσει στην εφημερίδα μας, δημιουργώντας έκτοτε μια αμφίδρομη σχέση εκτίμησης και φιλίας που διατηρείται άσβεστη. Είμαστε από αυτούς που ακόμα δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο Κώστας δεν βρίσκεται ανάμεσά μας. Γι’ αυτό και συμπάσχουμε στην οδύνη της οικογένειάς του.
Ο Κώστας Κωνσταντίνου ήταν Τεχνολόγος Τροφίμων και διετέλεσε επί σειρά ετών υπεύθυνος Παραγωγής της Σοκολατοβιομηχανίας ΙΟΝ στην Άρτα. Αργότερα παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την διεύθυνση του φροντιστηρίου. Πλήρως αφοσιωμένος με ό,τι καταπιάνονταν αφήνει πίσω του ένα πάρα πολύ καλό όνομα και όλοι όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του μόνο καλά λόγια έχουν να πουν.
Διακρίνονταν για το υψηλό ήθος, την ευγένεια, την καλοσύνη, την ευπρέπεια, την αγάπη του για την Άρτα, ενώ το χαρακτηριστικό του γνώρισμα για το οποίο όλοι έχουν να λένε ήταν πως πάνα απ’ όλα έθετε το δίκιο. Και αγωνίζονταν γι’ αυτό. Με την σύζυγό του Γεωργία δέθηκαν πριν 38 χρόνια. Τριάντα οχτώ χρόνια ευτυχίας και δημιουργίας. Ένα ζευγάρι θαρρείς και οι στιγμές τους ήταν σαν τις πρώτες απ’ όταν γνωρίστηκαν. Αγωνίστηκαν, προόδευσαν, έφτιαξαν μια πολύ καλή οικογένεια, έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Δυστυχώς για τον Κώστα έφυγε στα 69 του χρόνια. Είχε πολλά ακόμα μπροστά του για να ζήσει και να χαρεί όσα κατάφεραν. Ωστόσο, ποτέ δεν θα ξεχαστεί και πάντα θα βρίσκεται στη μνήμη των δικών του ανθρώπων, των φίλων, όλων μας. Θα τον διακρίνουμε στο σπινθηροβόλο βλέμμα του Νικόλα, στην τρυφερότητα της Ελίνας, στο χαμόγελο της Νιόβης. Και φυσικά στην παρουσία της πολυαγαπημένης του Γεωργίας που πάντα θα μάς τον θυμίζει.
“Τ”