Σε αναμονή της επικείμενης ενημέρωσης, που πρόκειται να γίνει στην πόλη μας στις 17 του μήνα με αντικείμενο τον «μαύρο αλευρώδη» από γεωπόνους του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου, θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε για μια ακόμη φορά στη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο «κάμπος».

Ο «κάμπος» είναι πολύ θυμωμένος με την πολιτεία και τους φορείς της. Είναι σε βαθιά απογοήτευση με ριζωμένη την αίσθηση της εγκα- τάλειψης. Η επιδημία του αλευρώδη έχει εξουθενώσει οικονομικά και ψυχολογικά τους παραγωγούς εσπεριδοειδών σε οριζόντια βάση. Υπάρχει τεράστιος προβληματισμός και αγωνία για τη φυσική επιβίωση του φυτικού κεφαλαίου, αλλά και των ίδιων των οικογενειών τους. Η χρυσοφόρα γη της πεδιάδας που άνθιζε και έφερνε προκοπή και πλούτο θα μείνει χέρσα κι έρημη, αν εντωμεταξύ δεν κατορθωθεί να αλλάξει χρήση.
Με κόστος 140 ευρώ το κάθε βυτίο, για αλλεπάλληλους ραντισμούς κάθε 20 μέρες και με την προϋπόθεση ότι και ο γείτονας θα ανταποκριθεί, η εξίσωση δεν βγαίνει. Οι αντοχές έχουν υποχωρήσει και, σύμφωνα με υπολογισμούς των ανθρώπων της «πιάτσας», το 70% των περιβολιών έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα δένδρα πάνε ολοταχώς για καυσόξυλα. Η παραγωγή δε κάποιων που θα κρατηθούν στη ζωή δεν πρόκειται να έχει καμία εμπορική αξία.
Και δεν κουνιέται «φύλλο». Ομάδες παραγωγών, πρωτοβάθμιοι και δευτεροβάθμιοι συν- εταιρισμοί είναι σε ανυπαρξία και σε ακινησία. Τα δε τρακτέρ που κάποτε έκαναν αισθητή και ηχηρή την παρουσία τους στους κεντρικούς δρόμους και τις πλατείες, τώρα ενδεχομένως να έχουν ξεμείνει από καύσιμα… Κατά συνέπεια, ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Και αν.
Η κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική και ο πράσινος μετασχηματισμός έχουν δέσει σφιχτά τα χέρια των παραγωγών. Έχει αποσυρθεί από την αγορά το σύνολο των φυτοφαρμάκων που επί δεκαετίες παρείχαν προστασία στα δένδρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο εχθρός να μην μπορεί πλέον να καταπολεμηθεί.
Ο ορισμός ήταν ο εξής: με έναν ή δύο καλούς ψεκασμούς, και θα είχαν ξεμπερδέψει. Τώρα απαιτούνται δέκα, με «αθώα» φαρμακάκια- όπως τα λένε – και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία όλων μας.
Σε ό,τι αφορά την ημερίδα – ενημέρωση, ας έχουν υπόψιν τους οι ομιλητές ότι η απογοήτευση στις τάξεις των παραγωγών είναι χωρίς προηγούμενο. Λένε ότι δεν περιμένουν τίποτα καινούργιο και ότι χόρτασαν από εξαγγελίες. Υπάρχει μεγάλο έλλειμμα εμπιστοσύνης προς όλες τις κατευθύνσεις. Το πρόβλημα χρονίζει και στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται καμία δυναμική στήριξη.
Είναι χαρακτηριστική η οργισμένη δήλωση ενός μεγαλοπαραγωγού: «Μας κοροϊδεύουν κανονικά. Μας μιλάνε για σφήκες που έφεραν από την Ασία και αμόλησαν στον κάμπο. Αστεία πράγματα. Πού φωλιάζουν αυτές και πώς μας ωφέλησαν; Ας έλθουν να κάνουν μια βόλτα στα χωριά για να δουν τη μαυρίλα πάνω στα δένδρα». Φυσικά έγινε αναφορά και σε πρόσωπα, αλλά για λόγους ευνόητους δεν θα αναφερθούμε σε αυτά.
Δυστυχώς, ο τύπος δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις σε τέτοια σύνθετα και τεράστια θέματα. Τα αναδεικνύει, τα προβάλλει και εκφράζει την αλληλεγγύη στους δοκιμαζόμενους αγρότες μας.
Ας μείνουμε με την ελπίδα ότι η επιστήμη κάποια στιγμή θα μπορέσει να δώσει λύση στις επιπτώσεις της «μαύρης ψώρας».