ΠΡΩΤΟ κουδούνι σήμερα Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου για τα νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια της χώρας μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, οπότε ξεκινά μια νέα σχολική χρονιά με τις ευχές όλων να πάνε όλα πρίμα και χωρίς πολλά – πολλά εμπόδια.
ΚΑΙ κυρίως ανυπέρβλητα εμπόδια, απ’ αυτά δηλαδή που δυσκολεύουν τη ζωή στην σχολική κοινότητα.
ΣΤΟ νομό μας, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, ο μαθητικός πληθυσμός βαίνει κάθε χρόνο μειούμενος και σύμφωνα με στοιχεία που διαθέτει η εδώ Διεύθυνσή της 100 έως 120 μαθητές κατ’ έτος μαρτυρούν την δημογραφική αιμορραγία, καθώς τόσο υπολογίζεται η μείωση.
ΑΠΟ πλευράς κτιριακών υποδομών θα περιμέναμε η εικόνα να είναι καλύτερη, ωστόσο μπορούμε να πούμε ότι στην πλειοψηφία τους βρίσκονται σε καλή κατάσταση, αρκεί βέβαια η προσοχή των αρμοδίων να είναι στραμμένη στις εργασίες συντήρησης, την οποία αρκετά έχουν ανάγκη.
ΔΕΝ μπορούμε, όμως, από την άλλη να μιλήσουμε για καλή εικόνα στο σύνολο των κτιρίων που στεγάζονται νηπιαγωγεία, καθώς υπάρχουν ορισμένα που δεν πληρούν καμία από τις προδιαγραφές για φιλοξενία νηπίων και φυσικά εκπαιδευτικών.
ΩΣ παράδειγμα μας μεταφέρεται το νηπιαγωγείο Κορφοβουνίου για το οποίο η κατάσταση περιγράφεται ως άθλια και είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο οι πρώην αλλά και η νυν Δημοτική Αρχή δεν φρόντισαν και δεν φροντίζουν για την μετεστέγασή του δε άλλο χώρο.
ΟΥΤΕ καν κιγκλιδώματα στην αυλή του για την ασφάλεια των παιδιών δεν διαθέτει ενώ το ίδιο συμβαίνει και στο δημοτικό σχολείο, χώρια βέβαια η υποδομή που είναι εντελώς ακατάλληλη για τέτοια χρήση.
ΔΕΝ είναι μόνο το νηπιαγωγείο Κορφοβουνίου που απαιτείται «εδώ και τώρα» μεταστέγαση, ακόμα και μέσα στην πόλη υπάρχουν περιπτώσεις λειτουργίας σε χώρους διαμορφωμένους για μαγαζιά, ενώ σε αρκετά η εκπαίδευση παρέχεται σε πολύ παλιά κτίρια.
ΑΠΟ την προσχολική αγωγή, κατά τη γνώμη μας, οφείλουν να φροντίζουν οι εκάστοτε κεντρικές και τοπικές αρχές για την ανέγερση σύγχρονων, άνετων και λειτουργικών σχολικών μονάδων, κι αυτό – πέραν των άλλων – για ψυχολογικούς λόγους.
ΚΙ αυτό διότι γίνεται λόγος για την πρώτη επαφή των παιδιών με το σχολείο, οπότε μπορείτε να φανταστείτε ποια είναι τα συναισθήματα που δημιουργούνται όταν βλέπουν αίθουσες που προσομοιάζουν περισσότερο με κελιά, τριτοκοσμικές τουαλέτες, αυλές που προκαλούν ασφυξία και κτίρια δίχως χρώμα και δίχως τον απαιτούμενο ευπρεπισμό.
ΟΠΩΣ επίσης, είναι σε θέση να κάνουν και τις συγκρίσεις τους με τα σπίτια και τα διαμερίσματα που μεγαλώνουν, που δόξα τον Θεό, στη μεγάλη πλειοψηφία δεν μας γυρίζουν πίσω στη μεταπολεμική περίοδο.
ΔΕΝ το λέμε εμείς, το λένε οι ειδικοί, ότι δηλαδή το σχολικό περιβάλλον απαιτείται να είναι φιλικό προς τους μαθητές, εννοώντας φυσικά και τις υποδομές, ώστε να επέλθει εξοικείωση και η αγάπη προς αυτό.
EINAI – νομίζουμε – άμεση η προτεραιότητα για την δημιουργία κατάλληλων κτιρίων με προδιαγραφές προσαρμοσμένες στις σύγχρονες ανάγκες τόσο στον Δήμο Αρταίων όσο και στους υπόλοιπους τρεις, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
ΑΛΛΑ τα περισσότερα επί του πεδίου, περιοριζόμενοι σήμερα στις ευχές και από την πλευρά μας για καλή σχολική χρονιά.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ