Όποια καρδιά συχνά με κοιτάζει,
την καρδιά μου τη σφάζει,
γιατί δεν μοιάζει με τη ματιά της,
τη ματιά, τη γλυκιά, της καρδιάς της.
Η ματιά της ήταν δική μου,
φωτισμός στην ψυχή μου,
τώρα η ψυχή μου αδυνατεί,
χωρίς τη ματιά της, τον κόσμο να δει.
Μέσ’ στη ματιά της είδα τον κόσμο,
ξαναβρήκα το φως μου
στην καρδιά της να μπω, και να μείνω,
του έρωτά της, να τρυγίσω τον κρίνο.
