ΠΟΛΛΑ είναι τα κοινά σημεία που συνιστούν υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας ανάμεσα στα νοσοκομεία Άρτας και Σερρών. Δηλαδή κάλυψη 54% των οργανικών θέσεων του εκεί νοσηλευτικού ιδρύματος, μετακινήσεις γιατρών για τις έκτακτες ανάγκες και πάει λέγοντας. Ό,τι περίπου συμβαίνει και με το δικό μας.
Γιατί το αναφέρουμε; Διότι εκεί την περασμένης εβδομάδα ύστερα από πρωτοβουλία της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών του Νοσοκομείου Σερρών (ΕΝΙΣ) πραγματοποιήθηκε μια πολύ μεγάλη κινητοποίηση που έκανε το γύρο της Ελλάδας. Ξεσηκώθηκαν εναντίον της υποβάθμισης όχι μόνο οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, αλλά το σύνολο του νομού.
Την κινητοποίηση (άκουσον, άκουσον) στήριξαν 46 σωματεία και φορείς που συντάσσονται με τις διεκδικήσεις των νοσοκομειακών γιατρών και των άλλων υγειονομικών. Ο πρόεδρος της ΕΝΙΣ Βαγγέλης Παπαμιχάλης, δήλωσε: «Το Νοσοκομείο Σερρών δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις ανάγκες σε υπηρεσίες υγείας λόγω της υποστελέχωσης, ούτε να λειτουργήσει με ασφάλεια».
Είναι τα ίδια ακριβώς που ακούμε για το νοσοκομείο Άρτας, με τη διαφορά όμως ότι εκεί δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια αλλά ξεσηκώνονται και διεκδικούν. Με τον αγώνα τους να γίνεται γνωστός, αναδεικνύοντας σε πανελλαδικό επίπεδο τον… κόμπο που έφτασε στο χτένι.
Με λογικές «δώσε και μένα μπάρμπα…», αλλά και με ανακοινώσεις μόνο, σ’ ότι μάς αφορά, θα βρισκόμαστε μια ζωή στο περιθώριο και χωρίς κανένα κομμάτι από την «πίτα»! Τουτέστιν «έκαστος εφ’ ω ετάχθη»…