ΜΙΑ ανάσα από τα 19.000 μόρια (18.930) βρέθηκε η Κατερίνα Γιώτη, η οποία εισάγεται στη Νομική Σχολή Αθηνών, συγκεντρώνοντας την υψηλότερη βαθμολογία μεταξύ των συνυποψηφίων της αποφοίτων του 1ου λυκείου Άρτας.
Κόρη του γνωστού δικηγόρου Φίλιππου Γιώτη και της δικαστικής υπαλλήλου Βά- σως Τριανταφύλλου, κατάφερε να κάνει πράξη το όνειρό της, καθώς η Νομική αποτέλεσε την πρώτη επιλογή της. Μιλώντας στον «Τ», αποδίδει τη μεγάλη επιτυχία στην οικογένειά της και στους πολύ υποστηρικτικούς καθηγητές της, κάνοντας παράλληλα λόγο για «ένα ταξίδι, στο οποίο δεν είχε τόσο σημασία ο προορισμός όσο οι συνεπιβάτες…».
Αυτό που εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς από τα λεγόμενά της είναι η ωριμότητα της σκέψης της, η αυστηρή προσή- λωση στον στόχο, η παιδεία που απέκ-τησε ως αποτέλεσμα της προσπάθειας για την εμπέδωσή της, καθώς επίσης ο ορθός και καίριος λόγος που μετέρχεται. Σημασία, εν τω μεταξύ, έχει και η παρότρυνσή της προς τους μελλοντικούς υποψηφίους. «Μην τα παρατάτε ποτέ…» υπο- στηρίζει.
Ακαδημαϊκή πλέον πολίτης η Κατερίνα, της ευχόμαστε η συνάντηση με τα όνειρά της να είναι αέναη και διαρκής. Τα συγχαρητήριά μας και στους εξαίρετους γονείς της. Με αφορμή τη μεγάλη της επιτυχία, η Κατερίνα Γιώτη, αναφέρει στην εφημερίδα μας: «Αναμφίβολα, οι πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν μια από τις πιο απαιτητικές και αγχωτικές διαδικασίες που βιώ- νουν οι μαθητές. Το γεγονός αυτό όμως δεν είναι ικανό, ώστε να μας αποστερήσει την δυνατότητα να θεωρήσουμε την Γ’ λυκείου ως μια όμορφη περίοδο. Και αυτό γιατί η ομορφιά του κάθε πράγματος κρύβεται στην ιδιαιτερότητά του.
Προσωπικά, μέσα από την προετοιμασία μου για τις πανελλήνιες εξετάσεις όχι μό-νο αποκόμισα εφόδια, που δεν θα μπορούσα να αποκτήσω υπό συνθήκες χαλα- ρότητας και αδράνειας, αλλά και κατά- φερα να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου. Έμαθα τα όρια και τις αντοχές μου, ποιο πρόγραμμα διαβάσματος και ζωής ανταποκρίνεται στις δικές μου ανάγκες, πώς να εμπιστεύομαι τις επιλογές μου, πώς να παραμένω προσηλωμένη στον στό- χο μου ανεξαρτήτως των εξωτερικών συνθηκών, πώς να μην το βάζω ποτέ κάτω ακό- μα και αν εκείνη την στιγμή η παραίτηση μοιάζει με την πιο δελεαστική λύση.
Το πιο σημαντικό όμως… μπόρεσα να δω καθαρά ποιοι άνθρωποι με αγαπούν πραγματικά και θα βρίσκονται δίπλα μου ό,τι και αν συμβεί, όποιο δρόμο και αν ακολουθήσω στη ζωή μου. Και ίσως γι’ αυτό η εμπειρία των πανελληνίων να μην ήταν τόσο “τραγική” για εμένα. Έχοντας δίπλα μου την οικογένειά μου και πολύ υποστηρικτικούς καθηγητές τα κατάφερα! Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως ήταν ένα ταξίδι, στο οποίο δεν είχε τόσο σημασία ο προορισμός όσο οι συνεπιβάτες.
Βέβαια, θα ήταν ουτοπικό να ισχυριστώ ότι η χρονιά αυτή δεν συνοδευόταν από δυσκολίες. Εμπόδια υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Ξεπερνιούνται όμως με επιμονή, υπομονή, αδιάλειπτη προσπάθεια και συστηματικό διάβασμα. Τα προαναφερθέντα αποτελούν βασικά συστατικά της συνταγής της επιτυχίας. Από εκεί και πέρα το βάρος πέφτει στον κάθε μαθητή ξεχωριστά.
Επιπλέον, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η μεγαλύτερη χαρά για κάποιον που προσπάθησε είναι η επιτυχία. Και πάλι οι απόψεις μας θα συναντηθούν στο ότι οι πανελ- λήνιες δεν αποτελούν μόνο μέσο επίτευξης ενός στόχου και πραγματοποίησης ενός ονείρου, αλλά και ένα είδος προετοιμασίας για την μετέπειτα ζωή. Γιατί δεν σηματοδοτούν μόνο το τέλος ενός κύκλου σπουδών, αλλά λειτουργούν και ως γέφυρα που οδηγεί από την παιδική στην ενήλικη, γεμάτη απαιτήσεις, ζωή.
Αν μου επιτρέπετε να δώσω και μια συμβουλή στους μελλοντικούς υποψηφίους, και γενικότερα σε όλους τους ανθρώπους, θα ήθελα να σας προτρέψω να μην τα παρατάτε ποτέ. Νικητής σε αυτή την αέναη μάχη που ονομάζεται ζωή είναι αυ- τός που πάντα προσπαθεί. Και μπορεί να μην κερδίσει σήμερα, μπορεί να μην κερδίσει αύριο, σίγουρα όμως θα υπάρξει νικητής κάποτε στο μέλλον».