ΑΦΟΥ το 60% περίπου των Ελλήνων ψηφοφόρων απεμπολεί το δικαίωμα του «εκλέγειν», δηλαδή γυρίζει την πλάτη στις κάλπες όπως έγινε την περασμένη Κυριακή στις ευρωεκλογές, είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε για το αποτέλεσμα που ήδη καταγράφηκε.
ΑΝ και βέβαια, όπως άλλωστε υποστηρίζουν οι περισσότεροι το ποσοστό της αποχής μπορεί να μην είναι και τόσο που εμφανίζεται, καθότι δεν έχει γίνει η εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων.
ΤΟ αποτέλεσμα, λοιπόν, που καταγράφηκε σε καμιά περίπτωση δεν είναι το ίδιο με αυτό των εθνικών εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου 2023, δείχνοντας αυτή τη φορά ότι οι ψηφίσαντες έσπευσαν σε… διορθωτικές κινήσεις.
ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ δηλαδή από το κυβερνών κόμμα το δικαίωμα να επικαλείται στο εξής το 41%, το οποίο η αλήθεια είναι ότι γέννησε αντί για νέες προσδοκίες και νέα ελπίδα έπαρση, αλαζονεία, ειρωνείες και εν πολλοίς έναν ιδιότυπο κυβερνητικό αυταρχισμό.
ΚΑΤΙ δηλαδή, σαν «μην ασχολείστε εσείς, εμπιστευτείτε μας γιατί εμείς τα γνωρίζουμε καλύτερα» και πως «φροντίζουμε για το καλό σας».
ΠΟΙΟ καλό, αφού τα σούπερ μάρκετ έγιναν εφιάλτης καθώς η ακρίβεια, σαν άλλα μνημόνια στο πρόσφατο παρελθόν, βάζει θηλιά στο λαιμό των καταναλωτών και αντί να χαλαρώνει περισφίγγει ακόμα περισσότερο τη δύναμή της, χωρίς να αφήνει περιθώρια για κάποιες έστω μικρές ανάσες.
ΠΟΙΟ καλό, αφού στα θέματα της υγείας αντί της υποσχόμενης αναβάθμισης του ΕΣΥ βλέπουμε νοσοκομεία με φοβερές ελλείψεις ιατρικού προσωπικού και αποφάσεις για απογευματινά χειρουργεία στα νοσηλευτικά ιδρύματα, φυσικά με το αζημίωτο, σάμπως να περισσεύουν από τους Έλληνες της μεσαίας και κάτω κοινωνικής τάξης.
ΠΟΙΟ καλό, που αντί να αφήνουν αμόλυντο και ανέπαφο από εξωγενείς παράγοντες το περιβάλλον, το φορτώνουν ανεξέλεγκτα με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες και την ίδια στιγμή σταματούν με μικρά και μεγάλα υδροηλεκτρικά τη ροή των νερών στους ποταμούς, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σχεδιάζονται μέχρι και πλωτά φωτοβολταϊκά σε λίμνες, όπως για παράδειγμα στη λίμνη Πουρναρίου!
ΠΟΙΟ καλό, όταν οι αγρότες με τις αυξήσεις στα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και τα λοιπά γεωργικά εφόδια σκέφτονται πολύ σοβαρά αν αξίζει να παραμείνουν στο χωράφι ή αν πρέπει να πάρουν το δρόμο της μετανάστευσης γιατί είναι και τα παιδιά τους που δικαιούνται μια καλύτερη ζωή.
ΠΟΙΟ καλό, όταν παρά τον διακηρυγμένο εκσυγχρονισμό της διοίκησης τα γρανάζια της γραφειοκρατίας παραμένουν σκουριασμένα δοκιμάζοντας τις ψυχικές αντοχές των πολιτών από τις βασανιστικές ατέλειωτες… στάσεις προκειμένου να βρουν κάποια άκρη.
ΠΟΙΟ καλό, που από τη στιγμή κατά την οποία σε έναν γονιό δεν του περισσεύουν χρήματα για το παιδί του, δύσκολα θα αντέξει τον ανταγωνισμό εκείνου που έχει αυτή την άνεση.
ΠΟΙΟ καλό, όταν οι πολλές και υποσχόμενες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας μετατρέπονται σε εφιάλτη, μόλις φτάνει η στιγμή της αναζήτησης.
ΠΟΙΟ καλό, που έτσι και εξασφαλίσεις το «ναι» του εργοδότη θα σε κρατήσει μόνο αν δουλεύεις σαν είλωτας από ήλιο σε ήλιο.
ΠΟΙΟ καλό που από την ώρα που η επαγγελλόμενη αλήθεια γίνεται με πολύ μεγάλη ευκολία ένα πελώριο ψέμα…
ΤΥΧΑΙΟ ότι μέσα σ’ ένα χρόνο το 41% μπορεί να γίνει 28,5%… δε νομίζουμε.