Μην κλαις ψυχή μου,
θα κλάψουνε τ’ αστέρια,
θα κλάψ’ ο ήλιος και το φεγγάρι,
θα κλάψει και ο ουρανός
και θα φυτρώσουν δάκρυα στη γη.
Δεν θα ’χω τόπο να σταθώ,
θα χαθώ μέσα στο δάσος.
Μην κλαις ψυχή μου,
η ζωή ας μας απαρνιέται
είν’ ομορφη,
θα ’ρθουν καλύτερες μέρες,
θα ’ρθ’ η άνοιξη μυροβολούσα
και θα διώξει τη βαρυχειμωνιά.
Δεν φταις εσύ που αγάπησες,
μη μ’ απαρνιέσαι, κράτησέ με
λίγο χρόνο ακόμη απ’ το χέρι σου.
Άντεξε η ψυχή μου για να διαβούμε
μαζί τούτο το δύσκολο πέρασμα.