Η φωτογραφία που δημοσιεύω δεν θα είχε τραβηχτεί σε προγενέστερο χρόνο (2012 – 2019) διότι οι εικονιζόμενοι δεν θα είχαν συναντηθεί ποτέ σε οποιοδήποτε χώρο κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Είναι φωτογραφία του 2023 με τον Τσίπρα, τη Ντόρα, τον Γιώργο και τον Στυλιανίδη απλούς βουλευτές των κομμάτων τους, γι’ αυτό και υπάρχει αυτή η άνεση, το γέλιο, η χαρά και η ικανοποίηση στα πρόσωπά τους. Ο Αλέξης δέχεται αδιαμαρτύρητα το κλειδωμένο αγκαζέ της Ντόρας στο αριστερό μπράτσο του με τα δύο χέρια της.
Η Ντόρα από την πλευρά της ζει μοναδικές στιγμές κοντά στον Τρίπρα και αυτό φαίνεται από το πρόσωπό της, το οποίο λάμπει πραγματικά από ικανοποίηση. Βέβαια, δεν είναι η μοναδική φορά που οι δυό τους φωτογραφίζονται, όπως πιστοποιεί κάποια άλλη φωτογραφία μέσα σε γραφείο που έχει δει το φως της δημοσιότητας, πλην όμως στη φωτογραφία που δίνω υπάρχει αμεσότητα και εντελώς διαφορετικό κλίμα.
Γελαστοί και χαρούμενοι είναι τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, καθώς και η κυρία εμπρός και ο κύριος στα δεξιά του Παπανδρέου. Το πώς βρέθηκαν όλοι αυτοί μαζί και ποια θέματα συζήτησαν γνωρίζουν οι ίδιοι. Από την εμφάνιση πάντως όλων μπορούμε να εικάσουμε ότι κατά τη συνάντησή τους υπήρξε πολύ καλό κλίμα συνδιαλλαγής και πολιτικής συναίνεσης. Αυτό δεν είναι κακό και μακάρι να υπήρχε τέτοια πολιτική σύγκλιση την εποχή που ήταν πρωθυπουργός ο Τσίπρας. Αν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου τηρούσαν παρόμοια στάση, η πολιτική ζωή θα ήταν καλλίτερη και ο σεβασμός των πολιτών σε τέτοια συναίνεση θα ήταν δεδομένος.
Δυστυχώς, κάποιοι δυναμιτίζουν το καλό κλίμα με σκοπό να πετύχουν πόλωση διχάζοντας έτσι τους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να πορευτούν με κραυγές και συνθήματα και όχι με θέσεις και επιχειρήματα.
Δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια στον Τσίπρα εφόσον και με δική του ευθύνη συνέβησαν τόσα και τόσα στον ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο και- ρό. Δεν μπορώ, όμως, να αγνοήσω την καλή πολιτική διαγωγή του τόσο κατά το διάστημα που ήταν πρωθυπουργός όσο και όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλούσε προς όλους στον πληθυντικό με σοβαρότητα και ευγένεια χωρίς ποτέ να παρεκτ- ραπεί σε ύβρεις και κραυγές. Και όταν κέρδιζε τις εκλογές και όταν τις έχανε.
Αντίθετα οι πολιτικοί του αντίπαλοι δεν έδειξαν προς αυτόν την ίδια κοινοβουλευτική συμπεριφορά. Πρώτος απ’ όλους ο ηττηθείς πρω- θυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος αρνήθηκε να παραδώσει τυπικά στο Μέγαρο Μαξίμου την διακυβέρνηση της χώρας στο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείποντας τη θέση του. Στη συνέ- χεια όταν ο κ. Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός, σε μια συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, κατηγόρησε απρόκλητα τον μακαρίτη πατέρα του Τσίπρα ως χουντικό! Ο Τσίπρας δεν αντέδρασε ανάλογα και δεν εννοώ φυσικά την αναφορά του στη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τους δύο Γερμανούς αξιωματικούς στην παλιά αγορά των Χανίων, η οποία αμφισβητήθηκε. Κάποιος άλλος στη θέση του Τσίπρα θα υπενθύμιζε στον κ. Μητσοτάκη ότι ο πατέρας του αντιπρόεδρου της κυβερνήσεώς του, δίπλα του ο Όθων Πικραμμένος υπήρξε εκ των μεγαλύτερων συνεργατών των Γερμανών κατακτητών, αφού το 1941 συνέστησε εταιρία με τον Γκαίμπελς και τον Ρίμπετροπ με έδρα ακίνητο ιδιοκτησίας του στην οδό Σωκράτους 43, Αθήνα, που υπάρχει ακόμα εκεί, μέτοχος και γενικός διευθυντής αυτής.
Η εταιρία διακινούσε μέχρι και το 1944 όλο το έντυπο υλικό του Γ΄ Ράιχ! Δεν ξέρω αν αυτή η πολιτική ευαισθησία ωφέλησε ή έβλαψε τον Τσίπρα. Βέβαια, θα πει κάποιος ότι ο κ. Παναγιώτης Πικραμμένος που υπήρξε επί τέσσερα χρόνια αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της ΝΔ (2019 – 2023) δεν είχε ευθύνη επειδή ο πατέρας του ήταν δοσίλογος των Γερμανών. Σα- φώς και δεν είχε ευθύνη. Με τα ίδια μέτρα και σταθμά γιατί ευθύνονταν ο Αλέξης Τσίπρας που επί τέσσερα χρόνια ήταν πρωθυπουργός (2015 – 2019) αν καθ’ υπόθεση ο πατέρας του ήταν χουντικός; Να η διαφορά μεταξύ των δύο κοινοβουλευτικών ανδρών και ποιος δυναμιτίζει το κλίμα συναίνεσης στα Ελληνικά πολιτικά πράγματα.
*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι
επίτιμος δικηγόρος