Το μάθαμε εντελώς ξαφνικά και ήταν κάτι που μάς συγκλόνισε ακόμα περισσότερα. Ο Σπύρος Χαραλάμπους δεν υπάρχει πλέον ανάμεσά μας. Τον αποχαιρετούμε και μαζί αποχαιρετούμε μια εποχή αθωότητας και υψηλών προσδοκιών για ένα κόσμο με κοινωνική δικαιοσύνη, με εξάλειψη των ανισοτήτων, με λαϊκή κυριαρχία, αλλά και μια γενιά που πάλεψε για να κάνει πράξη την «Αλλαγή» για ανεξαρτησία και δημοκρατία.
Την θλιβερή είδηση θανάτου τού πολύ καλού φίλου, μετέφερε προσωπικά ο γιος του Λάμπρος όταν την περασμένη Πέμπτη επισκέφθηκε τα γραφεία της εφημερίδας και πραγ- ματικά αδυνατούσαμε να το πιστέψουμε. Να πιστέψουμε πως δεν θα τον βλέπαμε ξανά να περνάει την πόρτα για να κάνουμε τις πολιτικές μας αναλύσεις, να μιλάμε για τις μεγάλες διαφορές του πολιτικού ήθους ανάμεσα στους εκπροσώπους παλαιότερων δεκαετιών και των τωρινών, για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τα οράματά του για τους Έλληνες και την Ελλάδα αλλά και για τον Αλέξη Τσίπρα.
Έντονα πολιτικοποιημένος, υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης ΠΑΣΟΚ στην Άρτα, στην οποία διετέλεσε μέλος ΝΕ αγωνιζόμενος για τις αρχές της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη 1974. Και το σπουδαιότερο με ανιδιοτέλεια, χωρίς ανταλλάγματα και χωρίς υποχωρήσεις από τα ιδανικά του. Ήταν ένας αγνός αγωνιστής, γνήσιος και αυθεντικός, πάρα πολύ διαβασμένος και με εύστοχες πάντοτε κριτικές.
Διακριτικό του γνώρισμα ήταν επίσης το πάθος για την ενημέρωση κάτι που διατήρησε μέχρι το τέλος του βίου του, που καθώς μάς είπε ο γιος του τα είχε τετρακόσια!
Πολύ μάς συγκίνησε, εν τω μεταξύ, όταν κατά την 18ημερη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Άρτας, καθώς μάς μετέφερε ο Λάμπρος, ο γιος του, τού έλεγε και τού ξανάλεγε πως όταν θα γίνονταν καλά θάρχονταν να μάς βρει για να κάνουμε μια διεξοδική ανάλυση για το νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη, με την επιλογή του οποίου δεν φαίνονταν να συμφωνεί. Δυστυχώς, και το λέμε με μεγάλη μας λύπη, αυτή η συζήτηση δεν έγινε ποτέ. Από το ΠΑΣΟΚ ο ίδιος μετά τα μνημόνια ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ. Αν αποζητούσε αυτή τη συζήτηση μαζί μας ήταν και γι’ αυτό. Τί μέλλει γενέσθαι δηλαδή με τον Στ. Κασσελάκη στην ηγεσία…
Ο Σπύρος Χαραλάμπους «έφυγε» σε ηλικία 91 ετών χωρίς να έχει χτυπηθεί όμως ποτέ από τις χαρακτηριστικές σοβαρές ασθένειες. Τού έπεσε ο αιματοκρίτης και εκεί που όλα έδειχναν ότι έβαινε προς αποκατάσταση και ήταν έτοιμος να πάρει εξιτήριο υπέστη λοίμωξη του αναπνευστικού. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών επήλθε το μοιραίο. Ετάφη στο νεκροταφείο της Φιλιππιάδας, δίπλα στην αγαπημένη του σύζυγο που κατάγονταν από εκεί. Το 40ημερο μνημόσυνο θα τελεστεί στις 10 Μαρτίου.
Στους οικείους του μεταφέρουμε τα ειλικρινή και από καρδιάς συλλυπητήριά μας. Να ζήσουν και να τον θυμούνται. Αναλλοίωτη θα παραμείνει σε μάς η εικόνα του και αξέχαστες οι συζητήσεις μαζί του. Ήταν ένας καλός μας φίλος και φίλος της εφημερίδας, την οποία ο γιος του μετέφερε στο κρεβάτι του πόνου ύστερα και από δική του επιθυμία.
Αθάνατος.
Βασίλης Παππάς