ΣΕ τέσσερις ημέρες από σήμερα Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου το 2023 περνά στην ιστορία, ενώ ταυτόχρονα υποδεχόμαστε το νέο έτος 2024 κι όπως σε κάθε αρχή έτσι και στη συγκεκριμένη ανανεώνονται οι προσδοκίες για κάτι πιο αισιόδοξο και καλύτερο.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ένα σύντομο απολογισμό του χρόνου που αποχαιρετούμε θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνοδεύτηκε από τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, δύο εθνικές και δύο αυτοδιοικητικές, δηλαδή διεξήχθησαν σε δύο γύρους.
Η κυβέρνηση που αναδείχθηκε, καθώς οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές, σηματοδοτούν με τις πολιτικές τους το επόμενο διάστημα, όπως αυτό ορίζεται χρονικά, εκτός απρόβλεπτων εξελίξεων, και μιλάμε φυσικά για την κυβέρνηση (την κάθε κυβέρνηση) που ενώ η θητεία της είναι τετραετής έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι ενίοτε επισπεύδει την προσέλευση στις κάλπες.
ΟΣΟΝ αφορά την καθημερινότητα των Ελλήνων, σε κάθε διαμέρισμα της χώρας αυτό που θα θυμούνται είναι η ακρίβεια σε οτιδήποτε έχει σχέση με την διαβίωσή τους, κάτι άλλωστε που προκύπτει μέσα από δημοσκοπήσεις ως απάντηση στο ερώτημα «ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το κορυφαίο πρόβλημα που απασχολεί την κοινωνία».
ΜΙΑ κοινωνία, η οποία από το 2010 που ξέσπασε η οικονομική κρίση δεν λέει να σηκώσει κεφάλι.
ΜΠΟΡΕΙ να βγήκαμε από τα μνημόνια, όμως όλο κάτι συμβαίνει με αποτέλεσμα να μην χαλαρώνει η θηλιά στο λαιμό.
ΤΟ 2023 έδειξε, επίσης, και κάτι άλλο που κατά τη γνώμη μας είναι πάρα πολύ σοβαρό και έχει να κάνει με τις ιδιωτικοποιήσεις που παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας παραδίδοντας ό,τι απέμεινε για να χαρακτηρίζεται «δημόσιο αγαθό».
ΤΟ κουμάντο στην διαχείριση αφήνεται πλέον στους έχοντες και κατέχοντας χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν (βλέπε ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, τηλεφωνίες, δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, βουνά, θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, λόφους, λοφίσκους, νερό, συγκοινωνίες, γήπεδα, δημόσιες και ιδιωτικές εκτάσεις, υγεία, παιδεία και άλλα ών ουκ έστιν αριθμός).
ΤΟ θεωρούμε πολύ σημαντικό διότι η πολιτική «καπελώνεται» από τη νεοσυντηρητική αντίληψη που συμπυκνώνεται στο σύνθημα «όλα στα χέρια ιδιωτών», οι οποίοι χειραγωγώντας το πολιτικό προσωπικό αυτομάτως καθίστανται ρυθμιστές της εξουσίας, ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις και εξυπηρετώντας προφανώς τα δικά τους συμφέροντα και όχι του λαού.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με τη δύναμη του χρήματος όλοι αυτοί ενσωματώνουν ένα μεγάλο μέρος του λαϊκού κινήματος που παγιδευμένο στη λογική «μου δίνουν ψωμί και τρώω» ουσιαστικά παραδίδεται αμαχητί από κάθε διεκδίκηση αλλά και διάθεση να ορθώσει ανάστημα.
ΚΑΠΩΣ έτσι απαλλάσσονται από τον «εχθρό εργαζόμενο» γι’ αυτό και σήμερα βλέπουμε να μειώνεται όλο και περισσότερο η λαϊκή αντίσταση, κοιτάζοντας τις όποιες κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια από τα πεζοδρόμια, εγκαταλείποντας τις θέσεις εκ των έσω.
ΟΣΟ για τις απεργίες που κάποτε συντάραζαν το… σύμπαν κατεβάζοντας μέχρι και κυβερνήσεις ούτε λόγος πια…
ΚΑΠΩΣ έτσι, λοιπόν, κουνάμε μαντήλι στο 2023 και νομίζουμε ότι είναι στο χέρι μας να το δούμε αλλιώς ώστε κάτι να περισώσουμε κληρονομώντας το στις επόμενες γενιές για να μη γίνουν ρομπότ.