Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές. Θα σας πω ένα μυστικό. θα’ θελα, βρε αδερφέ, να υπάρξει μία εβδομάδα και να μην έχω τίποτα κακό να γράψω.
Δεν θεωρώ αναγκαίο να υπάρχουν μόνο καλές ειδήσεις. Μου αρκεί να μην υπάρχουν ειδήσεις, που να φανερώνουν την έλλειψη αξιακού κώδικα των πρωταγωνιστών. Κάθε εβδομάδα περιμένω μάταια. Και να ήταν μόνο μία είδηση, θα ήταν κα- λά. Αλλά λες και είναι όλοι συνεννοημένοι να μας έχουν στη γωνία των σχοινιών και να μας χτυπούν με διαδοχικά Άπερκατ, Κροσέ και Ντιρέκτ. Δείτε τι «παίχτηκε» την εβδομάδα που πέρασε:
Ο Κασσελάκης μάς διαβεβαίωσε ότι «μαθαίνει γρήγορα». Όντως. Ό,τι δημαγωγικότερο και αυταρχικότερο ήταν να μάθει, το έμαθε ταχύτατα. Πρώτο απ’ όλα έμαθε να επικαλείται συνεχώς «τον λαό που τον ψήφισε». Ακριβώς όπως ο Μητσοτάκης το 41%. Μετά είχαμε την επιστολή της «Ομπρέλας» αποχωρώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εκεί μέσα αναφέρει ότι «Και όλα αυτά τα χρόνια παλέψαμε με πάθος για την κοινή υπόθεση. Με στιγμές που μας έκαναν να νιώσουμε υπερηφάνεια, όπως αυτή της Συμφωνίας των Πρεσπών, της κάλυψης από το ΕΣΥ 2,5 εκατομ- μυρίων ανασφάλιστων, της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, της αποκατάστασης των συλλογικών συμβάσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του επονείδιστου υποκατώτατου για τους νέους, της δραστικής μείωσης της ανεργίας, των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αλλά και παλαιότερα με τη συμμετοχή μας στα κοινωνικά κινή- ματα, στις πορείες για τον Γρηγορόπουλο, στις πλατείες, στο Κοινωνικό Φόρουμ, στο εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στον αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16, σε τόσα άλλα…».
Ωραία ακούγονται όλα αυτά. Μόνο που ξέχασαν να γράψουν την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΔΕΣΦΑ, των αεροδρομίων Ρόδου, Μυτιλήνης, Σκιάθου, Σάμου, Μυκόνου, Σαντορίνης, Κω, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Κέρκυρας, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου και Χανίων, το νόμο «Κατρούγ- καλου», το δημοψήφισμα που από «ΟΧΙ» έγινε «ΝΑΙ» και ότι την 4ετία 2019-2023, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τα μισά (50%) νομοσχέδια με τη ΝΔ.
Και ενώ ασχολούμασταν με τον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκε να κάνει ρελάνς ο Μάκης. Ένας είναι ο Μάκης. Ο Βορίδης. Ο οποίος μέσα στο κτίριο της Βουλής είπε «θα γίνει μια ωραία ποινική συζήτηση, γιατί aν και δικηγορώ ποινικά καμία 35αριά χρόνια, θα ξεχάσω τα λίγα νομικά που ξέρω καθώς δεν ήξερα ότι τελούνται και αποδίδονται ευθύνες για ανθρωποκτονίες μέσω της απόδοσης οικονομικών αδικημάτων. Αυτό πραγματικά δεν το είχα ακούσει, ότι γίνονται ανθρωποκτονίες με παραβάσεις καθήκοντος και με απιστίες, ομολογώ ότι με δυσκολεύει να το παρακολουθήσω».
Και πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στα φύλλα των εφημερίδων, τον συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός: «η μη ολοκλήρωση της σύμβασης 717 δεν συνδέεται με το δυστύχημα στα Τέμπη», δηλαδή ότι δεν συνδέεται η αμαρτωλή σύμβαση με το γεγονός ότι πέθαναν άνθρωποι. Και συνέχισε τον παράλογο συλλο- γισμό του λέγοντας: «αν δεν είχε γίνει το δυστύχημα θα γινόταν αυτή η προανακριτική;». Δηλαδή, ούτε λίγο, ούτε πολύ, αν ένας πολιτικός μηχανικός κατά παράβαση του καθήκοντός του και με απιστία ως προς το επάγγελμά του δεν εφαρμόσει τον αντισεισμικό κανονισμό σε μία πολυκατοικία, δεν θα ευθύνεται για τους νεκρούς κάτω από τα συντρίμμια της πολυκατοικίας σε περίπτωση σεισμού. Να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, όσον αφορά στη σύμβαση 717, κάνει λόγο «για σοβαρές ενδείξεις ενοχής για κακουργηματική απιστία» του πρώην υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κωστάκη Καραμανλή. Που να το πούμε και που να το μολοήσουμε, που έλεγε κι η γιαγιά μου.
Θα ήθελα πάρα πολύ, να μην έβρισκα τίποτε κακό να καυτηριάσω. Απλά να παραμείνουμε, έστω για λίγο, σταθεροί, μέσα στο βαρέλι που βρισκόμαστε. Αλλά όλο πέφτουμε, με αγωνία πότε θα χτυπήσουμε με κρότο στον πάτο. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχουμε φτάσει σε κανένα πάτο. Κι αυτό φαίνεται να το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας, ο οποίος ανήμερα της 17ης Νοεμβρίου είπε ότι «θα ξύσει τον πάτο του βαρελιού» για να στηρίξει τους πολίτες. Δυστυχώς, για όλους μας, η μέχρι σήμερα εμπειρία μας για στήριξη των πολιτών από τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό δεν αφήνει Αμφιβολίες πολλές, Αμφιβολίες τρελές. Το βαρέλι μας, μάλλον είναι δίχως πάτο.
Ένοχος, υπεράνω πάσης Αμφιβολίας