Μια σύντομη επίσκεψη στους Μελισσουργούς, το περασμένο καλοκαίρι, στάθηκε η αφορμή να επικοινωνήσω με τον αγαπητό Γιώργο.
Γνώριζα, βεβαίως, για τις στιχουργικές του επιδόσεις, αλλά αγνοούσα ότι τελευταία είχε κυκλοφορήσει ένα δημοτικό cd με δεκατέσσερα ολοκαίνουργια τραγούδια. Οι στίχοι και η μουσική είναι δικοί του, η ενορχήστρωση του Γιώργου Κωτσίνη και στην ερμηνεία ο Αντώνης Κυρίτσης.
Ακούγεται ευχάριστα και είναι μια θαυμάσια δουλειά με προσεγμένο και λαγαρό ήχο σε Ηπειρώτικους δρόμους. Τόλμησε ο Γιώργος να κάνει κάτι σπουδαίο με μεγάλο προσωπικό και οικονομικό κόστος, σε εποχές που οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν καταντήσει κενοτάφια παλιών ηρώων.
Καταθέτω μερικές σκέψεις μου και θαρ- ρώ ότι δεν θα τον αδικήσω κι ούτε θα πέσω στην παγίδα της υπερβολής, της κοινοτυπίας και των αφόρητων επαναλήψεων. Καθηγητής μαθηματικός ο Γιώργος Καλιαρν- τάς, αξιοποιεί τον χρόνο του γράφοντας στίχους σε συχνότητα που σε κάνει να σαστίζεις. Ξεπηδούν μέσα από τις γραμμές τους εμπνεύσεις και συναισθήματα δοσμένα με το ρυθμό της καρδιάς του από λόγο απλό, καθημερινό, γεμάτο εικόνες και παραστάσεις. Φτιαγμένοι με σταξιές νοσταλγίας και αγάπης, προφέρονται εύκολα και γίνονται τραγούδια. Έχουν πάθος και δίνουν αξία σε προαιώνια συναισθήματα. Ο ρυθμός τους πάτησε πάνω σε τοπικά στερεότυπα και όχι σε φολκλόρ.
Δείχνει να είναι καλός λαϊκός τεχνίτης, και αυτό θα φανεί από την αποδοχή του έργου του. Έκανε τραγούδι την ιδιαίτερη πατρίδα του και σαν ορειβάτης διασχίζει την Πίνδο νοερά θέλοντας να μας περάσει από τα δικά του αισθητικά μουσικά μονοπάτια. Σαν ταπεινός προσκυνητής ανάβει μια λαμπάδα μνήμης και τιμής. Υψώνει τα μάτια του στα διάσελα και κρυφοί καημοί τον ζώνουν. Πιάνει τη φλογέρα, το χαρτί και το μολύβι και χτίζει τραγούδια με καλό πελέκημα. Τα κάνει προσευχή στο δικό του Θεό. Αντίλαλοι από παντού ηχούν στα αυτιά του και ξυπνούν νιότης βιώματα. Σεργιανά ο λογισμός του στα ψηλά έλατα, στα σφυρίγ- ματα των τσοπαναραίων και στα τρεχούμενα νερά από το κεφαλόβρυσο. Συνομιλεί μέσω των στίχων του με πρόσωπα και πράγματα που στιγμάτισαν τη ζωή του και είναι μέρος της κοινής του μοίρας.
Κοντολογίς, μας ταξιδεύουν όλα τα τραγούδια του cd. Ένα κι ένα κλωσούν τους πόθους, τη νοσταλγία, τα χαμένα όνειρα, το θάνατο, τη χαρά. Ό,τι και η ζωή. Έχει βαθιά ανάγκη ο Γιώργος να αφήσει τα ίχνη του, έτσι ώστε πάνω στο δικό του ταπεινό έργο να περάσουν τωρινοί και μελλοντικοί χορευτές και τραγουδιστές. Θέλει οι δημιουργίες του να φτάσουν στις κομπανίες και αυτές με τη σειρά τους να τις μεταδώσουν στα λαϊκά πανηγύρια. Θέλει να βλέπει ζωντανά την απελευθέρωση των ανθ- ρώπων πάνω στο χορό.
Προτείνω να το ακούσετε χαλαροί και όχι αυστηροί. Δεν είναι του ξεφαντώματος, αλλά της λύτρωσης, αφού καταπιάνεται με τις αιώνιες αξίες. Το τίμιο τρα- γούδι γεφυρώνει πάντα κάθε χάσμα και λειτουργεί κατευναστικά στις σχέσεις των ανθρώπων.
Παίζουν οι μουσικοί: Κλαρίνο Γιώργος Κωτσίνης. Βιολί Βασίλης Θανασιάς. Λαούτο Αλέξανδρος Σωτήρχος. Κιθάρα Παναγιώτης Τσάκος. Κρουστά Ηλίας Mucho.