Ένα ταξιδάκι στο χρόνο είναι τα καλοκαίρια μας. Οι περισσότεροι κάπου πήγαμε για να ξεφύγουμε για λίγες μέρες από την κουραστική καθημερινότητα της πόλης.
Υπήρξαν, βέβαια, και συμπολίτες μας που έμειναν εντός των τειχών, κυρίως από οικονομική αδυναμία. Γεμίσαμε παραλίες και βουνά και μπήκαμε στην αιώνια ανθρώπινη εσωτερική κατάδυση. Πόθοι και μυστικά ξεδιπλώθηκαν πάνω στην χρυσαφένια άμμο ή κάτω από τις σκιές των ψηλών δένδρων. Πολλές και από τις επιθυμίες μας βρήκαν πρόσφορο έδαφος. Απολαύσαμε τσίπουρα, ήλιο και φεγγάρια, σμίξαμε με φίλους ή κάναμε καινούργιους, είδαμε πολύ αγαπημένους που κάνουν τις καρδιές να χτυπούν δυνατά. Απελευθερωθήκαμε από πολλά δεσμά στους ανοιχτούς ορίζοντες και χαρήκαμε τις προσωπικές μας στιγμές.
Γίναμε πρωταγωνιστές και μέρος της τουριστικής βιομηχανίας όσοι πήγαμε στα κοσμονήσια του Ιονίου και του Αιγαίου. Βρεθήκαμε πλάτη με πλάτη πάνω στην καυτή άμμο ή στις υπερτιμημένες ξαπλώστρες με χιλιάδες κόσμο. Η αθωότητα και η άπλα των περασμένων δεκαετιών έχει οριστικά χαθεί και μόνο σαν πειρασμός κατεβαίνει στη σκέψη μας.
Ο υπερτουρισμός τα έχει αλλοιώσει όλα. Οι Έλληνες έγιναν ξένοι στον τόπο τους, και σύντομα αυτή η εισβολή των εκατομμυρίων επισκεπτών θα γίνει μπούμερανγκ. Οι άγονες γραμμές αποτελούν παρελθόν. Η επιλογή πληρώθηκε χρυσάφι και οι τσέπες με τις κάρτες άδειασαν για τα καλά. Με λύπη διαπιστώνουμε ότι τα πανέμορφα νησιά μας έχουν πλέον πολλά νούμερα παραπάνω και δεν μας «κάνουν». Ειδικά τα τελευταία χρόνια οι προσφερόμενες υπηρεσίες πάνε να μοιάσουν με αυτές της Μυκόνου ως προς τις χρεώσεις. Διαμονή, φαγητό, ποτά και ψυχαγωγία στα ύψη. Τυχεροί όσοι παραθεριστές έχουν υψηλά εισοδήματα και θα μπορούν από εδώ και στο εξής να τα απολαμβάνουν.
Αγαπητά μας «ακριβά νησάκια», δεν θα κάτσουμε κιόλας να σκάσουμε κι ούτε θα πέσουμε να πεθάνουμε γιατί μας βάζετε απαγορευτικό! Με λιγότερα like, το φως, τα μαγευτικά σκηνικά και το γαλάζιο είναι κι αλλού. Έχουμε την ευλογία να ζούμε σε έναν τόπο όμορφο που ώρες – ώρες η ομορφιά του βαραίνει την ψυχή μας. Με ωραίες θάλασσες, βουνά, λίμνες και ποτάμια είναι γεμάτη η χώρα μας και μας τυραννούν. Έχουμε όλη τη χαρά στα χέρια μας και στα πόδια μας. Κι ο δικός μας τόπος σε τίποτε δεν υστερεί. Εδώ τα ολόγιομα φεγγάρια, εδώ κι οι θάλασσές μας που μιλούν και τραγουδούν, εδώ οι γεύσεις και οι μυρωδιές.
Ας μην υποτιμάμε τη μάγισσα Κορωνησία μας. Το μπανάκι, το ουζάκι, ο στοχασμός της νύχτας και τόσα άλλα προσφέρονται απλόχερα στο Μενιδάκι. Τα πεντακάθαρα ποτάμια που κυλούν κοντά μας περιμένουν να μας δροσίσουν, όπως και οι υπέροχες κοντινές παραλίες του Ιονίου με μια ανάσα δρόμο.
Κατά συνέπεια, καλό θα είναι να μην παγιδευόμαστε σε πράγματα πάνω από τις δυνάμεις μας. Με το χέρι στην καρδιά, ας παραδεχτούμε ότι καλά περνάμε σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές και δεν είμαστε δυστυχισμένοι. Η ευτυχία δεν κερδίζεται με συμβολισμούς. Ας μην κάνουμε μόνοι μας το φορτίο ασήκωτο. Η περηφάνια μας και το γόητρο δεν λαβώνονται εάν πάμε κάπου κοντά στα χωριά μας, στο πατρικό μας ή στο ταπεινό εξοχικό.
Διακοπές δεν είναι απλά ο τόπος που πηγαίνουμε, αλλά ένα σύνολο από ευεργεσίες που μας χαλαρώνουν, μας αποφορτίζουν και μας απομακρύνουν από την καθημερινότητα. Διακοπές είναι ο κερδισμένος χρόνος, ό,τι ζωντανεύει την ψυχή, ό,τι σε γεμίζει ζωή με ουσία στα απλά και αξία στα λίγα. Εμείς οι Έλληνες δεν επιτρέπεται να έχουμε κοντή μνήμη, γιατί η νέμεση πάντα αγρυπνά. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από την πτώχευση που μας υποθήκευσε και μας κατασπάραξε σαν άγριο θηρίο.
Ήδη, το σύμπαν έχει εκτροχιαστεί από ανθρώπινη υπαιτιότητα. Μήπως να φροντίσουμε και τα του οίκου μας; Καλά να είμαστε, πολλά καλοκαιράκια μας περιμένουν και κάτι καλό θα προκύπτει για όλους στη μία μας ζωή. Άλλωστε, υπάρχουν κι άλλοι μήνες του χρόνου να κάνουμε διακοπές σε μέρη που να μας ταιριάζουν.
