«Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» αποφαίνονταν ο μακαρίτης Ουμπέρτο Έκο. Η θερινή ραστώνη ήταν κάποτε ιερή κι απαραβίαστη! Κανένας δεν τολμούσε να διαταράξει τα «μπάνια του λαού».
Μέχρι που στο πολιτικό σκηνικό εμφανίστηκαν «οι άθλιοι των Αθηνών» και όποια βρωμοδουλειά ήθελαν να κάνουν, την προγραμ- μάτιζαν για τον Αύγουστο. Να ανατρέξω στον μακρινό Αύγουστο του 1992, τότε που ο Α. Ανδριανόπουλος, υπουργός της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, ανακοίνωνε την απελευθέρωση της τιμής των καυσίμων και η βενζίνη αυξήθηκε εν μια νυκτί κατά 50 δραχμές ξεπερνώντας τις 105 δραχμές ανά λίτρο. Να σημειωθεί ότι τότε (3 Αυγούστου 1992), πέραν των καυσίμων είχαν ανακοινωθεί σκληρά οικονομικά μέτρα, τα οποία αποδόθηκαν στη Συνθήκη του… Μάαστριχτ!
Και μετά να θυμίσω τον Αύγουστο του 2009, τότε που ο υπουργός Οικονομίας Παπαθανασίου, διαδεχθείς τον αλήστου μνήμης Αλογοσκούφη (τι παιδί κι αυτό), ομολογώντας εκ μέρους της κυβέρνησης Καραμανλή – του μαρμαρωμένου βασιλιά – την επερχόμενη χρεωκοπία, ανακοίνωνε την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα κατά 18% (!), παρ΄ ότι είχε προηγηθεί η ανατίμησή τους κατά 10% την 1η Ιανουαρίου, και έναν συνδυασμό αυξήσεων της έμμεσης φορολογίας που περιλαμβάνει τα κινητά τηλέφωνα, τα ΙΧ μεγάλου κυβισμού και τα σκάφη αναψυχής, τα οποία προφανώς είχαν συμπεριληφθεί στο πακέτο για λόγους εντυπώσεων…
Ο Αύγουστος αποδεικνύεται ο αγαπημένος μήνας των καιροσκόπων. Εφέτος – όπως και κάθε χρόνο τέτοια εποχή που καίγεται η Ελλάδα, αυτοί ακροβολισμένοι σε θάλασσες και σε στεριές, απεργάζονται τα πιο μύχια και σκοτεινά σχέδια για τα φλέγοντα (εκτός των πυρκαγιών) σχέδια. Για παράδειγμα, γίνεται μεγά- λο παιχνίδι για τα αιολικά και τις ανεμογεννήτριες και φυσικά ερεβώδες παζάρι για τα Ελληνο-τουρκικά! Ήδη ο απίθανος τύπος που λέγεται Γεραπετρίτης που βαπτίστηκε – κάτι σαν κρυπτοχριστιανός – υπουργός Εξωτερικών, ως είθισται μετά τις εκλογές την Κύπρο – και κυνικά ανακοίνωσε στην εμβρόντητη πολιτική ηγεσία της μεγαλονήσου ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε συμφωνία με τους Τούρκους αφήνοντας απέξω και εντελώς ακάλυπτη την Κύπρο.
Είναι εμφανές ότι αυτοί οι σκιτζήδες- ίσως και να τους αδικώ και να γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν – βάλθηκαν να κλείσουν τα ελληνοτουρκικά. Και εκεί που έμπειροι πολιτικοί με αυτο- γνωσία και αντίληψη έκαναν πίσω όταν διαπίστωσαν την ακόρεστη απληστία των Τούρκων, αυτοί ξεκίνησαν για να φτάσουν σε συμφωνία. Να θυμίσω ότι προσπάθειες και μάλιστα συγκροτημένες και οργανωμένες έγιναν επί Καραμανλή, Παπανδρέου, Σημίτη, Καραμανλή και Σαμαρά. Όλοι τους όταν διαπίστωσαν τον όγ- κο των τουρκικών απαιτήσεων να ξεπερνά τα όρια του πραγματικού, εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια. Τι και αν ο Μητσοτάκης, ο οποίος στις δύο φορές που επιχείρησε να ασκήσει προσωπική διπλωματία (Ερντογάν – Ράμα), έφαγε τα μούτρα του. Δεν διστάζει και (κυριολεκτικά) δεν καταλαβαίνει τίποτε!
Αυτό που θέλουν και προωθούν οι Τούρκοι είναι εξωπραγματικό. Μοίρασμα του Αιγαίου, ακριβώς στη μέση, δηλαδή στον 25ο όχι στον 28ο μεσημβρινό, αμφισβήτηση της ελληνικότητας των νησιών και κατ’ αρχήν αποστρατιωτικοποίηση, αναγνώριση των μουσουλμάνων της Θράκης ως Τουρκική μειονότητα και αναγνώριση των κατεχομένων στην Κύπρο ως ανεξάρτητο κράτος. Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτα για τους Τούρκους που θέτουν και πολλά άλλα παρεμπίπτοντα – όπως τα αποκαλούν – θέματα. Η μοναδική ελπίδα ότι τελικά δεν θα υπάρξει συμφωνία, είναι οι φρικαλέες και αδιαπραγμάτευτες ακρότητες των Τούρκων. Δεν παζαρεύουν και δεν αφήνουν περιθώριο ακόμα και στους σημερινούς «πρό- θυμους» να αποδεχθούν κάποια συμφωνία. Και μολονότι αυτά είναι γνωστά στην πολιτική κοινότητα, η αντιπολίτευση περί άλλων τυρβάζει… Οι σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ «υπηρετούν» ως εθελοντές στα νησιά του Αιγαίου, οι δε Αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ, εκλέγουν το «νέο αυτοκράτορα» που μάλλον θα είναι γυναίκα και μάλιστα «ευρείας αποδοχής» από τον θαυμαστό κόσμο των ΜΜΕ.
Να σημειωθεί ότι με πρόσφατο άρθρο του, μέλος της γραμματείας του τμήματος ευρωπαϊκής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ συμβούλευσε τη νέα ηγεσία να πιέσει την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη ώστε να επισπευστεί η συμφωνία με την Τουρκία και τον Ερντογάν!
Ωστόσο, τυχόν τέτοια συμφωνία δεν είναι εύκολο να περάσει από τη Βουλή. Όχι μόνο λόγω της κολοβής αντιπολίτευσης που στην περίπτωση αυτή καθίσταται εξόφθαλμο το δημοκρατικό έλλειμμα της ανυπαρξίας της, αλλά και λόγω της… λαϊκής δεξιάς.
Πολιτικοί όπως ο Σαμαράς, ο Στυλιανίδης (της Θράκης) αλλά και οι άλλοι της δεξιότερης Δεξιάς όπως ο Βελόπουλος ελπίζω – μάλλον βολονταριστικά – ότι θα κηρύξουν ανένδοτο. Αυτή θαρρώ είναι η τελευταία γραμμή άμυνας, γιατί οι σημερινοί «πρόθυμοι» θα το προχωρήσουν και θα το πάνε ως το τέλος: ή γιατί δεν καταλαβαίνουν ή για τους δικούς τους λόγους δεν διστάζουν…
* Ο Κώστας Παπαθεοδώρου
είναι δημοσιογράφος