Γράφει η Χαρά Βρατσίστα

Στο Βουργαρέλι, στον οικισμό Παλαιοχώρι, έγινε μια μοναδική εκδήλωση σε δύο παραστάσεις.
Το μουσικό θέατρο «Ίσως και να είμαστε αδέλφια τελικά» οργανώθηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή και την σύλληψη του έργου καθώς και τη μουσική ερμηνεία είχε η Φένια Παπαδόδημα, υπέροχη καλλιτέχνης, η οποία έχει και ρίζες καταγωγής από το Αθαμάνιο.
Στον αύλειο χώρο της Κόκκινης Εκκλησιάς, του αρχαιότερου Βυζαντινού μνημείου της Ηπείρου, φιλοξενήθηκε το σκηνικό ενός σύγχρονου έργου.
Μέσα από τις πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις της Φένιας Παπαδόδημα, οι οποίες εντάσσονται στο ρεύμα της σύγχρονης κλασικής μουσικής, με επιρροές από την ελληνική παράδοση και τη βυζαντινή υμνολογία, γίνεται καταγγελία της καταστροφής του περιβάλλοντος.
Με αφορμή την κλιματική αλλαγή και τις ευρύτερες συνέπειες της, επιλέχθηκε σαν κύριος άξονας της παράστασης η ομιλία του Ινδιάνου αρχηγού Σηάτλ, η οποία εκφωνήθηκε το 1854, όταν ζητήθηκε από τις νεοσύστατες τότε Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, να αγοράσουν τη γη των Ινδιάνων.
Η εκδήλωση, η οποία είχε μεγάλη συμμετοχή και στις δύο παραστάσεις, εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων του υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» και ήταν μέρος των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, του οποίου η χορωδία έλαβε μέρος στην μουσικοθεατρική παράσταση.