Παραθέτω μερικές από τις βασικές λέξεις που συναντώνται ακόμα και σε τίτλους ή στίχους ρεμπέτικων τραγουδιών και ποια η σημασία τους. Η επιλογή είναι ενδεικτική.
Αλανιάρα: γυναίκα ρέμπελη του δρόμου.
Αλμπάνης: γιατρός.
Αμολάω μελάνι: αποχωρώ, φεύγω κρυφά.
Ασίκης: λεβέντης.
Βουβή: μαχαίρι δίκοπο.
Γιαγκίνη: ερωτικό πάθος.
Γομάρια: μπράβοι.
Εξωφυλαρούχες: ο ατζαμής (φυλάει τα ρούχα των παικτών).
Καλαμπαλίκι: γιορτή.
Κογιονάρω: εμπαίζω.
Κουτσαβάκης: ο νταής.
Κοψοχρονιά: αυτός που φεύγει άδικα.
Λάχανα: τα πορτοφόλια.
Λαχανάδες: οι πορτοφολάδες.
Λίμα: λόγια χωρίς σημασία, φλύαρα.
Μαγκιόρος: πολύ ικανός.
Μανίκι: αναποδιά.
Μάπας: ο ναργιλές.
Ματσαράγκα: η απάτη, η κατεργαριά.
Μόκο: η σιωπή.
Μπαγιόκο: λεφτά, κομπόδεμα.
Μπανιόκα: ψωμί.
Μπαλαμούτι: απάτη χαρτοπαικτική.
Μόρτης: συνώνυμο του μάγκα.
Μπαμπεσιά: δόλια ή ύπουλη πράξη.
Μπελαλής: δύστροπος.
Μπεμπέδες: αθλητές.
Μπεσαλής: αυτός που κρατάει τον λόγο του, ο συνεπής.
Μπιλαντέρια: τα αδέρφια.
Μπιτιρίνι: η οργανωμένη μπαρμπουτιέρα.
Μπουλασιλίκι: κόλλημα, πείσμα.
Ντερμπεντέρης: ανοιχτόκαρδος λεβέντης.
Ντέρτι: ψυχικός πόνος.
Ντουνιάς: ο κόσμος.
Ντράβαλα: μπελάδες.
Παπατζής: αυτός που εξαπατά θύματα παίζοντας με τα χαρτιά το παιγνίδι «παπάς».
Μπεζεβέγκης: μαστροπός, αχρείος.
Πούγκα: το κομπόδεμα.
Ρεφάρω: ξανακερδίζω όσα έχασα.
Σεβνταλής: ερωτιάρης.
Σεκλέτια: στενοχώρια.
Σερέτης: Δύστροπος.
Σερετλίκη: η σκληρότητα.
Σορόκα: η αλλήθωρη.
Συνάχης: άνδρας θυμωμένος.
Τεκές: χασισοποτείο.
Τεκετζής; Ο ιδιοκτήτης του τεκέ.
Τουμπέκι: ο καπνός.
Τρυγόνα: το κορίτσι.
Τσαχπίνης: ερωτικά άτακτος, ο γυναικάς.
Τσίφτης: ξύπνιος.
Φάσκελο: η μούτζα.
Φούφουτος: αποκαλούσαν κάποιον που δεν γνώριζαν.
Χαράμι: μάταια.
Χαρμάνης: ο χρήστης χασίς που βρίσκεται σε κατάσταση στέρησης.
Ψιλά: τα λεφτά.