Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές.
Δεν βάζω ξυπνητήρι πια για να σηκωθώ το πρωί. Η «δασκάλα ζωής» που πληρώνω, με συμβουλεύει να μην πιέζω τον εαυτό μου. Στο κάτω – κάτω λεφτά υπάρχουν.
Στην οικογένειά μου βέβαια, πάντα υπήρχαν. Αλλά εδώ και τέσσερα χρόνια μιλάμε για απογείωση. Τελικά φαίνεται ότι είμαι φοβερός μάνατζερ. Και δεν μου φαινόταν. Ο πατέρας μου πάντα φοβόταν ότι δεν θα τα κατάφερνα και ότι θα χαράμιζα όλη την οικογενειακή περιουσία. Είχα βλέπεις ένα προβληματάκι με τον τζόγο. Όχι τίποτε σοβαρό. Αλλά κι εγώ σαν άνθρωπος πήγαινα κάθε εβδομάδα σ’ ένα διαφορετικό καζίνο. Έτσι για να αποφορτιστώ λιγάκι, βρε αδερφέ.
Αλλά τώρα τα έχω καταφέρει πραγματικά. Όχι, όχι δεν σταμάτησα τα καζίνο. Απλά βγάζω πολύ περισσότερα χρήματα απ’ όσα χάνω. Βλέπεις ο μπαμπάς, μετά από χρόνια στο εμπόριο, κατάφερε να ανοίξει το πρώτο του σούπερ μάρκετ. Σε λίγα χρόνια το ένα έγινε τρία. Κι όταν αρρώστησε ανέλαβα εγώ, με βαριά καρδιά. Δεν είχα προλάβει να ολοκληρώσω τις διακοπές μου στο εξωτερικό. Στην αρχή, βέβαια, δεν τα πήγαινα καλά. Είχα ζημιές.
Ευτυχώς να λες που σταμάτησα να πληρώνω την Εφορία και το ΙΚΑ των εργαζομένων και μπόρεσα να διατηρήσω ένα σοβαρό επίπεδο διαβίωσης. Χρειάστηκε βέβαια να πάρει 2-3 τηλέφωνα ο μπαμπάς στο κόμμα, για να μην με κυνηγήσει το Δημόσιο. Αλλά έτσι είναι αυτά. Μία δίνεις – μία παίρνεις. Για χρόνια τώρα ο πατέρας δίνει χρήματα στο κόμμα σταθερά. Για να λέμε την αλήθεια δίνει και στα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία. Για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, όποιος κι αν βγει.
Τώρα πια, όχι μόνο δεν με κυνηγά το Δημόσιο, αλλά το Δημόσιο δουλεύει για μένα. Αρχικά μου έσβησαν όλα τα χρέη μου προς τα Δημόσια Ταμεία με μία τροπολογία. Μετά άρχισα να παίρνω απευθείας αναθέσεις για προμήθειες υλικών και από τον Δήμο και από την Περιφέρεια και από τα υπουργεία. Αναθέσεις να δουν τα μάτια σου! Δεν προλαβαίνουμε τις δουλειές. Ανάπτυξη, όχι αστεία. Οι αναθέσεις αποτελούν το 90% του τζίρου μου. Κάποτε πήγαινα για κατάθεση των κερδών στις τράπεζες μια φορά το μήνα. Τώρα, τα κέρδη έχουν εκτιναχθεί τόσο πολύ που πρέπει να πηγαίνω μία φορά την εβδομάδα. Αφού βάζω ό,τι τιμή θέλω στα προϊόντα που πουλάω, χωρίς κανένα έλεγχο. Θα μου πεις ότι μπορεί να χάνω πελάτες στη λιανική. Και τι με νοιάζει. Αφού βγάζω διπλά και τρίδιπλα από την αύξηση των τιμών.
Τώρα τελευταία έκανα και μία επενδυτική επέκταση. Με βοήθησε ένα φιλαράκι από το κόμμα και αγόρασα κοψοχρονιά 5 – 6 διαμερισματάκια σε πλειστηριασμούς από τις τράπεζες. Πέταξα ένα βαψιματάκι, τα γέμισα κρεββάτια και τώρα παίζω παιχνίδι με το Airbnb. Δεν περίμενα να βγάλω τόσο κέρδος. Μαύρα τα περισσότερα, αφού νοικιάζω φανερά μία γκαρσονιέρα σ’ ένα άτομο, που με πληρώνει με κάρτα φανερά, αλλά μέσα φέρνει και το παρεάκι του που μου τα σκάνε στο χέρι, μαύρα.
Αααααα εγώ είμαι ανοιχτό μυαλό. Δεν είμαι κανένας απολιθωμένος να ψηφίζω τον ίδιο κάθε φορά. Βλέπω το συμφέρον μου και πράττω αναλόγως. Για χρόνια, μία ψήφιζα ΝΔ, μία ψήφιζα ΠΑΣΟΚ. Να ‘ναι όλοι τους καλά. Βγάλαμε καλά λεφτά μαζί τους. Το 2015, είναι αλήθεια ότι φοβήθηκα με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ είχα ψηφίσει ΝΔ τότε. Αλλά να ‘ναι καλά ο Αλέξης. Τέτοια κωλοτούμπα, ούτε ο Μελισσανίδης. Ο Γιαννάκης ντε. Ο Ολυμπιονίκης.
Δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτονται οι αναποφάσιστοι. Εγώ όμως είναι αποφασισμένος. χρόνια τώρα. Χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές θα συνεχίσω κι εγώ την οικογενειακή παράδοση. Θα δίνω την παχυλή εισφορά μου στα δύο πρώτα κόμματα εξουσίας, για να παραμείνω για πάντα εξασφαλισμένος. Άντε και κανά ψιλό στο ΠΑΣΟΚ για τα κέρδη που μας πρόσφερε τα προηγούμενα χρόνια. Κι όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις θα κυβερνήσουν πάλι οι τρεις που κυβερνούν τα τελευταία 13 χρόνια. Είτε μόνοι τους, είτε μαζί. Να’ ναι καλά οι ψηφοφόροι τους. Και τους υπόσχομαι το βράδυ των εκλογών να πιώ ένα ποτήρι ARMAND DE BRIGNAC BRUT GOLD «εις υγείαν των κορόιδων».
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών
