Νομίζω πως πρέπει να μετράμε τα λόγια μας όταν ομιλούμε.
Να λέμε πολλά με λίγα λόγια και να είναι ευθύς ο λόγος μας χωρίς περιστροφές και υπονοούμενα. Να έχουμε λόγο αξιόπιστο να τον τηρούμε. Την υπόσχεσή μας να την κάνουμε πράξη. Να είμαστε περήφανοι για την τήρηση του λόγου μας.
Αν κάποιος επιχειρήσει να μας πείσει να αρνηθούμε τον λόγο μας, να τον αποπέμπουμε. Δεν είναι φίλος αυτός. Εκμεταλλευτής της καλοσύνης μας και της φιλίας μας είναι. Μην επιτρέψουμε ποτέ σε κανένα να γίνει κύριος της αγνής θέλησής μας.
Όταν μας παρατηρεί ή μας λυπεί κάποιος καλύτερός μας να προβληματιζόμαστε και να διορθωνόμαστε. Τον χειρότερό μας μην τον λαμβάνουμε υπόψη, γνωρίζει πως είμαστε καλύτεροί του. Δεν είναι απαραίτητο να τρέχουμε πολύ, θα κουραστούμε γρήγορα. Να τρέχουμε από λίγο και πολλές φορές.
Όταν μιλάει κάποιος να προσέχουμε, να δείχνουμε σεβασμό προς τον ομιλούντα. Μη φλυαρούμε και κουράζουμε τον συνομιλητή μας ή το ακροατήριο όταν είμαστε στο βήμα. Ο δρόμος δεν έχει μόνο μήκος και πλάτος. Έχει και κράσπεδο. Προσέχουμε μην προσκρούσουμε στο κράσπεδο και βρεθούμε στο πεζοδρόμιο.
Προσέχουμε τη συμπεριφορά μας. Δεν επιτρέπεται να προσβάλουμε συνάνθρωπό μας.
Η ευγένεια και ο σεβασμός τους έσχατους καιρούς είναι σε παρακμή γι’ αυτό πρέπει να είμαστε παράδειγμα για την ανόρθωσή τους. Την άδικη προσβολή δεν την δεχόμαστε με τη δίκαια όμως συμμαζευόμαστε. Να μην δίνουμε δικαιώματα δυσμενών σχολίων ούτε όμως και να σχολιάζουμε τους άλλους.
*Ο Γιάννης Τσώλης είναι συγγραφέας και ποιητής