Θα ήθελα να ξεκινήσω την επικοινωνία μας με τις ρήσεις του Πλάτωνος (427-347 πΧ). Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι.
Σήμερα θέλω να δούμε λίγο το θέμα των εκλογών γενικότερα και τι κρύβεται πίσω από αυτές. Γιατί πιστεύεις ότι συμμετέχοντας σ’ αυτές αλλάζεις τα γεγονότα, αλλάζεις την ροή της ζωής του, της ιστορίας σου, πάντοτε προς το καλύτερο. Τσιμπάς πάντοτε στο τυράκι που σου προσφέρουν και δεν βλέπεις ότι εσύ είσαι το θύμα. Συμμετέχεις ενεργά με την υποτιθέμενη δημοκρατική σου ψήφο να ορίσεις την ζωή σου.
Οι εκλογές, φίλοι μου, είναι μια τεράστια απάτη. Αν, λοιπόν, οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα τις είχαν βγάλει παράνομες όπως πολύ σωστά λένε κάποιοι ιδεολόγοι της εποχής μας. Έχετε την αίσθηση, την ανάγκη ότι πρέπει να ανήκετε κάπου; Νιώθετε απροστάτευτοι από ταγούς που θα οδηγήσουν στην ευημερία και στην ανάπτυξη; Αρχίζετε να τους συγκρίνετε με τους προηγούμενους και τελικά δεν ψηφίζετε τους επόμενους αλλά καταψηφίζετε τους προηγούμενους; Άλλωστε οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εξουσιαστές έχουν πάντοτε στόχο και αποτέλεσμα. Ας πούμε ότι χτυπάνε στο συναίσθημα. Στο συναίσθημα της συνενοχής (ενοχικό σύνδρομο, μαζί τα φάγαμε, εσείς τους ψηφίσατε) και έτσι στη συνέχεια να δεχθούν αδιαμαρτύρητα όλες τις αντιλαϊκές – αντιεθνικές πολιτικές που επιβάλλουν στο λαό. Η ψήφος δεν αποσκοπεί, δεν έχει ως απώτερο στόχο, μόνο να ξεγελάσει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι έχουν λόγο, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν αλλά αποτελεί ένα μέσο, ένα διαβολικό τρόπο στο να εξασφαλιστεί η πίστη της μάζας, της πλειοψηφίας των απλών πολιτών, στο κράτος.
Καθώς εξαπατώνται και πιστεύουν ότι μπορούν να θέσουν και να υποβάλλουν αιτήματα σ’ αυτούς που εκλέγουν για να εκτελέσουν τις εντολές τους. Κάπου πρόσφατα διάβασα ότι η επιτομή της συναινετικής υποδούλωσης είναι να ψηφίζεις αφέντες να σε εξουσιάζουν. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο από ένα κρατικό πραξικόπημα που προσποιείται ότι σας επιτρέπει να επιλέξετε ποιοι προκαθορισμένοι υποψήφιοι θα γίνουν οι επόμενοι εκτελεστές της ολοκληρωτικής ατζέντας της εξουσίας και του ελέγχου πάνω στους ανθρώπους «θύματα» που οικειοθελώς αποδέχονται κάθε υποκατάστατο αφέντη ως νόμιμο.
Κάποτε ο J. Stalin είπε: Αρκεί να γνωρίζει ο λαός ότι έγιναν εκλογές. Οι άνθρωποι που ψηφίζουν δεν αποφασίζουν τίποτε. Οι άνθρωποι που μετράνε τις ψήφους αποφασίζουν τα πάντα.
Προσοχή, λοιπόν, στα κελεύσματα και τα μεγάλα βιογραφικά των υποψηφίων αρχόντων που προσφέρονται να μας σώσουν. Από κάθε πολιτικό χρωματισμό είναι όλοι τους ίδιοι αφού έχουν τα ίδια αφεντικά, απλώς ως μαριονέτες εκτελούν τα θελήματά τους αφού έχουν ανέλθει στην εξουσία με την δική σου ψήφο. Είναι όλοι μαζί. Υπηρετούν τα ίδια συμφέροντα. Εκτελούν τις ίδιες εντολές.
Ψήφισαν τα μνημόνια, ξεπούλησαν την πατρίδα μας. Όλοι μαζί εκτέλεσαν την Μακεδονία με εντολή Γερμανών. Όλοι μαζί γεμίζουν την χώρα εποικιστές για να αλλοιώσουν την ταυτότητά μας και εσύ Έλληνα διχασμένος να τσακώνεσαι γι’ αυτούς και για το ποιος σε δολοφονεί καλύτερα. Γι’ αυτό όσο οι πολεμικές βιομηχανίες θέλουν την ειρήνη, όσο οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν την υγεία σου άλλο τόσο και οι πολιτικοί θέλουν την σωτηρία σου!
Εξού και ο ορισμός της πολιτικής κατά κάποιους που βλέπουν με ξεκάθαρο βλέμμα. Πολιτική είναι η τέχνη να υπόσχεσαι τα πάντα σήμερα και αύριο να μπορείς να εξηγήσεις γιατί δεν έγιναν. Αλήθειες που πονάνε. Ξυπνάμε – προχωράμε.
*Ο Γιάννης Πασιάς είναι παιδίατρος
