Απόψε η πούλια μάλωνε, μαλώνει με τ’ αστέρια./ Κι εγώ είδα στον ύπνο μου κοιμόμουνα με σένα./ Και ξύπνησα με μια χαρά και το όνειρο ήταν ψέμα.
Τραγούδι της αγάπης που το τραγουδούσαν σε πολλές περιοχές, ενώ σήμερα ακούγεται σπάνια. Αναφέρεται στο όμορφο και ωραίο όνειρο που είδε ο ερωτευμένος νέος. Κοιμόταν, λέει, με την αγαπημένη του, αλλά όταν ξύπνησε ένιωσε την πικρή γεύση της πραγματικότητας.
Είναι ωραίο να ονειρεύεται ο άνθρωπος, όχι όμως στον ύπνο του. Είναι ωραίο να κάνει όνειρα στον ξύπνιο του, να έχει οράματα και να θέτει στόχους υψηλούς, να μάχεται, να μοχθεί, για να κάνει με τον όμορφο και έντιμο αγώνα του πράξη όλα αυτά που ονειρεύεται. Να φτάνει στην πηγή και να πίνει νερό. Να δροσίζει την ψυχή του με το ευλογημένο νερό του μόχθου και του αγώνα. Να απολαμβάνει τους γλυκούς καρπούς του ονείρου του. «Όταν παρατάς το όνειρό σου, πεθαίνεις».