Τα πρόβατα προγκίξανε και τα σκυλιά γαβγίζουν./ Έβγα Γιωργούλα μ’ για να ιδείς, να ιδείς και ν’ αγναντέψεις./ Μην είν’ ο Κώστας ο ληστής και οι καπεταναίοι;/ Πες το στη Φρόσω να κρυφτεί, ώσπου να ξημερώσει./ Κι αν είναι χωροφύλακες κι αν είναι ο νωματάρχης,/ τρέξε και σφάξε δυο αρνιά και πες στη Φρόσω να ’ρθει.

Τραγούδι επικό σε ρυθμό βαρύ τσάμικου προερχόμενο από το Ξηρόμερο. Αναφέρεται σε κάποιο γεγονός της εποχής εκείνης που σχετιζόταν με αρπαγή προβάτων από τους ληστές.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους, η κλοπή ζώων ήταν σε έξαρση. Ληστές γύριζαν από χωριό σε χωριό και έκλεβαν ή άρπαζαν συνήθως αιγοπρόβατα.
Μετά τον εμφύλιο το φαινόμενο αυτό εξαλείφθηκε. Οι στίχοι του τραγουδιού δείχνουν ολοφάνερα τον φόβο και τον τρόμο που προκαλούσαν οι ληστές στα χωριά, ενώ οι χωροφύλακες κυνηγώντας τους αποκαθιστούσαν για λίγο τα πράγματα και την ηρεμία στην περιοχή.