Μέσα από τα συντρίμμια ενός τραγικού πολύνεκρου δυστυχήματος το μόνο που πρέπει να σεβαστείς είναι ακριβώς αυτή η θλίψη, ο πόνος, η οργή των ανθρώπων που έχασαν τα παιδιά τους, τους ανθρώπους τους και σιωπηλά περνούν τον δικό τους Γολγοθά.
Οργή όμως μέσα από την σιωπή στους… ταξιτζήδες του διαδικτύου, που ξεδιάντροπα επιτέθηκαν στον πατέρα που έχασε την κόρη του και τόλμησε να μιλήσει θετικά για τα μέτρα της πολιτείας που ούτως η άλλως έπρεπε αυτή να πάρει.
Οργή μέσα από την σιωπή στα πολιτικά και κομματικά δημοσιογραφικά εξαπτέρυγα της πρώτης γραμμής που ανέλαβαν να εξωραΐσουν την τραγωδία προς όφελος της κυβέρνησης ή να παίξουν μαύρο παιχνίδι για κομματικά οφέλη της αντιπολίτευσης.
Οι δημοσιογράφοι και οι ρεπόρτερ της πραγματικά μαχόμενης δημοσιογραφίας έκαναν άριστα την δουλειά τους μέσα από τα συντρίμμια του τραγικού δυστυχήματος δίπλα στα σκορπισμένα σίδερα και τις μαύρες σακούλες με νεκρούς συμπολίτες μας.
Η οργή μιάς σιωπής για όλα τα τρόλ και κομματικά εξαπτέρυγα που ανέλαβαν να κάνουν πολιτικό παιχνίδι και πλιάτσικο υπέρ ή κατά των κομμάτων εξουσίας.
Η οργή μιάς σιωπής για αυτούς τους επώνυμους – όχι τη νεολαία μας – που εμφανίστηκαν σε πορείες βγάζοντας φωτογραφίες χασκογελώντας μπροστά στο φακό, βλέπε ηθοποιούς, ή την παρουσία τους για άγρα ψήφων.
Τέλος η οργή μιάς σιωπής για την σημερινή κυβέρνηση, την χθεσινή, την προχθεσινή που μέσα στο πέρασμα των χρόνων – κάτι ξέρουμε και θυμόμαστε εμείς οι εβδομηντάρηδες – κατάντησαν μετά από κάθε τραγωδία την φράση «επιτελικό κράτος» ένα μεγάλο μαύρο τραγικό αστείο…

*Ο Γιώργος Πριόβολος είναι διδάκτωρ Παιδαγωγικών Επιστημών, οικονομολόγος και πρώην τραπεζικός