Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές.
Έχει περάσει κάποιος καιρός. Για την ακρίβεια αυτή είναι η 83η φορά που τα λέμε οι δυό μας. Άλλες φο- ρές έγραφα κουρασμένος, άλλες με ενθουσιασμό, άλλες θυμωμένος και άλλες ήρεμος. Ποτέ όμως, έως σήμερα, δεν έγραψα μ’ ένα τόσο μεγάλο πλάκωμα στο στήθος. Και δεν είμαι ακόμα σε θέση να ξέρω αν είναι από θλίψη ή από οργή. Γιατί ενώ πολεμάω να μείνω όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου ότι μόλις τρεις μήνες πριν με πολλά χαμόγελα και πειράγματα έβαλα κι εγώ την οικογένειά μου στο τρένο για να κάνει ξεκούραστα και με ασφάλεια το Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Απ’ ότι φάνηκε εγώ είμαι από τους τυχερούς. Αν όμως…;
Δεν ξέρω αν ο κόσμος που συνεχίζει να βγαίνει στους δρόμους είχε ταξιδέψει ο ίδιος ή φίλοι και συγγενείς σε παρόμοιο δρομολόγιο. Ωστόσο, αισθάνομαι ότι ο κύριος λόγος δεν οφείλεται σε αυτό – καθαυτό το τραγικό συμβάν, αλλά για να ζητήσουν να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών. Όχι γιατί είναι καχύποπτοι. Αλλά γιατί βλέπουν να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια τους ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που λέει: «Τραγωδία, αλλά οφείλετε σε ανθρώπινο λάθος».
«Ο κος Καραμανλής παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας γενναία την πολιτική ευθύνη. Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και του κου Καραμανλή δεν υπάρχει πρόθεση να μην είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές». «Είσαι ο υπουργός Μεταφορών. Μπορείς να πας στη Βουλή και να πεις ναι, έχουν πρόβλημα ασφάλειας τα τρένα; Αν το πεις αυτό, δεν θα μπει αύριο άνθρωπος στα τρένα». «Όλα λειτουργούσαν κανονικά». «Φταίει η νοοτροπία του λουφάρω». «Ήταν διαχρονικό το πρόβλημα στον σιδηρόδρομο. Ο Μητσοτάκης ήταν άτυχος. Του ‘κατσε η τραγωδία, του ‘κατσε το δικό του “Μά- τι” αυτή τη χρονική περίοδο». «Έχουμε βαρεθεί να δίνουμε συλλυπητήρια σε οικογένειες». «Δεν είναι καλό να γίνουν εκλογές τώρα, γιατί η κοινή γνώμη έχει εκτροχιαστεί». «Τα δυστυχήματα είναι θυσίες για να βελτιωθούμε». «Θάναι κρίμα για ένα κωλοτρένο να χάσει το τρένο της διακυβέρνησης ο Κυριάκος».
«Ο κος Μητσοτάκης δεν ήξερε την κατάσταση των σιδηροδρόμων». Δηλαδή, αυτός που κυβερνάει τέσσερα χρόνια είναι υπουργός 14 χρόνια και βουλευτής 24 χρόνια, δεν ήξερε. Και τότε ποιος μπορεί να ξέρει; Δυστυχώς για όλους εμάς εκτός από τις δηλώσεις, υπάρχουν και πράξεις ή ακόμα και παραλείψεις πράξεων, που εξοργίζουν ακόμα περισσότερο. Όπως για παράδειγμα να διορίζει ο ελεγχόμενος την επιτροπή εμπειρογνωμόνων που θα τον ελέγξει. Ή να μην έχει μπει από την πρώτη μέρα ένας εισαγγελέας και στα γραφεία της Hellenic Train και στα γραφεία του ΟΣΕ και να κατάσχει έγγραφα και υπολογιστές, μήπως και μάθουμε κάποια στιγμή, έστω και λίγη αλήθεια.
Μήπως νομίζεις ότι όλοι αυτοί που λένε και κάνουν όλα αυτά δεν έχουν επίγνωση; Γιατί αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να νομίζουμε ότι επιχειρείται συγκάλυψη; Γιατί πολύ απλά, φίλε αναγνώστη, δεν τους νοιάζει. Όσο υπάρχει κόσμος που τους ψηφίζει, παρά τα ψέματά τους, αισθάνονται σιγουριά. Ότι κανέ- νας και τίποτα δεν μπορεί να τους αγγίξει. Γι’ αυτό ενώ η ίδια η κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος, μέσα σε αυτό το τριήμερο κατέθεσε δύο νομοσχέδια. Το ένα για ιδιωτικοποίηση του νερού και το άλλο για ιδιωτικοποίηση του ογκολογικού κέντρου. Όπως ακριβώς ιδιωτικοποίησαν και τα τρένα και τα είδαμε τα αποτε- λέσματα. Τόσο πένθος!
Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να παραδεχτούμε χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές, ότι η διακυβέρνηση της χώρας τα τελευταία 10 χρόνια κατάφερε και έκανε ηλεκτρονικούς τους πλειστηριασμούς και χειροκίνητα τα τρένα, αντί για το ανάποδο. Και στις δύο περιπτώσεις το θύμα είσαι εσύ. Πότε επιτέλους θα ξυπνήσεις; Πότε επιτέλους θα επαναστατήσεις; Πότε επιτέλους θα καταλάβεις ότι εδώ που φτάσαμε αν δεν επαναστατήσεις, μπορεί η επόμενη θυσία να είναι το δικό σου παιδί; Το ρισκάρεις;
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών
