ΕΙΝΑΙ αδιανόητο έως εξωφρενικό και πρωτάκουστο αυτό που συνέβη με την αποπομπή του Κώστα Σκούμα από την αρχηγία της ΕΛΑΣ και λίγο ως πολύ έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία.
Ενώ πριν σχεδόν ένα μήνα το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας) αποφάσισε ομόφωνα την παράταση της θητείας του, εντελώς ξαφνικά και χωρίς οι αόριστοι λόγοι που προβάλλονται ως αιτία να πείθουν κανέναν, η κυβέρνηση έδειξε την οδό της εξόδου. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως ο ορισμός του νέου αρχηγού της ΕΛΑΣ έχει ως στόχο τη βελτίωση της Ελληνικής Αστυνομίας για την ασφάλεια των πολιτών».
Δηλαδή κατάλαβαν μετά από ένα μήνα ότι ο Κωνσταντίνος Σκούμας είναι αναποτελεσματικός και αναχρονιστής, δεν μπορούσαν να το δουν πριν τον κρίνουν εκ νέου ικανό για να κρατήσει το τιμόνι της ΕΛΑΣ; Δεν είναι αυτό. Πεποίθησή μας είναι ότι δεν ήταν στα μέτρα τους. Απλά δεν συμβιβάζονταν με το αξιακό σύστημα και τις αρχές που πρεσβεύει το νυν υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση, που δόγμα της είναι αν δεν καταστείς πειθήνιο όργανό μας αποτελείς ξένο σώμα.
Αυτό που αναφέρει ο Κωνσταντίνος Σκούμας στην δήλωσή του μετά την αποπομπή, το υιοθετούμε απόλυτα, διότι τον γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, όπως πολύ καλά επίσης είμαστε γνώστες του ήθους και του χαρακτήρα του. «Η ακεραιότητα του χαρακτήρα μου – τονίζει – και η διαφάνεια στις επιλογές μου είναι εγνωσμένες σε όλο το αστυνομικό προσωπικό, τους θεσμικούς φορείς με τους οποίους συνεργάστηκα, την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και σε όλη την κοινωνία των πολιτών». Δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος και κυρίως μεταξύ των Ηπειρωτών να αμφισβητήσει τα λεγόμενά του.
Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την σύντομη δήλωσή του θα διαπιστώσει ότι μετέρχεται έξι φορές τη λέξη «κοινωνία» και «δημόσιο συμφέρον» που πράγματι έθετε σε πρώτη προτεραιότητα. Λέξεις που απ’ ότι φαίνεται είναι άγνωστες προς την κυβέρνηση, αν κρίνουμε από την άδικη όσο και επαίσχυντη μεθόδευση εναντίον του. Αλλά και απόδειξη ότι δεν χωρούσε στα μέτρα της.
Κρίνοντας επιχειρησιακά τον Κωνσταντίνο Σκούμα, αρκεί και μόνο η διαδρομή του στην ΕΛΑΣ για να πείσει και τον κάθε κακοπροαίρετο ότι του άξιζαν τα… άρματα. Ξεκίνησε ως διοικητής Τροχαίας από την Αστυνομική Διεύθυνση Άρτας φτάνοντας με το σπαθί του μέχρι την κορυφή της ιεραρχίας. Διότι ούτε άνθρωπος των κέντρων και παράκεντρων ήταν, ούτε ενταγμένος σε συστήματα, ούτε λάτρης των δημοσίων σχέσεων, ούτε ομοτράπεζος αυτών που λύνουν και δένουν, ούτε των στεκιών του Κολωνακίου. Παιδί γονιών της ανάγκης του Τετρακώμου είναι, με όλη την αυθεντικότητα που διακρίνει τους κατοίκους της υπαίθρου, την οποία κληρονόμησε και διατηρεί αναλλοίωτη νιώθοντας υπερήφανος για την καταγωγή του. Παραμένει πάντα απλός, γήινος, προσιτός, φιλικός και πάνω απ’ όλα Άνθρωπος, αφήνοντας στην άκρη την δόξα των αξιωμάτων.
«Αποχωρώ με αξιοπρέπεια και καθαρή τη συνείδησή μου…» καταλήγει στη δήλωσή του ο Κωνσταντίνος Σκούμας και μεις που τον ξέρουμε αναβαθμίζεται ακόμα περισσότερο στη δική μας συνείδηση συναισθανόμενοι πλήρως την εις βάρος του πρωτοφανή αδικία που συντελέστηκε. Αναφωνώντας παράλληλα: O tempora o mores (ω καιροί, ω ήθη)!
ΒΠ