ΕΙΝΑΙ κάπως περίεργη η περίοδος που διανύουμε. Ενώ μπήκε η άνοιξη και πολλά είναι εκείνα που περιμέναμε να ανθίσουν, μια θλίψη και μια οργή έχει φυτρώσει μέσα μας που ψάχνει τρόπους για να εκτονωθεί. Το άδικο θανατικό στα Τέμπη τάχει όλα επισκιάσει. Κι έπειτα έρχεται ο στίχος του τραγουδιού «Βικτώρια» του Άλκη Αλκαίου σε μουσική Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Αυτή η άνοιξη καθόλου δεν μ’ αγγίζει» που μπορεί μεν να μιλάει για τον πόνο της αγάπης, όμως δένει απόλυτα και με το συναίσθημα του κόσμου από την ανείπωτη τραγωδία.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ, εν τω μεταξύ, στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία» τον κατάλογο των 55 από τους 57 νεκρούς που ανακοινώθηκαν επισήμως, η καρδιά μας σφίγγεται ακόμα περισσότερο και πονάει πολύ. Επιβεβαιώνεται όμως η εγκληματική πολιτική που έστησε καρτέρι στα Τέμπη. «Την οργή των νεκρών να φοβάστε» είναι ο τίτλος της εφημερίδας επικαλούμενη τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη από το «Άξιον Εστί – Τα Πάθη». Και των ζωντανών θα προσθέταμε εμείς.

ΑΠΟ τους 55 νεκρούς που ανακοινώθηκαν, οι 38 ήταν ηλικίας από 15 έως 35 ετών, τέσσερις πάνω από 60 και οι υπόλοιποι από 36 έως 59. Η ζωή έχει βέβαια την ίδια αξία για όλους, ωστόσο όταν αναφερόμαστε στους νέους είναι και η λέξη «ελπίδα» που τα συνοδεύει προσδίδοντας ένα εντονότερο συναισθηματικό φορτίο. Και οι γονείς που έκαναν όνειρα… δεν πρέπει να σκεφτόμαστε κι αυτούς;

ΟΡΓΗ μεν για την τραγωδία στα Τέμπη, αλλά και φόβος μεταξύ των Ελλήνων πολιτών για τις παγίδες που κρύβει η ασφάλεια σε πάρα πολλά μέτωπα. Η ΕΛΜΕ Άρτας για παράδειγμα αναδεικνύει το θέμα των σχολικών συγκροτημάτων, ενώ γονείς από χωριά που τηλεφωνούν στην εφημερίδα μας διατυπώνουν ερωτήματα για την ασφάλεια των παιδιών τους στις καθημερινές μετακινήσεις τους με ιδιώτες μεταφορείς. Η αρμοδιότητα ανήκει στις Περιφέρειες, οι οποίες καλόν είναι νάχουν τα μάτια τους τετρακόσια.

ΑΝΑΜΕΣΑ στα e-mail που καταφτάνουν στην εφημερίδα μας, ξεχωρίσαμε και ένα από την Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ιωαννιτών. Σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι «την τελευταία βδομάδα, συνεχίζουν να μάς έρχονται καταγγελίες από γονείς και εκπαιδευτικούς, σύμφωνα με τις οποίες, λεωφορεία εκδρομών δεν ελέγχθηκαν ποτέ επειδή δεν στάλθηκε αρμόδιος αστυνομικός από την τροχαία για να ελέγξει όχημα και οδηγό…». Στην Άρτα είναι όλα εντάξει, δεν έχουν τίποτε να προσάψουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων;

ΑΠΟ την Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ιωαννιτών διαβάζουμε επίσης και το εξής: «Την Πέμπτη 9 Μαρτίου σε δημοτικό σχολείο της πόλης ακυρώθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη μαθητών της Δ’ τάξης, επειδή ο έλεγχος της Τροχαίας που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη καθυστέρηση (10 το πρωί), έκρινε ότι το λεωφορείο είναι ακατάλληλο… Επικίνδυνα πράγματα αυτά.

ΟΤΑΝ σε μια χώρα πολίτες – μετά ιδιαίτερα και το σοκ των Τεμπών – αρχίζουν να αμφισβητούν την πολιτική ασφάλειας της ζωής στους διάφορους τομείς, όταν κλονίζεται η εμπιστοσύνη τους απέναντι σ’ αυτούς που ψηφίζονται για να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, δεν μπορεί παρά αυτό από μόνο του να μην αποτελεί τραγωδία! Νομίζουμε ότι είναι και ένας από τους λόγους για το ποτάμι της οργής.

ΠΛΕΟΝ δεν ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε. Από τις φωτιές; Από τις πλημμύρες; Από τα ρέματα που χτίστηκαν; Από τον κορωνοϊό; Από την ενεργειακή κρίση; Από την ακρίβεια; Από την εγκληματικότητα; Από τις εταιρείες στις οποίες χαρίζονται βουνά, κάμποι, λίμνες, ποτάμια, νερά και θάλασσες; Από την προπαγάνδα των κεντρικών καναλιών; Από τις τηλεπερσόνες; Από τί; Ακριβοθώρητη τελικά η κανονικότητα…

ΚΑΙ σαν να μην έφταναν όλα αυτά νάτη και η απόφαση του υπουργείου Υγείας που κάνει… δώρο ένα ωραίο «μηδέν» στις προσλήψεις γιατρών στο νοσοκομείο Άρτας. Μάς έχει κανονικά γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Θέσεις σε όλα τα νοσοκομεία της Ηπείρου πλην Άρτας! Αισθανόμαστε πραγματικά πάρα πολύ… υπερήφανοι για την πολιτική του!

ΚΙ αν ούτε για θέματα υγείας τότε αλήθεια τί να περιμένουμε για τις λοιπές υποδομές και την χιλιομασημένη λέξη «ανάπτυξη»; Ανέβα ψηλά κι αγνάντευε!

ΕΥΤΥΧΩΣ πάντως που εδώ στα καθ’ ημάς συναντάμε και κάποιες οάσεις. Όπως για παράδειγμα τη βράβευση του Μουσικού Σχολείου Άρτας για την ταινία «Ταξίδι στη μεγάλη νύχτα» εμπνευσμένη από το μαρτυρικό ταξίδι των 352 Εβραίων από την Άρτα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς – Μπιρκενάου. Αλλά και το ρεσιτάλ πιάνου την περασμένη Παρασκευή στη «Διώνη» από τον βραβευμένο πιανίστα Γιώργο Πεπώνη που εντυπωσίασε με την απόδοσή του και γι’ αυτό καταχειροκροτήθηκε από το κοινό που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα με αρκετούς να απολαμβάνουν τη βραδιά και όρθιοι. Είναι ταλαντούχος και του ανήκει το μέλλον.

ΤΟ ρεσιτάλ πιάνου του Γιώργου Πεπώνη που διοργάνωσε ο Σύλλογος «Οι Φίλοι του Βιβλίου» προσέλαβε παράλληλα και ανθρώπινες διαστάσεις διότι ήταν ενταγμένο στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Παρήγορο, γι’ αυτό χίλια τα μπράβο.

ΟΣΟ για τη γιορτή της πολιούχου Αγίας Θεοδώρας το περασμένο Σάββατο, οι τιμές που αποδόθηκαν ήταν καθώς αρμόζει στην βασίλισσα της Άρτας. Τόσο από τις πολιτικές, αυτοδιοικητικές και θρησκευτικές αρχές όσο – και κυρίως βέβαια – από τον απλό κόσμο. Και του χρόνου.

ΚΙ επειδή όλα δείχνουν ότι στις κάλπες οδηγούμαστε Κυριακή 21 Μαΐου, δεν θα μάς απορροφήσει εντελώς η επικαιρότητά τους, οπότε οδηγούμαστε πιο χαλαρά στην εορτή της 25ης Μαρτίου και μετά από καμιά εικοσαριά μέρες στο Πάσχα. Χωρίς βεβαίως να φεύγει από τη σκέψη μας το τραγικό συμβάν στα Τέμπη.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας