Ευαισθητοποίηση και των μαθητών της Άρτας από το έγκλημα που διαπράχθηκε στα Τέμπη ύστερα από την σύγκρουση των δύο τρένων που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους νέων που επέστρεφαν μετά το τριήμερο της αποκριάς για τις σπουδές τους στη Θεσσαλονίκη.
Προχθές Δευτέρα η οδός Σκουφά δεν ήταν σαν τις προηγούμενες ημέρες. Γέμισε από νεανικό παλμό, συνθήματα και υψωμένα πλακάτ, με τα οποία ξεσπάθωσαν εναντίον της κρατικής αμέλειας, που όπως αναγράφονταν «δολοφονεί». Στις δέκα το πρωί δόθηκε το ραντεβού και ακριβώς τότε γέμισε ασφυκτικά την πλατεία Κιλκίς. Μαθητές άφησαν τα μαθήματά τους και βγήκαν για να ξιφουλκήσουν κατά των υπεύθυνων που προκάλεσαν την ανείπωτη τραγωδία.
Όταν η αρχή της πορείας έφτασε στην κεντρική πλατεία η… ουρά βρίσκονταν ακόμα στην είσοδο της Σκουφά. Δεν υπήρξε σχολείο που να μην συμμετείχε, αφού πρώτα οι μαθητές έλαβαν άδεια για συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο από τους διευθυντές, οι οποίοι φυσικά δεν στέρησαν αυτό το δικαίωμά τους. Κι όπως έδειξαν είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις τους.
Τα συνθήματα στα πλακάτ έγραφαν: «Δεν ήτανε τα Τέμπη ούτε η κακιά στιγμή. Δικά τους τα κέρδη, δικοί μας οι νεκροί». «Η άνοιξη σταμάτησε στα Τέμπη. Είναι δολοφονία». «Είμαι από την χώρα των δημοσίων εγκληματιών και των νεκρών μαθητών σε μια στροφή των Τεμπών». «Η κρατική αμέλεια δολοφονεί». «Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος». «Στείλε όταν φτάσεις». «Μαμά έφτασα…». «Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος ούτε και ατύχημα, την κρατική δολοφονία βαφτίσανε δυστύχημα».
Υπήρξε ζωντάνια, οργή, αγανάκτηση και ένα μεγάλο «γιατί». Ερώτημα στο οποίο περιμένουν απάντηση όπως βέβαια και ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Από τις 28 Φεβ- ρουαρίου σχεδόν κανένας δεν κοιμάται πια ήσυχος. Όλοι μιλούν για την τραγωδία στα Τέμπη. Μια ανασφάλεια έχει φωλιάσει κάθε φορά που έρχεται η στιγμή γονείς να αποχαιρετήσουν τα παιδιά τους χρησιμοποιώντας δημόσια μέσα μεταφοράς. Τα Τέμπη έδειξαν ότι το κακό δεν αργεί να έρθει. Και δυστυχώς με θάνατο και πολλές πληγές. Ποιος αλήθεια θα τις επουλώσει;