Εχω γράψει παλιότερα ένα άρθρο για τον καπνό της Άρτας, την καλλιέργεια και παραγωγή του, αλλά και για τον οικονομικό πόλεμο που ξέσπασε στα μέσα του 18ου αιώνα στην περιοχή μεταξύ Γάλλων, Βενετών, Ελλήνων και Τούρκων εμπόρων.
Επανέρχομαι στο θέμα με κάποιες άλλες πληροφορίες του Γαλλικού Προξενείου στα 1705 για τον καπνό στην Άρτα πριν ακόμα μπουν οι Γάλλοι στο παιχνίδι.
Γράφει, λοιπόν, ο Γάλλος πρόξενος προς τους προϊσταμένους του στη Μασσαλία: «Βρισκόμαστε παραμονές της συγκομιδής των καπνών. Πρέπει να γνωρίζετε πως έχουμε δύο φορές συγκομιδή. Η πρώτη είναι τώρα στο τέλος του μήνα που διανύουμε, η οποία είναι και η καλύτερη και η δεύτερη είναι αυτή περίπου αρχές Οκτωβρίου. Υπάρχουν τρεις ποιότητες καπνού: Η πρώτη έχει κανονική τιμή 10 έως 12 με ένα πιάστρο. Η δεύτερη 14 οκάδες το πιάστρο και η τρίτη 18 έως 20 οκάδες το πιάστρο. Υπολογίζεται πως η περιοχή παράγει 15.000 κιντάλια (*Σύμφωνα με τον Κρεμμυδά 1 κιντάλι = 44 οκάδες, δηλαδή 660 000 οκάδες).
Το εμπόριο του καπνού έως τώρα το χειρίζονταν οι Βενετοί. Όμως έχουμε περισσότερες πιθανότητες να το πάρουμε εμείς γιατί οι Βενετοί πληρώνουν τελωνειακό φόρο 4% ενώ εμείς 3%. Το μεγάλο μας πλεονέκτημα επίσης είναι πως οι Τούρκοι μισούν τους Βενετούς ενώ εμάς μας αγαπούν.
Επίσης, οι Βενετοί δεν έχουν γραφεία εδώ και εμπορεύονται με έναν τυχοδιωκτικό τρόπο με τα γραφεία της Ισπανίας και Γένοβας (*να σημειώσω πως δεν είχε ανοίξει απ΄ όταν είχε κλείσει ακόμα το προξενείο της Βενετίας στην Άρτα και λίγα χρόνια πριν, στα 1699, είχε κλείσει η συνθήκη του Κάρλοβιτς και οι Βενετοί δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί). Παρακαλώ να το σκεφθείτε καλά και αν το εμπόριο συμφέρει θα σας υποδείξω τα παραπέρα».
Σημείωση: Αργότερα, όταν η παραγωγή της περιοχής αυξήθηκε και άρχισε ο λεγόμενος πόλεμος του καπνού, οι Γάλλοι ανακάλυψαν μια μέθοδο για στέγνωμα που τους επέτρεπε να φορτώνουν περισσότερο καπνό. Οι μεγάλες αποθήκες καπνού ήταν αρχικά σε Πέτα και Κομπότι και κατόπιν και στη Γραμμενίτσα.

Ελεύθερη μετάφραση από τα Γαλλικά: Φώτης Βράκας