Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας και μοιραζόμαστε μαζί τους το ίδιο σύμπαν και την ίδια εποχή. Μας χαρίζουν στιγμές από τη ζωή τους δίνοντας χρώμα και ενδιαφέρον στο δικό μας χρόνο. Τέτοια χαρακτηριστικά είχε και έχει η εστεμμένη βασίλισσα της αποκριάς, όπως την απολαύσαμε και φέτος στην στολισμένη καρναβαλικά τελετή της οδού Σκουφά.
Την αγαπητή μας κ. Μαίρη δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Ωστόσο, γνωρίζω την καλή της κόρη Γαλήνη, όπως και τον αείμνηστο σύζυγό της και συνάδελφο Τάσο. Γνωρίζουμε όλοι μας την πορεία της, που επί σαράντα χρόνια είναι μια από τις ψυχές στο καρναβάλι των γυναικών. Ο τίτλος της βασίλισσας είναι ισόβιος στις καρδιές όλων των Αρτινών κι ας διανύει την ένατη δεκαετία της πλούσιας ζωής της. Συμφιλιώθηκε με τον εχθρό χρόνο και ποτέ δεν είχε ανάγκη από επιτροπές και καλλίγραμμες ομορφιές. Άνοιξε δρόμους καινούργιους στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης, έγινε σύμβολο και ξεχωριστή μορφή.
Είναι μια γυναίκα της ευαισθησίας αλλά και του πάθους. Βιονική, ανεξάντλητη και πηγή έμπνευσης. Έδωσε μορφή, διάρκεια, φαντασία και ιδεολογία στο καρναβάλι των γυναικών, όπως το ονόμασαν στο κάπως μακρινό 1982. Αγάπησε πολύ την Άρτα και τους ανθρώπους της κουβαλώντας μια αστική στόφα με κοινωνικές ευαισθησίες. Το πειρακτικό της χιούμορ ισορροπούσε πάντα στην κόψη. Ενθάρρυνε δεκάδες, εκατοντάδες νέα και «μεγάλα» κορίτσια για να ενταχθούν στο «άρμα» της.
Τη χαρήκαμε και φέτος από ψηλά να κερνά βασιλικά χαμόγελα και στιλ. Γύρω από το στέμμα της ξεπηδούσε μια ιαματική δύναμη που διαχεόταν σε χιλιάδες κόσμο, ο οποίος είχε κατακλύσει τον κεντρικό πεζόδρομο.
Σου ευχόμαστε, αγαπητή μας βασίλισσα, να είσαι πάντα γερή, δυνατή και να διατηρείς άσβεστο το φλερτ με τη ζωή. Ακόμα, να μην καταδεχθείς ποτέ να μπεις στο κάδρο με τις παλιές φωτογραφίες.
Δημήτρης Ντάλας