Με πρόεδρο τοπικού συμβουλίου χωριού του κάμπου η κουβέντα τόφερε έτσι που να εστιάσουμε στους αγρότες, λέγοντάς μας ότι η φετινή ήταν από τις χειρότερες χρονιές των τελευταίων ετών.
Απ’ ότι επίσης μάς ανέφερε «το μαρτύριό τους δεν έχει τέλος» κάνοντας λόγο σε μια τελευταία περίπτωση. «Πήγε ένας έμπορος στο χωράφι του – πρόσθεσε – για να δει αν τον συμφέρει η αγορά πορτοκαλιών. Μπήκε μέσα και σε κάποια στιγμή του είπε πως έχουν γάνα. Μα δεν έχουν όλα, απάντησε ο παραγωγός, πάρε αυτά που δεν έχουν έστω με δέκα λεπτά το κιλό. Ανένδοτος ο έμπορος. Πάρτα όλα με 200 ευρώ να φύγουν, επανήλθε με όση δόση απογοήτευσης του απέμεινε. Τελικά δεν τα πήρε».
Τέτοιες ιστορίες είναι πολλές και επαναλαμβανόμενες, με τους αγρότες εκτός από την δυστυχία να χάνουν το βιός τους βλέπουν να χάνουν και την αξιοπρέπεια τους. Κι αυτή η πληγή δύσκολα επουλώνεται.
Να πει τί στα παιδιά του ότι έφτασε στο σημείο να ντρέπεται για την δουλειά που κάνει παρακαλώντας τον έναν και τον άλλο να αγοράσει κοψοχρονιά τον ιδρώτα του;
