ΔΕΝ μπορεί κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει με τα φαινόμενα βίας στα σχολεία της Άρτας, διότι δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι η εισαγγελέας καλεί για συζήτηση τόσο την διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Παρασκευή Χαμπηλο- μάτη όσο και τους διευθυντές γυμνασίων και λυκείων.
Η πρόσκληση της εισαγγελέως απευθύνεται σε 35 συνολικά διευθυντές, χωρίς βεβαίως η ανταπόκριση εκ μέρους τους να είναι υποχρεωτική και εδώ νομίζουμε ότι βρίσκεται η παρεξήγηση με την ΕΛΜΕ, η οποία τους κάλεσε να απέχουν από τη συνάντηση που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί προχτές Δευτέρα.
ΑΥΤΟ που υποστηρίζεται από την ΕΛΜΕ είναι ότι δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει εισαγγελέας στην λειτουργία της εκπαίδευσης, όμως ως προς τούτο υπάρχει και ο αντίλογος.
ΥΠΑΡΧΕΙ ο αντίλογος που λέει πως όταν στην εισαγγελέα προσφεύγουν γονείς των οποίων τα παιδιά τους πέφτουν θύματα ενδοσχολικής βίας τί πρέπει να κάνει, να απαντήσει ότι «δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει στην λειτουργία της εκπαίδευσης;».
ΚΑΙ στο κάτω – κάτω της γραφής η παρέμβασή της δεν αφορά στον τρόπο που γίνεται η διδασκαλία, ούτε αν παραδίδουν ή όχι καλά τα μαθήματά τους οι εκπαιδευτικοί, ούτε αν ακολουθείται σωστά ή όχι το πρόγραμμα της σχολικής ύλης, παρεμβαίνει διότι το πιθανότερο είναι πως δέχεται καταγγελίες για φαινόμενα βίας.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ βίας, τα οποία μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε, γίνονται περισσότερο συχνά και δεν μιλάμε μόνο για την περυσινή χρονιά όταν κινδύνευσε η ζωή μαθητή, αλλά και για φέτος.
ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ με τους οποίους συνομιλούμε, αναφέρουν ότι μεταξύ ενός αριθμού μαθητών υπάρχει ένας ανεξήγητος έντονος θυμός, νεύρα, άρνηση και αντίδραση που ενίοτε εκδηλώνεται με επιθετικότητα.
ΑΝ αυτή η επιθετικότητα εκτονώνεται πάνω στο παιδί του κάθε γονέα δεν πρέπει με κάποιον τρόπο να πάρει τα μέτρα του, δεν πρέπει να θέσει πάνω απ’ όλα την προστασία και την ασφάλειά του; Τόσα άλλωστε σκληρά επεισόδια βλέπουμε να διαδραματίζονται καθημερινά!
ΝΑΙ, ο διάλογος μέσα στα σχολεία κρίνεται χρήσιμος και αναγκαίος και για τα φαινόμενα βίας, ως εκ του αποτελέσματος όμως φαίνεται πως δεν αποδίδει πάντα διότι ακριβώς μέσα σ’ ένα κλίμα σαν αυτό που περιγράφηκε όλο και κάποιοι θα βρεθούν να μην… παίρνουν από λόγια.
ΓΟΝΕΙΣ των παιδιών που πηγαίνουν στο σπίτι τους και λένε στους γονείς πως αντιμετώπισαν εχθρικότητα από συμμαθητές τους, για να το πούμε όσο πιο κομψά μπορούμε, δεν πήγαν να καλέσουν την αστυνομία για να εποπτεύει την σχολική ζωή, κάτι που θα ήταν λάθος, στην εισαγγελέα πήγαν κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου με απώτερο σκοπό την διαφύλαξη της ακεραιότητάς τους.
ΩΣ εκ τούτου ο καθείς εφ ώ ετάχθη, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές για να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά και συνάμα να είναι και παιδαγωγοί και οι εισαγγελείς, όποτε τούς ζητείται γιατί ελλοχεύει κίνδυνος ακόμα και της ζωής μαθητών, να παρεμβαίνουν διότι δεν βλέπουμε κάποιους άλλους που θα μπορούσαν να το κάνουν, κατά τη γνώμη μας προληπτικά.
ΚΙ απ’ ότι είμαστε εις θέση να αντιληφθούμε προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η εισαγγελέας, η οποία θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν ανέλαβε την συγκεκριμένη πρωτοβουλία για να διατάξει την εφαρμογή κατασταλτικών μέτρων, γνωρίζοντας καλύτερα απ’ όλους μας ότι φέρνουν τα αντίθετα από τα ποθητά αποτελέσματα.