Η έλλειψη εργατικών χεριών είναι αυτή τη στιγμή το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει η «βαριά βιομηχανία της Άρτας» που δεν είναι άλλη από τον πρωτογενή τομέα της.
Τα ακτινίδια, σε μια καλή χρονιά παραγωγής και συνακόλουθα ζήτησης και τιμής, πρέπει να συλλεγούν, όμως δεν υπάρχουν εργατικά χέρια. Το προϊόν έχει υψηλές αντοχές γι’ αυτό και ταξιδεύει σ’ όλο τον κόσμο αρκεί να κοπεί στην ώρα του. Κι αυτή η ώρα είναι συγκεκριμένη. Όταν δηλαδή πιάσει τα σάκχαρά του στο επίπεδο των 6,5 έως 7,5 brix. Στο επίπεδο αυτό φτάνουν και οι 45.000 τόνοι της Αρτινής καλλιέργειας σχεδόν ταυτόχρονα και ο χρόνος ώστε να μην το ξεπεράσουν είναι από 20 έως 30 ημέρες το πολύ.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, σ’ όλη την Ελλάδα τα 193.000 στρέμματα ακτινιδίων με συνολική παραγωγή περίπου 350.000 τόνους περιμένουν να συλλεγούν και να διακινηθούν στον ίδιο ακριβώς χρόνο.
Το πρόβλημα, λοιπόν, ξεκινά από τη στιγμή που λείπουν τα εργατικά χέρια. Και το αντιμετωπίζουν τόσο οι παραγωγοί όσο και οι έμποροι. Οι παραγωγοί διότι κινδυνεύουν σε μια καλή χρονιά να χάσουν έσοδα από το προϊόν που θα τους μείνει στα δέντρα. Οι έμποροι από συμφωνίες σε Ελλάδα και κυρίως εξωτερικό που δεν θα κατορθώσουν να τηρήσουν, εάν δεν μπορέσουν, για τον ίδιο λόγο, να εξασφαλίσουν τις ποσότητες στη σωστή στιγμή και την σωστή ποιότητα.
Η έλλειψη εργατών συλλογής άρχισε να εμφανίζεται τα τελευταία τέσσερα με πέντε χρόνια, όμως μετανάστες από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Αφγανιστάν κλπ, είχαν συμμετάσχει ενεργά στην συγκρότηση συνεργείων συγκομιδής ακτινιδίων, μανταρινιών, πορτοκαλιών με αποτέλεσμα να μην καταγραφεί η έντασή του. Σήμερα στην γέφυρα της Άρτας που άλλοτε τέτοια εποχή νωρίς το πρωί συγκεντρώνονταν άτομα που αναζητούσαν μεροκάματο «δεν βρίσκεται κανείς», λένε στον «Τ» παραγωγοί και έμποροι.
Η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ακτινιδίων έχει ενημερώσει την επίσημη πολιτεία και τα αρμόδια υπουργεία από τα προηγούμενα χρόνια, διαβλέποντας ότι θα υπάρξει πρόβλημα.
Ο πρόεδρός της, μέλος του ΣΕΒΕ και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Γραφείου στον Παγκόσμιο Οργανισμό Διαχείρισης Διεθνών Προτύπων Χρήστος Κολιός, το είχε επισημάνει και μέσω του «Τ» στις αρχές Σεπτεμβρίου ενόψει της νέας περιόδου και δυστυχώς δικαιώθηκε. Σήμερα ο ίδιος μιλώντας στον «Τ», εκτιμά ότι ένα μέρος της ακτινιδοπαραγωγής, σε ποσοστό έως και 15%, ενδέχεται να μείνει στα δέντρα λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού. Κι αυτό διότι εφόσον δεν υπήρξε έγκαιρη αντίδραση σε εγχώριο επίπεδο είναι αδύνατο η λύση να δοθεί σε μόνο λίγες ημέρες. «Ο χρόνος πιέζει και το προϊόν ωριμάζει» υπογράμμισε ο ίδιος με την ευχή να μην δικαιωθεί…
Εν τω μεταξύ ενημέρωση για το πρόβλημα έχει γίνει προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η πρόταση είναι να προχωρήσει η Ελλάδα όπως η Ιταλία και η Ισπανία. Σύμφωνα με τον κ. Κολιό εκεί ανοίγουν τα σύνορά τους σε εργάτες γης από χώρες όπως Αλβανία, Ουκρανία και Ρουμανία (αυτή με ευκολότερη μετακίνηση ως μέλος της ΕΕ), δίνοντας πράσινη κάρτα εργασίας για ορισμένο χρονικό διάστημα με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά (ποινικό μητρώο κλπ).
Όμως αυτό απαιτεί αλλαγή στην Ελληνική νομοθεσία που -όπως εξήγησε- δικαιολογεί να εισέλθει ένας μόνο εργάτης γης από χώρες του εξωτερικού ανά 60 στρέμματα. Αυτό, όπως σημειώνει ο κ. Κολιός δεν γίνεται σε μόλις 20 ημέρες ή το μάξιμουμ ένα μήνα που πρέπει να μαζευτεί το ακτινίδιο.
Στις άλλες χώρες, όπως Ιταλία και Ισπανία, προβλέπουν την εργατική δύναμη που απαιτεί η παραγωγή τους, υπάρχουν εγκαταστάσεις διαμονής σε ανθρώπινες συνθήκες των εργατών που έρχονται για ορισμένο χρονικό διάστημα, όπως και εγκαταστάσεις σε συσκευαστήρια και άλλες μονάδες, εξασφαλίζοντας έτσι η αδιάκοπη συλλογή των προϊόντων τους.
Εν ολίγοις η λύση αυτή δεν δίνεται στο και πέντε. Διότι όχι μόνο η Άρτα αλλά και οι άλλες περιοχές που παράγουν ακτινίδια (Κατερίνη, Καβάλα, Ημαθία, Λάρισα, κα), αντιμετωπίζουν σήμερα το ίδιο πρόβλημα. Για το νομό μας, όμως, φαίνεται πως θα το βρούμε ξανά μπροστά μας το αμέσως επόμενο διάστημα όταν θα αρχίσει η συγκομιδή μανταρινιών και πορτοκαλιών.