Μέσα σ’ όλη την κατήφεια και την πολύ «βουή» του κόσμου συμβαίνουν κάποια περιστατικά που υποδεικνύουν ανθρωπιά και αγάπη.
Στην Σκαμνιά Βλαχέρνας έχει το λιοτόπι του ο φίλος μας ο Γιώργος. Όλη η οικογένεια φροντίζει από πάππο προς πάππο το κτήμα. Οι γονείς, τα παιδιά, τα εγγόνια έχουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα από τις ελιές. Δουλευταράδες σ’ ένα ευλογημένο τόπο με ευλογημένα φυτά. Με μια υπέροχη θέα στον κάμπο της Άρτας χαίρεσαι να ανεβαίνεις την αυγή και να θαυμάζεις το τοπίο και την θάλασσα ως τον Αμβρακικό και τα Κορακονήσια. Είναι το σημείο που φαίνεται απέναντι από την Άρτα να δεσπόζουν οι τεράστιες κεραίες. Ξέρουν αυτοί και διαλέγουν τον καλύτερο τόπο για να τις στήσουν.
Ήρθε η άνοιξη και ξεκίνησαν οι αγροτικές εργασίες. Εκεί που έβαλαν τον καταστροφέα να καθαρίσει τα βάτα και τις αγριάδες νάσου πετιέται ένα ζωντανό μέσα από τους θάμνους. Ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του έκανε σπαρταριστά βήματα για να μπορέσει να σωθεί από το δυνατό μηχάνημα με τον τρομακτικό θόρυβο. Πήδηξε ψηλά και γλίτωσε.
Όταν σταμάτησε το κούρεμα ο Γιώργος, κατάφερε να διακρίνει ένα τόσο δα μικρό ζαρκαδάκι. Ναι, υπάρχουν ακόμη αυτά τα πανέμορφα ζώα. Υπάρχουν για να μας θυμίζουν την ομορφιά της φύσης. Είχε κάποιο πρόβλημα στα ποδαράκια του και δεν μπορούσε να σταθεί καλά όρθιο. Φοβήθηκε αρχικά τους ανθρώπους. Όμως, όταν αντιλήφθηκε ότι δεν θα το βλάψουν ηρέμησε και κάθισε να τους αφουγκραστεί. Να ζυγίσει τις κινήσεις τους. Να μετριάσει την εχθρικότητά τους ή όχι. Το ζαρκάδι είχε δαγκωθεί μάλλον από αλεπού ή από κάποιο αρπακτικό και είχε πληγή στο πόδι. Το πήγανε σε κτηνίατρο. Του δώσανε αντιβίωση και έγινε η κατάλληλη θεραπεία.
Μωρό ακόμη έπρεπε να το βοηθήσει ο Γιώργος να σταθεί στα πόδια του για να περπατήσει. Ήξερε η μάνα του ότι τα μικρά τα ζλαπάκια πίνουν γάλα κατσικίσιο. Τρέχουν στο μαγαζί να ψωνίσουν γάλα για το ζαρκαδάκι. Τι τρυφερό να ταΐζεις ένα μωρό! Ένα πλάσμα που για κάποιο λόγο βρέθηκε μόνο του πληγωμένο στη φύση ανάμεσα σε κινδύνους. Να το φροντίσεις, να το προστατεύσεις και να υποκαταστήσεις τη μάνα του. Όλη η οικογένεια ασχολιόταν με το μικρό. Βαγγέλη τον ονόμασαν από το όνομα του μικρού γιού. Ο Βαγγελάκης θέριεψε και στάθηκε. Έγιανε το πόδι του και περπάτησε κανονικά. Το μικρό φοβισμένο πλάσμα έγινε ζαρκάδι με τα όλα του. Μέσα σε λίγες μέρες ξεπετάχτηκε.
Έγιαναν οι πληγές του. Η φροντίδα για ένα πληγωμένο πλασματάκι απέδωσε καρπούς. Ο Βαγγελάκης έγινε το ζωάκι της οικογένειας για λίγες ημέρες. Η αγάπη κάνει θαύματα. Η αγάπη όλα τα μπορεί. Ο Γιώργος και η οικογένειά του πήραν ένα λαβωμένο ζαρκάδι και το γιάτρεψαν. Πήραν ένα πανέμορφο ζώο και το έκαναν καλά. Πόσο καλό μπορεί να κάνει ο άνθρωπος εάν το θέλει πραγματικά! Έχει ένα μυαλό που προσφέρει άπειρες λύσεις σ’ όλα τα προβλήματα, εάν το επιθυμεί.
Η οικογένεια του Γιώργου, λοιπόν, έδωσε ξανά ζωή στον Βαγγέλη. Στον όμορφο γείτονα. Και είμαι σίγουρη ότι κάπου εκεί ανάμεσα στις φυλλωσιές και το θρόισμα των φύλλων, στον καλοκαιρινό άνεμο, ο Βαγγέλης τους παρακολουθεί. Τους γνέφει με τα μάτια. Κουνάει τα αυτάκια του και τους δίνει τον δικό του χαιρετισμό. Λέει το δικό του ευχαριστώ στον μικρό Βαγγέλη.
Ο τόπος χωράει όλα τα πλάσματα όταν συμβιώνουν αρμονικά. Το άγριο ζαρκάδι υποτάχθηκε για λίγο στην ανθρώπινη παρέμβαση προκειμένου να σωθεί. Και μετά άνοιξε το βήμα του και χάθηκε στο δάσος. Ευχαριστούμε, Γιώργο, για το καλό που έκανες. Δίδαξες ανθρωπιά. Μοίρασες αγάπη.