ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ μεν αλλά υποκλινόμαστε στην βαθύτατα ανθρώπινη πράξη των άμεσων συγγενικών προσώπων νεαρής συμπατριώτισσάς μας που έχασε τη ζωή της σε ηλικία μόλις 42 ετών.
Η Αντωνία Μπούκα (φωτο) άφησε την τελευταία της πνοή στις 4 Δεκεμβρίου 2020 κι επειδή όπως διαπιστώθηκε δεν ήταν δυνατό να υπάρξει επιστροφή στη ζωή, ο σύζυγός της, Γεώργιος Αποστόλου, διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, ο αδελφός της και όλοι οι δικοί της άνθρωποι, αποφάσισαν να προχωρήσουν στην δωρεά οργάνων της, χαρίζοντας ζωή σε συνανθρώπους μας.
Απ’ ότι ήμαστε σε θέση να γνωρίζουμε συμβατοί δότες των συμπαγών, όπως χαρακτηρίζονται, οργάνων της, βρέθηκαν στην Αθήνα και μ’ αυτά μπορούν να χαίρονται τη ζωή τρεις άνθρωποι, ευγνωμονώντας φυσικά την ίδια και τους οικείους της. Πολύ κοντινό της πρόσωπο, με το οποίο μιλήσαμε, κάνει λόγο για ένα «θαύμα», καθότι στο οικογενειακό της περιβάλλον αλλά για όλους μας, η Αντωνία παραμένει «ζωντανή».
Η πολύ στενή της φίλη, Γεωργία Τσαντούκλα, που διατηρεί κατάστημα κοσμημάτων και ειδών δώρων, μάς την περιγράφει ως ένα πολύ χαρούμενο άνθρωπο με δίψα για ζωή, με απέραντη αγάπη για τον σύζυγό της, την οικογένειά της, τους διπλανούς της, την κοινωνία, που δυστυχώς όμως έφυγε νωρίς, δηλώνοντας παράλληλα ότι πολύ δύσκολα θα συνηθίσει την απουσία της.
Η Αντωνία Μπούκα εργάζονταν ως επισκέπτρια υγείας στο νυν Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων και έχαιρε της εκτιμήσεως και του σεβασμού όλων, συναδέλφων της και των ανθρώπων που προσέρχονταν για προσφερόμενες υπηρεσίες. Έμφυτη μεν η αγάπη της για τον συνάνθρωπο, όμως καλλιεργήθηκε και μέσα από την οικογένειά της που τόσο την ίδια όσο και τον αδερφό της μεγάλωσαν με ιδανικά, με αξίες, με αρχές, με ήθος και αξιοπρέπεια.
Πατέρας της Αντωνίας είναι ο Κωνσταντίνος Μπούκας, δάσκαλος, όπως δασκάλα είναι και η μητέρα της. Τον Κωνσταντίνο Μπούκα έτυχε να τον γνωρίσουμε μέσα από την σχέση αυτοδιοίκησης που ο ίδιος με ακεραιότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης υπηρέτησε και της δημοσιογραφίας από την πλευρά μας. Διετέλεσε πρόεδρος του χωριού Καστανιά και για μια περίοδο αντιδήμαρχος του πρώην Δήμου Τετραφυλίας όταν δήμαρχος ήταν ο αείμνηστος και αξέχαστος σε μας, Αθανάσιος Γρέβιας, μεγάλο όνομα στον χώρο της αυτοδιοίκησης και άνθρωπος με κύρος και δυνατό εκτόπισμα.
Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, μεγάλωσε η Αντωνία που είχε πάρα πολλά ακόμα να προσφέρει. Μένει, ωστόσο, στη μνήμη των δικών της ανθρώπων, των φίλων, των γνωστών της, των συναδέλφων της, των Αρτινών αλλά και των Γιαννιωτών με το πλατύ χαμόγελο, την καλοσύνη της, την αγάπη, την γενναιοδωρία και την αλληλεγγύη. Κυρίως όμως παραμένει «ζωντανή» με την δωρεά οργάνων της, την ύψιστη, την κορυφαία αυτή πράξη ανθρωπισμού, για την οποία και πάλι υποκλινόμαστε.
Βασίλης Παππάς