«Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ΄ ορά» έλεγε ο Μένανδρος. Προσεκτικά επιλεγμένο λεξιλόγιο και κοφτή ρυθμική διατύπωση γεμάτη αποσιωπήσεις στα 18 διηγήματα μικρής έκτασης αλλά μεγάλης εσωτερικής έντασης, της πρώτης εμφάνισης της συμπατριώτισσας μας Κατερίνας Σχισμένου (φωτο).
Το βιβλίο αυτό ακροπατά στα σημαντικότερα ανθρώπινα συναισθήματα, την αγάπη, την προδοσία, την απώλεια, την απόγνωση, την μοναξιά, την αγωνία, την συντριβή, την ανέχεια, την παρανομία, την εκδίκηση, τον φθόνο, την πίστη, τη ζωή και τον θάνατο, αξιοποιώντας το εξωτικό Ηπειρώτικο τοπίο, το πορτρέτο μιας εποχής, μιας κοινωνικής τοιχογραφίας, της κλειστής και καθυστερημένης Ηπείρου.
Η συγγραφέας περιγράφει τον αγώνα του κοινού ανθρώπου, του «ανθρωπάκου», να επιβιώσει σ’ ένα κόσμο ανισοτήτων, άδικον και χρεοκοπίας όλων των ηθικών αξιών, μέσα στο πανδαιμόνιο και το χάος ενός κόσμου μεταπολεμικού και μεταεμφυλιακού και σε μια εποχή που δεν μπορεί να προσφέρει καμία ελπίδα, καμία δικαιοσύνη και καμία προοπτική.
Η συγγραφέας στήνει ένα παιχνίδι διηγηματικής μαθητείας, παραθέτοντας μια σειρά μικρά κείμενα αφηγηματικού χαρακτήρα, προσκαλώντας σε μια καλειδοσκοπική αναδίφηση σε θέματα όπως η μνήμη, η λήθη, μια μαγική ματιά στην παλιά Ήπειρο, μια κλειστή κοινωνία που θέλει να ξεχάσει, μια σκληρή κοινωνία γεμάτη υποκρισία και ψέμα, που προσθέτει στην ευθύνη για τα εγκλήματα του παρελθόντος εκείνη της απόκρυψης και της αποσιώπησής τους, σωματικά και ψυχικά τραύματα για τα οποία δεν συζητά η κοινωνία, τα τραύματα του πολέμου και του εμφυλίου, τον λύκο ανάμεσα σε λύκους, την σκληρότητα, την δυστυχία, την φιλία, την αιμομιξία, τον Άλλο, την επιθετικότητα προς και από απάντηση στο ερώτημα της ταυτότητας, στο ύφος ενός Ηπειρώτικου μαγικού ρεαλισμού, μια πληθώρα ψηφίδων, που συνθέτουν μια αναλυτική, συγκινητική και πολύπλοκης απλότητας…
Στις σελίδες του βιβλίου, η συμπατριώτισσα Κατερίνα Σχισμένου, καταφέρνει να φτιάξει, μέσα από τις αμέτρητες μικρές και μεγάλες συνδέσεις ανάμεσα στα κείμενα του βιβλίου, τα όνειρα, τους θρύλους, τις μαγικές ιστορίες και λαϊκές δοξασίες, το ψηφιδωτό αξέχαστων λογοτεχνικών περσόνων στο πλαίσιο μια μικρής, κλειστής κοινωνίας, ακριβώς επειδή είναι μικρή, λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός της ανθρώπινης συνθήκης.
Υπνοβατώντας στα όρια της κατάρρευσης, γυναίκες με τις σπαταλημένες ζωές σέρνουν τα δύσθυμα βήματά τους μηρυκάζοντας τις αναμνήσεις τους, πορεύοντας μόνες, ξαναζώντας τα τραύματά τους άλλοτε η διεργασία του πένθους για την απώλεια αγαπημένων προσώπων συνεχίζεται βασανιστικά στο τώρα της αφήγησης, άλλοτε οι απογοητεύσεις και οι σκληρές δοκιμασίες φαντάζουν αξεπέραστες, με το παρελθόν να ρίχνει το κίτρινο αρρωστημένο φως του στο παρόν, καθώς μουχλιασμένοι ψίθυροι τρυπώνουν αίφνης στ΄ αυτιά τους…
Όμορφες γυναίκες που προσδοκούν πολύ περισσότερα από την περιορισμένη ζωή τους και γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο φλερτάρουν συνεχώς με την απογοήτευση, τη ματαίωση. Γυναίκες που δεν επιτρεπόταν να είναι οτιδήποτε άλλο πέρα απ’ αυτό που η κοινότητα θεωρούσε ότι έπρεπε να είναι…
Ποια είναι: Η Κατερίνα Σχισµένου γεννήθηκε στην Άρτα το 1970 και μεγάλωσε στο Βερολίνο, την εποχή που το τείχος χώριζε την πόλη. Συνέχισε τις σπουδές της στην ψυχολογία, την φιλοσοφία, την προσχολική αγωγή, τη Γερμανική γλώσσα, καθώς και στην ειδική αγωγή. Για πολλά χρόνια ασχολείται µε τη μετάφραση, την αρθρογραφία στον Τύπο και τα περιοδικά, και τα πολιτιστικά δρώµενα.